Στης Κανέλη το κεφάλι

Αν μπορέσουμε να δούμε το θέμα Kασιδιάρη- Κανέλλη ανεξάρτητα από το μίσος μας ως κοινής γνώμης για την Χρυσή Αυγή, θα δούμε πιθανότατα ότι πρόκειται «απλώς» για έναν άνθρωπο που χάνει την ψυχραιμία του.

Το ότι χάνοντας την ψυχραιμία του δεν σκυθρώπιασε, δεν σηκώθηκε να φύγει, αλλά πλάκωσε στα χαστούκια τη συνομιλήτριά του έχει να κάνει με την προφανή ψυχολογική αστάθεια του κ. Κασιδιάρη, η οποία όμως ουδόλως συνδέεται με τις πολιτικές του πεποιθήσεις- Εκτός ίσως αν κάποιος λεπτολόγος ισχυριστεί εύστοχα ότι ισορροπημένος άνθρωπος δεν είναι δυνατόν να ταυτίζεται δημόσια με κάτι τόσο αντικοινωνικά ακραίο.  

Θα γίνει πιο εύκολα αντιληπτή η κατάσταση στην οποία βρέθηκε ο κ. Κασιδιάρης αν την παραβάλουμε με άλλες ενδιάμεσες καταστάσεις. Επί παραδείγματι, αυτή στην οποία κατέληξε ο συγγραφέας και υποψήφιος βουλευτής του ΣυΡιΖα, Πέτρος Τατσόπουλος όταν βρέθηκε δίπλα στον πολιτευτή Σταυρίδη της Δράσης.

Μπορείτε να φρεσκάρετε τη μνήμη σας εδώ:  


Από ό,τι καταλαβαίνω ορισμένοι χάρηκαν που έφαγε μπούφλες η Κανέλλη. Αυτό μπορώ να πω ότι δεν μου φαίνεται ανησυχητικό. Εκείνο όμως που μου φαίνεται ανησυχητικό είναι ότι πιθανόν πολλοί περισσότεροι είναι εκείνοι που «χάρηκαν» με τον φόνο «αυτοδικίας» του 23χρονου που με την καραμπίνα να «εκπυρσοκροτεί» σκότωσε τον 43χρονο Αλβανό.

Η αυτοδικία είναι μεγάλη λούμπα- ειδικά όταν ένα κράτος είναι μπάχαλο και δεν έχει κανείς εκ των πολιτών του την άποψη ότι η λειτουργία του βασίζεται στην αρχή της δικαιοσύνης. Πολλώ μάλλον όταν στη συνείδηση του κόσμου οι πολλοί είναι σφόδρα αδικημένοι από τους διοικούντες.

Τότε (τώρα δηλαδή) είναι που η αυτοδικία φαίνεται «λύση» και τότε είναι που το θυμικό παίζει παιχνίδια και οδηγεί σε σφάλματα λογικής. Και τα ίδια τα σφάλματα λογικής άντε και συγχωρούνται, τον επίδοξο κλέφτη (σήμερα) ή τον επίδοξο «κλέφτη» (αύριο) πως θα τον αναστήσουμε;

Οι αυτοδικίες είναι ίσως ο συντομότερος, αλλά δυστυχώς και ο οδυνηρότερος, δρόμος για να ξεπατωθεί η έννοια του κράτους.

Απευθύνομαι σε εσάς τους νοικοκυραίους που (δεν) διαβάζετε τη στήλη: Ή βάλτε τις καραμπίνες στο πατάρι ή ετοιμαστείτε να ξεχάσετε και την παραμικρή ευταξία που προστατεύει το «έχει» σας.

Οι υπόλοιποι, που δεν έχουμε καραμπίνες ανά χείρας, μάλλον θα πρέπει να ποντάρουμε στις διεθνιστικές απόψεις του ΣυΡιΖα για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Είναι καιρός και αυτοί στην Κουμουνδούρου να δουν τα θέματα «εγκληματικότητα» και «μετανάστες» λίγο πιο σοβαρά. Είτε είναι κυβέρνηση είτε αξιωματική αντιπολίτευση δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπίζουν τα προβλήματα αυτά λες και ασκούνται σε επαναστατική ρητορική εντός αμφιθεάτρου.

Δείτε παλαιότερο θέμα του In2life για την οπλοκατοχή εδώ