Τα πολιτικά παιχνίδια και η Eurovision

Ο Πρόεδρος του Αζερμπαίτζάν ζήτησε επίσημα να γίνει έρευνα για ποιο λόγο η χώρα του δεν έδωσε καθόλου βαθμούς στη Ρωσία κατά τον διαγωνισμό της Eurovision. Αρχηγός κράτους, ε;

Παράλληλα, ο πρεσβευτής του Αζερμπαϊτζάν στη Μόσχα "έδωσε εξηγήσεις" λέγοντας ότι η Ρωσία θα έπρεπε να είχε πάρει 10 βαθμούς από το Αζερμπαίτζάν, σύμφωνα με τα μηνύματα των τηλεθεατών. Ο δε πρόεδρος τη αζερικής τηλεόρασης εξέφρασε την ευχή «ότι αυτό το περιστατικό, που πιθανόν προκλήθηκε από ορισμένες ομάδες συμφερόντων, δεν θα ρίξει σκιά στις αδελφικές σχέσεις του ρωσικού και του αζέρικου λαού».

Την ίδια ώρα, στη Γερμανία θεωρείται κοινός τόπος ότι η γερμανική συμμετοχή βρέθηκε τόσο χαμηλά λόγω των κινήσεων της καγκελαρίου Μέρκελ και της αντιπαλότητας που αυτές δημιούργησαν ανάμεσα στον πυρήνα της ευρωζώνης και την περιφέρεια.
Εδώ και χρόνια, παράλληλα με τις επιστημονικές δημοσκοπήσεις και τις στρατηγικές αναλύσεις, ο ελαφρύς θεσμός της Eurovision δίνει την πιστότερη ίσως τάση για τις πανευρωπαϊκές σχέσεις, όπως τουλάχιστον τις αντιλαμβάνονται οι λαοί. Θεωρείται κοινός τόπος από τους φανς του θεσμού ότι η ποιότητα των τραγουδιών είναι δευτερεύων κριτήριο.

Έτσι, οι σκανδιναβικές χώρες στηρίζουν η μία την άλλη, οι λαοί της πρώην ΕΣΣΔ το ίδιο, ενώ και για τις βαλκανικές χώρες θα μπορούσε να λεχθεί ότι, ανά ζεύγη, εκφράζουν την προτίμησή τους. Αντιθέτως οι ιδρυτές του θεσμού Αγγλία, Γαλλία κλπ που είναι «ανάδελφα» κράτη, έχουν να σταυρώσουν πρωτιά κάτι δεκαετίες.

Ομολογώ ότι η πολιτική διάσταση, σε συνδυασμό με την βδελυγμία με την οποία αντιμετωπίζουν την Eurovision οι κουλτουριάρηδες με έκανε να συμπαθήσω το θεσμό, αν και όχι τόσο ώστε να τον παρακολουθήσω τηλεοπτικά.

Το εκλογικό σύστημα των ευρωεκλογών στερούσε (τουλάχιστον έως τώρα) από τους πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης τη δυνατότητα να δώσουν άμεσα το στίγμα των επιλογών τους για μια σειρά ζητημάτων. Ίσως η Eurovision να είναι η λύση σε αυτό το έλλειμμα δημοκρατίας για το οποίο φωνάζει χρόνια το Ευρωκοινοβούλιο και κωφεύει η Κομισιόν. Επί παραδείγματι, παράλληλα με την τηλεφωνική ψήφο για την προτίμηση θα μπορούσε να δίνεται η ευκαιρία να πει ο κόσμος τη γνώμη του για την γερμανική πολιτική ή για τη τεμπελιά των νότιων.

Πόσες και πόσες καλλιτεχνικές αδικίες δεν θα είχαν με αυτόν τον τρόπο διορθωθεί!
Είπα για διόρθωση αδικιών και θυμήθηκα τον Αμβρόσιο.

Από τους διάφορους παπάδες που απασχολούν κατά καιρούς την ελληνική κοινή γνώμη, νομίζω ότι ο πιο παλαβός είναι ο μητροπολίτης Καλαβρύτων. Σύμφωνα με ανακοίνωσή του, οι καμπάνες στην περιφέρειά του θα χτυπούν πένθιμα λόγω του αντιρατσιστικού νόμου που προωθεί το υπουργείο δικαιοσύνης το οποίο «στερεί από τους έλληνες τη δυνατότητα να εκφραστούν ελεύθερα».

Το κείμενο που δημοσιεύθηκε στο προσωπικό ιστολόγιο του σεβασμιότατου ξεκινά με το εύγλωττο «ΞΥΠΝΗΣΤΕ, ΡΑΓΙΑΔΕΣ!», ενώ σε άλλο σημείο αναφέρει κάτι που μοιάζει με υπόσχεση:

«Με το κατάπτυστο αυτό Νομοσχέδιο μας απαγορεύουν να σας διδάσκουμε:
• Για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά ή απλώς Χιλιαστές!
• Για τους Μασώνους και την Μασωνία!
• Για την απαράδεκτη συμμετοχή των Τεκτόνων στις παρελάσεις των εθνικών μας Επετείων!
• Για τους Εβραίους και το Εβραϊκό λόμπυ!
• Για την παιδοφιλία!
• Για την ομοφυλοφιλία!
• Για τη μοιχεία και την πορνεία!
• Για την παράνομη συμβίωση!
• Για τη γενοκτονία, που συντελείται διά μέσου των εκτρώσεων!
• Για τον ανάξιο εκείνο πατέρα, που κακοποιούσε την κόρη του επί μία δεκαετία και μέχρι τα 16 της χρόνια, γεγονός που την ανάγκασε σε απόπειρα αυτοκτονίας! (Ελ. Τύπος, 16.05.2013)
• Για τον Ολλανδό ανιματέρ στην Κρήτη, που κατέσφαξε με 20 μαχαιριές ένα δωδεκάχρονο αγόρι-τουρίστα!((Ελ. Τύπος, 16.05.2013).
• Για το εμπόριο της σάρκας!
• Για τη προσπάθεια νομιμοποιήσεως του γάμου των gays!»

Υ.Γ: Απευθύνω δραματική έκκληση: Αν γίνεται να μην σταματήσει ο σεβασμιότατος να μας δικάσει για "τον Ολλανδό ανιματέρ στην Κρήτη, που κατέσφαξε με 20 μαχαιριές ένα δωδεκάχρονο αγόρι-τουρίστα!((Ελ. Τύπος, 16.05.2013)". Λέω, αν γίνεται...