Πως η ιδέα γίνεται σοσιαλδημοκρατία...

«Εμείς δεν λέμε στον ελληνικό λαό ότι δεν χρειάζεται να κάνει θυσίες. Του λέμε όμως ότι οι θυσίες του πρέπει να πιάσουν τόπο». Είναι η ιδέα μου ή ο κ. Τσίπρας προχθές στην εκπομπή του Κούλογλου ακούστηκε πιο σοσιαλδημοκράτης- βλέπε ΠΑΣΟΚος- από ποτέ;
Έτσι είναι όμως. Το λέει και ο λαός: όποιος έχει τα γένια έχει και τα χτένια. Και τα γένια στην προκειμένη περίπτωση είναι η επιθυμία να μετατραπεί ο Συνασπισμός από μια καλών προθέσεων λέσχη διαμαρτυρίας σε κόμμα εξουσίας. Στο δρόμο της μετατροπής θα σπάσουν και κάποια αυγά.

Κάτι μου λέει ότι αυτά τα αυγά θα έχουν κόκκινο χρώμα.

Η άρνηση της Αλέκας να ανακατευθεί το ΚΚΕ σε οποιαδήποτε κυβερνητική διοίκηση, αλλά κυρίως η απορία με την οποία αντιμετώπισε μια οποιαδήποτε τέτοια προοπτική, έδειξαν δύο πράγματα: Πρώτον πως η «πρωτοπορία» για την οποία μιλούσε ο Λένιν μοιάζει πιο πολύ με τον Γκάρφιλντ παρά με κάποιο άγριο αιλουροειδές. Δεύτερον ότι για να μετασχηματιστούν οι καθαρόαιμες αριστερές θέσεις σε κάτι έστω και προσχηματικά κυβερνητικό χρειάζεται πολλή- πολλή δουλειά ή πολλή- πολλή κωλοτούμπα.

Ο λόγος είναι ότι τα βασικά θεωρητικά σχέδια «διοίκησης» της αριστεράς βασίζονται σε σενάρια ανατροπής του καθεστώτος, ενώ τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται ενώπιον του ενδεχομένου να αποκτήσει κυβερνητική εξουσία στο πλαίσιο του «συστήματος».

Φυσικά θα ήταν ανεδαφικό να θεωρήσει κανείς ότι μπορεί μόνο στην Ελλάδα να υψωθεί το λάβαρο της σοσιαλιστικής επανάστασης και να αποτελέσει η χώρα κομμουνιστική νησίδα. Το ξέρουν όλοι, όπως και τα στελέχη του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ.

Σε όλη αυτή τη διαδικασία, αναγκαστικά (;) τα πιο ακραία σημεία της θεωρίας σου τα κόβεις- εκτός αν είσαι ο Ανδρέας που, κυβέρνηση ων, διακήρυττε ότι «πρέπει να βγούμε από το ΝΑΤΟ» και ότι «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο».

Ο Πάγκαλος στο βιβλίο του «Με τον Ανδρέα στην Ευρώπη» διηγείται τον παρακάτω διάλογο:
- «Πρόεδρε πως θα κάνουμε φιλοευρωπαϊκή πολιτική αφού βασικό μας σύνθημα είναι να βγούμε από το ΝΑΤΟ και ην ΕΟΚ», είχε ρωτήσει ο Θεόδωρος Πάγκαλος τον τότε Πρωθυπουργό.
-«Μα, πιστεύεις στα αλήθεια ότι θα μας ψήφιζαν αν πίστευαν ότι θα βγάλουμε τη χώρα από την ΕΟΚ;», είχε απαντήσει κυνικά ο μπαμπάς του Γιωργάκη.

Σε αυτόν διάλογο νομίζω ότι συμπυκνώνεται το νόημα της αλλαγής που θα δούμε να υφίσταται ο ΣΥΡΙΖΑ τον μήνα αυτόν της προεκλογικής εκστρατείας. Θα ακούσουμε αρκετές εκφράσεις που να περιγράφουν αυτή τη διαδικασία: ρεαλισμός, προσαρμοστικότητα, διπλωματία, ευελιξία, μεταμόρφωση, κωλοτούμπα. Διαλέγετε και παίρνετε, ανάλογα με το πόσο σας θυμώνει η σήψη που φέρνει στις ιδέες η εξουσία.