Ο βρεγμένος τη βροχή δεν τη φοβάται

Όταν ήμουν έφηβος η δουλειά των ονείρων μου ήταν σε δισκοπωλείο ή σε βιβλιοπωλείο.

Μεγαλώνοντας το του δισκοπωλείου αποδείχθηκε περιττό μια που τα torrents έκαναν όλο το διαδίκτυο ένα δωρεάν δισκοπωλείο και άνοιξαν το μυαλό και αυτιά του κοσμάκη (μπλιαχ- συγγνώμη για το «κοσμάκης»). Το όνειρο του βιβλιοπωλείου άντεξε λίγο περισσότερο, αλλά με τις συχνές διαμαρτυρίες των υπαλλήλων που απολύονται χωρίς αποζημιώσεις και καταγγέλλοντας άπειρες καταπατήσεις εργασιακών δικαιωμάτων, το κήδεψα και αυτό.

Από τότε, τα όποια άλλα θλιβερά από τον χώρο του βιβλίου μου κάνουν λίγη διαφορά. Έτσι και το μπάχαλο στο Εθνικό Κέντρο Βιβλίου που δεν έχω ξεκάθαρη εικόνα αν είναι «σκάνδαλο» ή όχι.
 
Εν συντομία: Υπάρχει ένα πρόγραμμα του υπουργείου Πολιτισμού που λέγεται Φιλαναγνωσία, το οποίο σκοπό έχει να εφοδιάσει με έξοδα του δημοσίου 961 δημοτικά σχολεία με παιδικά βιβλία. Αρμόδιο για να επιλέξει τη λίστα των βιβλίων που θα αγοραστούν ήταν το Ε.ΚΕ.ΒΙ. Μετά τη δημοσίευση της λίστας οι μικρότεροι εκδότες κατήγγειλαν ότι υποεκπροσωπούνται, ότι τα βιβλία του Πατάκη αποτελούν το ¼ της λίστας και ότι από τους 498 τίτλους που επελέγησαν, οι 33 ανήκουν σε δύο συγγραφείς- μέλη της επιτροπής.

Ο αναπληρωτής υπουργός πολιτισμού Κώστας Τζαβάρας αντέδρασε αστραπιαία- μια που η καρατόμηση της διοίκησης του ΕΚΕΒΙ δεν έχει το παραμικρό πολιτικό κόστος, ήταν μια καλή ευκαιρία για τον πολιτικό να φανεί άτεγκτος έναντι «περιπτώσεων αδιαφάνειας». Έτσι, προ ολίγου ζήτησε την παραίτηση της Διευθύντριας του ΕΚΕΒΙ και του Προέδρου του, γνωστού λογοτέχνη κ. Θανάση Βαλτινού.

Αναρωτιέμαι: είναι τελικά ο συντομότερος δρόμος για την αξιοπρέπεια το να αποφεύγει κανείς τις δημόσιες εμφανίσεις και τα οφίτσια; Αν δεν είναι ο συντομότερος, είναι σίγουρα ένας πολύ ασφαλής.

Οπωσδήποτε διαφορετικός είναι ο δρόμος που ακολουθούν ο μέχρι πρότινος βουλευτής των Ανεξάρτητων Ελλήνων κ. Γιάννης Μανώλης, ο επικεφαλής του συγκεριμένου κόμματος κ. Πάνος Καμμένος και ο πρώην Ιταλός Πρωθυπουργός Σίλβιο Μπερλουσκόνι.

Οι δύο πρώτοι ξεκατινιάζονται με αφορμή την αποχώρηση Μανώλη από το δεξιό πείραμα του πρώην υπουργού, με τον Καμένο να τον χαρακτηρίζει «επαγγελματία της αποστασίας» και τον Μανώλη να τον λέει «λαγό» και να καρφώνει τον Καμένο για την ανεκδιήγητη ιστορία με το non paper όταν επιχείρησε να βγάλει ψεύτες τους υπαλλήλους της Προεδρίας της Δημοκρατίας. Ελπίζω τα ξεφτιλίκια αυτά να βάζουν λίγο μυαλό σε αυτούς που τους ψήφισαν.

Τσακωμένος με την έννοια της αξιοπρέπειας είναι και ο Ιταλός Πρωθυπουργός όμως που ανακοίνωσε ότι θα είναι ξανά υποψήφιος για την Πρωθυπουργία της Ιταλίας. Στην Ελλάδα θα λέγαμε ότι είναι «αχόρταγος για την εξουσία» στην Ιταλία ελπίζω να καταλάβουν ότι το ζητούμενο για τον ημιμαφιόζο Σίλβιο είναι να εξασφαλίσει την Πρωθυπουργική ασυλία…