Το "αθλητικό ιδεώδες" κάνει υπερωρίες

Έχω την αίσθηση ότι οι δύο πρόσφατοι αποκλεισμοί Ελλήνων αθλητών από τους Ολυμπιακούς απασχόλησαν μόνο τους επαγγελματίες της ενημέρωσης αφήνοντας σχεδόν αδιάφορους τους (τηλε)θεατές των γνωστών έργων.

Αφενός είναι η χαζούλα αθλήτρια που συγκινείται με τη ρητορική της Χρυσής Αυγής και της φυλετικής κατωτερότητας των μεταναστών, από την άλλη ένα ακόμη δείγμα του αθλητικού ιδεώδους των επιδόσεων και τν χορηγών.

Η περίπτωση Παπαχρήστου μου θυμίζει αρκετά όσα λέγονται για την ίδια τη Χρυσή Αυγή. Με λίγα λόγια, αν κάποιος θεωρεί ότι η Χρυσή Αυγή θα πρέπει να κηρυχθεί παράνομη, θα πρέπει να πιστεύει ότι καλώς και δικαίως αποκλείστηκε η αθλήτρια από την Ολυμπιακή αποστολή.

Εγώ δεν ανήκω σε αυτήν την κατηγορία. Το να αναπαράγεις σήμερα εξυπναδούλες τύπου «ρατσιστικό ανέκδοτο», όπως αυτό που λέγαμε στο σχολείο, δείχνει άνθρωπο αφελή. Εκεί νομίζω ότι σταματά το… σφάλμα της κ. Παπαχρήστου, που φαντάζομαι ότι πλέον θα φλερτάρει με την πολιτική και θα κάνει την χαζοβιολιά της παντιέρα.

Ο έτερος αποκλεισθείς ο Δημήτρης Χονδροκούκης είναι άλλος ένας κρίκος σε μια μακρά αλυσίδα απογοητευμένων από τον πρωταθλητισμό αθλητών. Τα παιδιά αυτά που τιγκάρουν στο φάρμακο για να έχουν ελπίδες διάκρισης στο υψηλότερο επίπεδο απλώς ακολουθούν τα στάδια της καριέρας του αθλητή. Δεν έχουν συνείδηση ότι διαπράττουν αδικία γιατί λίγο πίσω από τις κλειστές πόρτες του ημιεπαγγελματικού ή του επαγγελματικού αθλητισμού είναι πασίδηλη αλήθεια ότι αν δεν πάρεις το φαρμάκι, τον πρωταθλητισμό ξέχνα τον.

Αυτά όταν κλείνουν οι πόρτες. Έξω από τις πόρτες και μέχρι να σε τσακώσουν, δηλώνεις αγνός ως περιστέρα. Έτσι παίζεται δεκαετίες τώρα το παιχνίδι της υποκρισίας.

Αυτό που μου έκανε εντύπωση από χθες που έσκασε η είδηση του Χονδροκούκη είναι η συγκατάβαση με την οποία αντιμετωπίζουν πλέον οι Έλληνες το συγκεκριμένο θέμα.

Μπορεί να είναι λιγότερο τιμητική για το λαό μας η απουσία έκπληξης στο άκουσμα της είδησης, αλλά σίγουρα σηματοδοτεί την προσγείωσή του και την εξοικείωση με το ότι τελικά είμαστε στην ίδια βαθμίδα εξέλιξης με τους υπόλοιπους ανθρώπους- συμπέρασμα σπάνιο, αλλά πάντα χρήσιμο.

Δυσκολεύομαι να ξεχάσω το σοκ που χτύπησε την ελληνική κοινή γνώμη όταν αποκαθηλώθηκε η "Dream Team" της άρσης βαρών και ο άλλοτε αρχιτέκτονάς της, Χρήστος Ιακώβου. Τότε, στις δόξες του, συζητιόταν έντονα η πρόταση που του είχε κάνει το ΠΑΣΟΚ να μπει στο ψηφοδέλτιο επικρατείας. Είχε αρνηθεί και μετά άλλη ευκαιρία δεν είχε.

Αντιθέτως ο Πύρρος Δήμας, ο προσφάτως εκλεγείς επικεφαλής του Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ, είχε καλύτερη μοίρα. Βλέπετε, από όλη την ομάδα του Ιακώβου μόνο ο Πύρρος δεν έπαιρνε αναβολικά…

Είπαμε ρεαλισμός- ρεαλισμός, αλλά προκειμένου να έχουμε καναν εθνικό ήρωα- εποχές που είναι- κάνουμε και λίγο την κορόιδα.