It was showtime!

Το σόου της ψήφισης των νέων μέτρων έλαβε τέλος και ο Ιοβόλος βρίσκεται να απορεί για το πως θα μπορέσει να προχωρήσει στην εφαρμογή τους μια κυβέρνηση που βρέθηκε λίγο πριν την κατάρρευση με αφορμή την ψήφισή τους και μόνο. Η άλλη του απορία είναι πως γίνεται ως κοινωνία να ανεχόμαστε το μνημόνιο αλλά όχι πράγματα όπως το gay φιλί ή η προσβολή των θείων στο Χυτήριο.

γράφει:Ιοβόλος 9 Νοεμβρίου 2012 Παλαιότερο των 360 ημερών

Στήθηκε ο κόσμος στις τηλεοράσεις για να δει μήπως τελικά ευαρεστηθεί κάποιος επιπλέον των ΠΑΣΟΚων που είχαν προαναγγείλει τη διαφωνία τους και άρει των ομματιών του από τη συμμαχία του Μνημονίου που πολλές λοιδορίες δέχεται και καθόλου αγάπη.

Μήπως τελικά δεν περνούσαν τα μέτρα που θα αφαιρέσουν από την αγορά, δηλαδή από την κατανάλωση, καμιά 10αριά δισεκατομμύρια ευρώ μέσα σε δύο μήνες. Τα μέτρα πέρασαν με την οριακή πλειοψηφία των 153 που έγιναν 152 μετά την ανεξαρτητοποίηση Ανδρουλάκη ο οποίος επέδειξε αρκετή ευελιξία (και όχι ικανότητα στο "γλίστρημα" όπως του καταλόγιζε χθες μέσω Twitter ο Θ. Πάγκαλος) ώστε να μην κουβαλήσει το ιστορικό βάρος να είναι ο 151ος. Στο χέρι αυτού (του 151ου) θα βρεθεί αργά ή γρήγορα το γκρέμισμα της κυβέρνησης.

Η κυβέρνηση Σαμαρά ψηφίστηκε για να διαπραγματευτεί και να βελτιώσει τα δυσάρεστα μέτρα που όλοι ήξεραν ότι έρχονται. Ούτε διαπραγματεύτηκε και μέχρι πρότινος ούτε έκανε κάτι για να περάσει τα μέτρα. Θα μπορούσε κανείς να πει ότι η κυβέρνηση αυτή έως προχθές δεν είχε κάνει τίποτα και στο πρώτο πράγμα που έκανε έχασε καμιά 25αριά από τους βουλευτές που τη στήριξαν από την ημέρα που ανέλαβε.

Αναρωτιέμαι ποιον (ευρωπαίο) κοροϊδεύουν όταν λένε πως η εφαρμογή των μέτρων θα προχωρήσει κανονικά, όταν από την ψήφιση και μόνο, από ένα πλέγμα μέτρων το οποίο είναι στα χαρτιά δηλαδή, έχει ξεκινήσει το ψυχορράγημα της Κυβέρνησης.

Ο δε Πρόεδρος της Βουλής, ο ταγός κατά το Σύνταγμα του κοινοβουλευτικού ήθους, μας χάρισε μία ακόμη ιλαρή στιγμή όταν μεταφέρει ότι «προφανώς δεν εγέρθηκε ο απαιτούμενος αριθμός βουλευτών ώστε να περάσει η πρόταση αντισυνταγματικότητας», την οποία είχαν καταθέσει λίγο νωρίτερα βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ. Ο «απαιτούμενος αριθμός» για τις δι΄εγέρσεως ψηφοφορίες είναι η πλειοψηφία των παρισταμένων. Η καταγεγραμμένη εικόνα (στο 8.45 του βίντεο που ακολουθεί) μιλάει από μόνη της.

Προφανώς ο κ. Μεϊμαράκης ήξερε ότι αν η πρόταση αντισυνταγματικότητας ψηφιζόταν λίγο αργότερα, όταν η προσέλευση και των βουλευτών της συμπολίτευσης θα είχε ολοκληρωθεί, η πλειοψηφία θα απέρριπτε την συγκεκριμένη πρόταση. Αυτό που έκανε ήταν αυτό που στον κινηματογράφο ονομάζουν «time lap»- συρρίκνωσε δηλαδή το χρόνο και έφτασε κατευθείαν στην… ουσία.

Τυπικό το θέμα θα πείτε. Θα συμφωνήσω, αλλά και οι κανονισμοί της Βουλής τυπικό πράγμα είναι.

Ορισμένοι από τους νομοταγείς πολίτες (αυτοί που ψηφίζουν) κάποιο λόγο θα βρίσκουν για την ύπαρξή τους. Οι υπόλοιποι να ξέρουν ότι άμα λάχει δέχομαι αδιαμαρτύρητα τον χαρακτηρισμό του «λαϊκιστή» (Πσσς, τι θυσίες κάνω για τη δημοκρατία μας!).