Bitch slap

γράφει ο Θοδωρής Διάκος

Είχα ξυπνήσει στην ώρα μου, είχα πάρει το λεωφορείο να πάω στη βιβλιοθήκη να διαβάσω, ήταν μια φυσιολογική, ήρεμη μέρα. Άκουγα τα πουλάκια στα δέντρα. Ήπια καφέ. Και ο Κασιδιάρης χτύπησε την Κανέλλη.

Προφανώς, βούιξε ο τόπος, κατευθείαν. Τι περίμενες, κιόλας, όταν πέφτουν σκαμπίλια στις δέκα το πρωί σε ζωντανή σύνδεση, ο κόσμος θα αντιδράσει. Το θέμα ήταν πώς αντέδρασε. Η πρώτη κοινοποίηση που είδα στο φέισμπουκ: "να αγιάσει το χέρι του, να το βουλώσουν επιτέλους!" Η δεύτερη: "kala na pa8ete, roufianes neokoummounisties". Είναι ιδέα μου ή κάτι δεν πάει καλά εδώ πέρα;

Εντάξει, μετά είδα και όλα τα κατηγορώ και τα κουλτουρογραμμένα μπλογκ στη Lifo, είπα υπάρχει ακόμα κόσμος με λογική κι ευαισθησία.

Κι αυτό δεν είναι να πεις πέρασε και δεν ακούμπησε. Ακούμπησε, και πόνεσε, κι αν το άφηναν θα είχε σφάξει και θα ήταν καθ’ οδόν στους κλίβανους να φτιάξει σαπούνι. Δώσε ψήφο στον χωριάτη, να σου γ@μήσει την Παναγία ενώ σας βλέπει η Ελλάδα.

Και θα ήλπιζες πως μετά από αυτό θα ξεστραβωθεί η θείτσα κι ο δεκαοχτάχρονος που ψήφισε, θα είδε τι οδήγησε μέσα στη Βουλή. Γιατί, θα μου πεις, αναμενόμενο ήταν, αν ξέρεις τι εστί Χρυσή Αυγή. Επόμενοι οι μετανάστες, οι γυναίκες, οι άθεοι, οι γκέι, οι άνεργοι, οι ανάπηροι, οι καρκινοπαθείς και τα χρυσόψαρα. Επόμενοι όσοι είναι αναλώσιμοι. Αυτοί που δεν ήξεραν είναι το θέμα, αν θ’ αλλάξουν μυαλά τώρα.

Κι όμως, αυτή η υποστήριξη είναι τρομακτική. Γιατί δεν είναι μόνο από τους ομοίους τους, αυτοί θα τον υποδέχτηκαν με ζητωκραυγές και μία κάσα μπύρες να ξεθυμάνει. Υπάρχουν και άλλοι. "Ανεξάρτητοι". "Απλοί δεξιοί". "Αγνώμονες". Αυτοί οι αγνώμονες θα μας θάψουν. Βλέπεις πως δεν είναι θέμα ομάδας πια, έχει εξαπλωθεί. Μπορεί ο αποδίπλα σου να μην σε χαιρετάει στο δρόμο με το δεξί χέρι στην ανάταση, αλλά αν του πιάσεις κουβέντα για τον Αλβανό που έχεις να δουλεύει στο χωράφι, θα σου προτείνει να του βάλεις φωτιά. Του χωραφιού.

Η Κανέλλη και η Δούρου δεν έλεγαν μπούρδες όταν μιλούσαν για φασιστοποίηση της κοινωνίας, μάτια έχουν και βλέπουν, όπως κάθε νοήμων άνθρωπος. Άρα αρχίζουν να μας τελειώνουν οι νοήμονες άνθρωποι σ’ αυτή τη χώρα. Κάτι να χαλάει μες στο κεφάλι, δε ξέρω, να γίνονται τα μάτια κόκκινα και να τρώμε ο ένας τον άλλον σαν ζόμπι. Τουλάχιστον τα ζόμπι τα μισούνε όλοι, είναι κοινός εχθρός, δεν ξέρουν και τι κάνουν τα καημένα.

Κάτι, κάτι, αυτές δεν είναι καταστάσεις που πρέπει να βλέπεις σε εκπομπές που δεν παρουσιάζει ο Μικρούτσικος, όταν δεν μπορείς να ελέγξεις την οργή σου, όταν δεν σε ενδιαφέρει αν θα ελέγξεις την οργή σου και σηκώνεις χέρι ενώ οι ψηφοφόροι σου από κάτω μαζεύουν το σαγόνι από το πάτωμα, κάτι έχει χαλάσει.

Η βία οδηγεί στη βία. Και δεν μας παίρνει να έχουμε άλλη βία σ’ αυτή τη χώρα. Δεν γνωρίζαμε, δεν απαντάγαμε, δεν σκεφτήκαμε. Τώρα βλέπουμε. Και θα συνεχίσουμε να βλέπουμε.