Οι Δημαγωγοί της ξενιτιάς

Ο ξένος παράγοντας είναι εδώ και κλείνει το μάτι σε όσους πίστεψαν ότι με μια χουντίτσα στη δεκαετία του ΄60 ξεμπέρδεψαν. Αλλά να σας πως και κάτι; Τα λεφτά τους έχουν βάλει οι άνθρωποι, και, αν είσαι νοικοκύρης άνθρωπος, σε νοιάζει τα χρήματά σου να είναι ασφαλή.
Το «μήνυμα Ολάντ» και το πρωτοσέλιδο των Financial Times Γερμανίας κατέδειξε και κάτι ακόμη: Ο ξένος παράγοντας είναι εδώ και –με πιο φανερούς τρόπους από ό,τι παλιά- επιχειρεί να επηρεάσει προς το συμφέρον του την κοινή γνώμη.

Μια στιγμή όμως. Εδώ γεννάται μια σειρά ερωτημάτων.

Γιατί να μην κάνουν οι ξένοι την παρέμβασή τους; Δεν είναι προς το συμφέρον τους; Μήπως γιατί φαίνεται αντιδεοντολογικό; Μα, σας παρακαλώ εύθικτοι πολίτες. Ακούστε λίγο τον εαυτό σας. Ο κόσμος χάνεται και εσείς ζητάτε από τους Γερμανούς να μην φροντίσουν να έχουν καλύτερες πιθανότητες στη διαπραγμάτευση που ίσως ξεκινήσει την επόμενη εβδομάδα μπας και γλιτώσουν καμιά 10αριά δισ. Οι κανόνες του (διεθνούς) πολιτικού πολιτισμού είναι για τις εποχές που τα πράγματα είναι πολιτισμένα. Σήμερα δεν είναι.

Αν ήταν, δεν θα συζητούσαμε καν την πιθανότητα κυβέρνησης Τσίπρα την επόμενη εβδομάδα.

Βεβαίως και θα παρέμβουν, αφού μια κυβέρνηση ΝΔ θα σημάνει ότι οι πολίτες «έχουν καταλάβει την κρισιμότητα των περιστάσεων» και άρα είναι από μόνοι τους ψημένοι ότι δεν θα πρέπει να περιμένουν και φοβερές αλλαγές στην καθημερινότητά τους. Αυτά είναι κοινή λογική και δεν χρειάζεται καν να επικαλεστούμε την Real Politik του Καγκελάριου Μπίσμαρκ. Οι μόνοι που απορούν είναι όσοι έχουν μια πολύ ρομαντική εικόνα για το τι είναι (και όχι το τι θα έπρεπε να είναι) η πολιτική.

Εγώ και ο κυνισμός μου λοιπόν αισθανόμαστε απολύτως οικεία με τις φανερές παρεμβάσεις εκείνων που έχουν συμφέρον να παρέμβουν. Ανησυχία μού προκαλούν οι τυχόν αθέατες προσπάθειες επηρεασμού της ελληνικής γνώμης και οι τυχόν «ανεπίσημες» παρεμβάσεις που πιθανότατα καλύπτονται επιμελώς.

«Τι λέγεται πίσω από τις πόρτες και τι σχεδιάζεται για το μέλλον του ελληνικού λαού;», που θα ρωτούσε και ο ΠΑΣΟΚος πολιτευτής του ’80 και του ΄90;

Δεν έχω ιδέα αλλά φαντάζομαι τα χειρότερα.

Αυτό έχουμε μάθει να κάνουμε ως πολίτες.  

Υ.Γ. Έπεσα πάνω στην εκπομπή του Μανώλη Καψή στο MEGA την ημέρα που το Mega φιλοξενούσε την συνέντευξη του Γάλλου Προέδρου και… μου σηκώθηκε η τρίχα. Παρά το ότι δεν ψηφίζω και σίγουρα δεν υποστηρίζω τον Σύριζα σχημάτισα την εντύπωση ότι οι άνθρωποι έχουν ξεφύγει. Εν πάση περιπτώσει, επαγγελματίες είναι, κάτι θα ξέρουν. Εγώ πάντως, αν ήμουν ψηφοφόρος και είχα δει αυτή την εκπομπή, θα το έριχα δαγκωτό Συριζα!
Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v