Γκολ στην Κυβέρνηση

Η Εθνική ομάδα ποδοσφαίρου άφησε την καημένη την Κυβέρνηση στα κρύα του λουτρού, στερώντας της οποιοδήποτε επικοινωνιακό σεντόνι και φέρνοντάς την αντιμέτωπη με τη σκληρή πραγματικότητα. Πώς να τις κρύψεις τις γκάφες και το μπάχαλο όταν σε κοιτάζουν όλοι;  
Αυτή τη φορά το ποδόσφαιρο δεν έκανε το χατίρι της νεοεκλεγείσας πολιτικής ηγεσίας και η ελληνική ομάδα δεν κατέληξε με άνευ προηγουμένου δάφνες στο κεφάλι της. Βέβαια πίσω από το comme il faut «αυτό που πέτυχαν οι διεθνείς είναι τεράστια επιτυχία» νομίζω ότι κρύβεται η απογοήτευση του Έλληνος που θα ήθελε από το βάθρο να κάνει άσεμνες χειρονομίες σε όλους αυτούς τους ευρωπαίους που δεν του δίνουν τα χρήματα που χρειάζεται για να επανέλθει στον προ διετίας τρόπο ζωής του. 

Εν πάση περιπτώσει έλεγα ότι δεν το έκανε το χατίρι της πολιτικής ηγεσίας η Εθνική μας και αναγκαστικά η προσοχή της κοινής γνώμης στράφηκε τώρα στη νέα κυβέρνηση. Και όπως κάθε Κυβέρνηση ξέρει, όσο λιγότερο ασχολούνται μαζί σου εκείνοι που σε ψήφισαν, τόσο καλύτερο είναι. Δεν μπορώ να θυμηθώ άλλες κυβερνήσεις με τόσο άσχημο ξεκίνημα όσο η παρούσα.

Αντιθέτως, μπορώ να φανταστώ αρκετούς στο Μέγαρο Μαξίμου που ανάβουν καντήλι για να μην ισχύει ούτε το «η καλή ημέρα από το πρωί φαίνεται», ούτε το «αρχή είναι το ήμισυ του παντός».

Η ασθένεια του Σαμαρά δημιούργησε τις απίθανες παλινωδίες σχετικά με το θέμα της εκπροσώπησης της χώρας στη σύνοδο Κορυφής. Αλήθεια, αυτή η πανέτοιμη να σώσει τη χώρα κυβέρνηση δεν είχε τη σύνεση να συμβουλευτεί έναν άνθρωπο που να έχει υπόψη του τον κανονισμό για τις Συνόδους Κορυφής της ΕΕ; Βγαίνουν και ανακοινώνουν ότι θα εκπροσωπήσει τη χώρα ο Αβραμόπουλος ως υπουργός Εξωτερικών και μετά τρώνε παντόφλα γιατί αυτό δε μπορεί να συμβεί!
 
Προσέξτε: αυτό συμβαίνει σε επίπεδο χωρών. Δεν επιπλήττει ο μπακάλης τον μπακαλόγατο επειδή δεν χαιρέτισε την πελάτισσα. Λένε οι Βρυξέλλες σε έναν ολόκληρο κρατικό μηχανισμό ότι κάνει λάθος και δεν κατάφερε να εντοπίσει ποιος αξιωματούχος του είναι συμβατό με τους κανονισμούς να το εκπροσωπήσει! Δεν χρειάζεται κάποιος να αρέσκεται στους συμβολισμούς για να σχηματίσει τη γνώμη ότι είμαστε μπάχαλο.

Οι δύο αποχωρήσεις από την κυβέρνηση, η δηλωμένη του Ράπανου και σχεδόν βέβαιη του Βερνίκου (αλήθεια ο συνταγματολόγος Βενιζέλος τι δεν γνώριζε για την offshore του υπουργού που πρότεινε ή για το ασυμβίβαστο) συμπλήρωσαν την εικόνα μιας κυβέρνησης που ξεκινάει συντεταγμένη για τη σωτηρία της χώρας.

Α, και μέσα σε όλα αυτά οι δηλώσεις όλων των Ευρωπαίων αξιωματούχων σε όλους τους τόνους ότι δεν υπάρχει περιθώριο διαπραγμάτευσης. Χρονική παράταση και πολύ μας είναι, και μάλιστα ενός χρόνου και όχι 3-4 τεσσάρων που ακούστηκαν προεκλογικά.
 
Ένα πουλάκι μου λέει πως από Οκτώβριο- Νοέμβριο θα έχουμε εκλογές. Αλλά πάλι μπορεί και να είναι απαισιόδοξο πουλάκι…


Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v