Φασούλι το φασούλι

Διάβαζα σήμερα στο In2life το ενδιαφέρον δημοσίευμα για τα bitcoins, το «τεχνητό» και φανταστικό νόμισμα η χρήση του οποίου κερδίζει έδαφος στις online συναλλαγές. Προ λίγου καιρού είχα διαβάσει μια αντίστοιχη είδηση για ένα on line role playing παιχνίδι. Για τους μη γνωρίζοντες, σε αυτού του τύπου τα παιχνίδια οι παίκτες φτιάχνουν έναν χαρακτήρα τον οποίο φορτώνουν με ιδιότητες και αντίστοιχα όπλα.

Αυτοί οι χαρακτήρες κυκλοφορούν στον cyber κόσμο του παιχνιδιού, όπου λύνουν γρίφους σκοτώνουν τέρατα, και γενικώς αυξάνουν το επίπεδο εμπειρίας του χαρακτήρα τους και έτσι αυτός αποκτά ακόμα περισσότερες δυνατότητες.

Ένας φίλος που παίρνει μέρος σε τέτοιο παιχνίδι κατάλαβε κάποια στιγμή ότι ο χαρακτήρας του είχε φτάσει σε «οροφή». Σε σημείο δηλαδή από το οποίο και μετά χρειαζόταν ένα καλύτερο όπλο για να σκοτώνει αποτελεσματικότερα τους ψηφιακούς κακούς που βρίσκονται στο διάβα του. Οι επιλογές του ήταν δύο: είτε να λιώσει στον υπολογιστή του ώστε να κατακτήσει το επιθυμητό επίπεδο και να «αγοράσει» με τα λεφτά του παιχνιδιού και τα experience points του το αντικείμενο του πόθου, είτε να το αγοράσει έναντι 100 αληθινών και ζεστών ευρώπουλων. Ζήτησα να μάθω περισσότερα.

Σε άλλα παιχνίδια, μου εξήγησε ο φίλος, μπορείς να αγοράσεις χρήματα του παιχνιδιού με πραγματικά χρήματα σε προκαθορισμένη ισοτιμία. Αυτές οι πληροφορίες με σόκαραν. Ξαφνικά είχα καταλάβει πως λειτουργεί το χρήμα: με βάση την παραδοχή ότι είναι πολύτιμο. Και πότε κάτι είναι πολύτιμο; Όταν θέλουν πολλοί άνθρωποι να έχουν από αυτό και αυτό δεν αρκεί για όλους.

Έτσι, αν μαζευόμασταν είκοσι άνθρωποι και μέναμε σε ένα αγρόκτημα (η γνωστή φαντασίωση των ΄70s) και αποφασίζαμε ότι το χρήμα μας θα είναι τα βελανίδια, οι καρποί αυτοί θα μπορούσαν κάλλιστα να παίξουν αυτόν τον ρόλο. Έτσι και οι πιστοί των on line παιχνιδιών. Στην κλειστή τους κοινότητα παίρνουν αξία τα πράγματα που τα μέλη της κοινότητας επιζητούν- εν προκειμένω τα σούπερ όπλα ή ψηφιακό χρήμα.

Αυτό με τη σειρά του σημαίνει ότι αν ταυτόχρονα όλοι στερούσαμε το χρήμα από την αγάπη μας για αυτό, η αξία του θα κατάρρεε και οι ταξικοί εχθροί των φτωχών θα είχαν σε μία στιγμή μηδαμινή περιουσία.

Απλώς δεν υπάρχει συνεννόηση για το ταυτόχρονο του πράγματος.

Δεν καυχιέμαι ότι ανακάλυψα την πυρίτιδα, αλλά ότι συνειδητοποίησα πως λειτουργεί: Με την παραδοχή της σπουδαιότητας. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι αυτοί που μου φαίνεται ότι έχουν την πιο σωστή άποψη για το χρήμα είναι τα πιτσιρίκια.