(Πιο) παραγωγικός
Αν η υπαρξιακή αγωνία ενός εσχάτως ενήλικα συνοψίζεται στο ερώτημα "τι κάνω με την ζωή μου;", ποιες είναι οι πιθανές λύσεις του δράματος;
γράφει:
Παλαιότερο των 360 ημερών
γράφει:
Παλαιότερο των 360 ημερών
γράφει ο Θοδωρής Διάκος
Υποθέτω είναι σημάδι ωρίμανσης, όταν τρως φρίκες και πλέον είναι για κάτι σοβαρό. Ή έστω κάτι που δεν σε κάνει να αισθάνεσαι ηλίθιος μετά.
Εκτός κι αν πάρεις τηλέφωνο τον κολλητό σου στις τέσσερις τα χαράματα να το συζητήσετε. Εκεί θες δε θες θ’ ακουστείς σαν τον παλιό, κακό καταθλιπτικό. Note to self, τηλέφωνα στις τέσσερις πλέον μόνο αν πεθαίνει κάποιος κι αν κάτσει παρτούζα.
Σημάδι ωρίμανσης: ότι γνωρίζεις πλέον αρκετά καλά τον εαυτό σου για να ξέρεις ότι, εφόσον είναι περίοδος διακοπών κι εσύ έχεις βασίσει την ευημερία σου σε μια ρουτίνα, το μυαλό σου θα βαρεθεί και θ’ αρχίσει να παίζει. Η ρουτίνα είναι καλό πράγμα, και στο διάολο όποιος πει αποκάτω "εμένα μ’ αρέσει η περιπέτεια". Αν σ’ αρέσει η περιπέτεια, παραιτήσου απ’ τη δουλειά σου και μετακόμισε στο Νεπάλ.
Οι φρίκες που τρώει ένας εσχάτως ενήλικας.
1. Τι κάνω με την ζωή μου;
Δεν υπάρχει νούμερο δύο.
Όλα καταλήγουν στην ίδια ηλίθια, σοβαρή ερώτηση. Και είναι καλό, είναι ανθρώπινη φύση να αμφισβητούμε την ύπαρξή μας, αλλά όπως όλες οι καλές ανακαλύψεις, πρέπει να σκάψεις έναν λάκκο με σκατά για να τις βρεις. Κι αυτά τα σκατά έχουν πολλές μορφές.
Κάντε LIKE για τα υπαρξιακά! SHARE στο facebook, twitterκαι στο Google+! Ποια ήταν η τελευταία δική σας υπαρξιακή κρίση; lol
Τι κάνω εδώ; Σοβαρά, τι κάνω εδώ; Άντε, πες παίρνω πτυχίο. Μετά; Να ψάξω δουλειά. Καλά κρασά. Να μετακομίσω σε μεγαλύτερη πόλη, να πάρω δεύτερο πτυχίο! Γιατί αυτό θα με βοηθήσει πάρα πολύ. Να βγω έξω για μεταπτυχιακό, γιατί μόνο έξω έχει πια ψωμί. Και οι γονείς μου; Οι φίλοι μου; Μπορώ να τους έχω στις αποσκευές; Ποιον θα παίρνω εγώ στις τέσσερις το πρωί, όταν πεθαίνω από τις φρίκες που κάνουν παρτούζα στο κεφάλι μου; Ξέρεις πόσο πάει το roaming αυτές τις μέρες, είσαι με τα καλά σου;
Και που κάθομαι εδώ, τι κάνω; Μήπως βιώνω την χαρά της ολοκλήρωσης; Τι δεν πάει καλά στη ζωή σου; Άσε στην άκρη τη κρίση, μιλάμε για σένα τώρα, τι σ’ αφήνει ανικανοποίητο –Δεν κάνεις όσα θες.
Θέλεις να βγεις με τη παρέα σου στη μία τη νύχτα στο πάρκο να παίξετε κρυφτό. Θέλεις να κολυμπήσεις γυμνός στο ποτάμι. Κάποιος γνωστός σου το έκανε προχθές και πέρασε τέλεια!
Θες να κάνεις κι άλλα πράγματα. Θες να γράψεις βιβλίο, σενάριο, κόμικς, το νέο Χάρι Πότερ για τη γενιά του iPhone, θες να κάνεις γκράφιτι στο κέντρο της πόλης που οι άλλοι θα κάθονται να το χαζεύουν, θες ν’ ανακαλύψεις τις κρυφές χρήσεις του λαδοπαστέλ, θες να έχεις κάτι να δείξεις στον κόσμο!
Θέλω να έχω κάτι να δείξω στον κόσμο.
Κι είχα τόση έμπνευση κάποτε.
Δε μπορεί να έχει φύγει. Σήκω απ’ τον κώλο σου, δεν είσαι πιο μίζερος απ’ τους υπόλοιπους εσύ, στο ίδιο καζάνι βράζουμε όλοι. Κι αν τους δείξεις αυτό που έχεις, θα σ' το αναγνωρίσουν.
Στη χειρότερη, θα φας άλλη μια φρίκη. Στις ν ξυπνάς.
Υποθέτω είναι σημάδι ωρίμανσης, όταν τρως φρίκες και πλέον είναι για κάτι σοβαρό. Ή έστω κάτι που δεν σε κάνει να αισθάνεσαι ηλίθιος μετά.
Εκτός κι αν πάρεις τηλέφωνο τον κολλητό σου στις τέσσερις τα χαράματα να το συζητήσετε. Εκεί θες δε θες θ’ ακουστείς σαν τον παλιό, κακό καταθλιπτικό. Note to self, τηλέφωνα στις τέσσερις πλέον μόνο αν πεθαίνει κάποιος κι αν κάτσει παρτούζα.
Σημάδι ωρίμανσης: ότι γνωρίζεις πλέον αρκετά καλά τον εαυτό σου για να ξέρεις ότι, εφόσον είναι περίοδος διακοπών κι εσύ έχεις βασίσει την ευημερία σου σε μια ρουτίνα, το μυαλό σου θα βαρεθεί και θ’ αρχίσει να παίζει. Η ρουτίνα είναι καλό πράγμα, και στο διάολο όποιος πει αποκάτω "εμένα μ’ αρέσει η περιπέτεια". Αν σ’ αρέσει η περιπέτεια, παραιτήσου απ’ τη δουλειά σου και μετακόμισε στο Νεπάλ.
Οι φρίκες που τρώει ένας εσχάτως ενήλικας.
1. Τι κάνω με την ζωή μου;
Δεν υπάρχει νούμερο δύο.
Όλα καταλήγουν στην ίδια ηλίθια, σοβαρή ερώτηση. Και είναι καλό, είναι ανθρώπινη φύση να αμφισβητούμε την ύπαρξή μας, αλλά όπως όλες οι καλές ανακαλύψεις, πρέπει να σκάψεις έναν λάκκο με σκατά για να τις βρεις. Κι αυτά τα σκατά έχουν πολλές μορφές.
Κάντε LIKE για τα υπαρξιακά! SHARE στο facebook, twitter
Τι κάνω εδώ; Σοβαρά, τι κάνω εδώ; Άντε, πες παίρνω πτυχίο. Μετά; Να ψάξω δουλειά. Καλά κρασά. Να μετακομίσω σε μεγαλύτερη πόλη, να πάρω δεύτερο πτυχίο! Γιατί αυτό θα με βοηθήσει πάρα πολύ. Να βγω έξω για μεταπτυχιακό, γιατί μόνο έξω έχει πια ψωμί. Και οι γονείς μου; Οι φίλοι μου; Μπορώ να τους έχω στις αποσκευές; Ποιον θα παίρνω εγώ στις τέσσερις το πρωί, όταν πεθαίνω από τις φρίκες που κάνουν παρτούζα στο κεφάλι μου; Ξέρεις πόσο πάει το roaming αυτές τις μέρες, είσαι με τα καλά σου;
Και που κάθομαι εδώ, τι κάνω; Μήπως βιώνω την χαρά της ολοκλήρωσης; Τι δεν πάει καλά στη ζωή σου; Άσε στην άκρη τη κρίση, μιλάμε για σένα τώρα, τι σ’ αφήνει ανικανοποίητο –Δεν κάνεις όσα θες.
Θέλεις να βγεις με τη παρέα σου στη μία τη νύχτα στο πάρκο να παίξετε κρυφτό. Θέλεις να κολυμπήσεις γυμνός στο ποτάμι. Κάποιος γνωστός σου το έκανε προχθές και πέρασε τέλεια!
Θες να κάνεις κι άλλα πράγματα. Θες να γράψεις βιβλίο, σενάριο, κόμικς, το νέο Χάρι Πότερ για τη γενιά του iPhone, θες να κάνεις γκράφιτι στο κέντρο της πόλης που οι άλλοι θα κάθονται να το χαζεύουν, θες ν’ ανακαλύψεις τις κρυφές χρήσεις του λαδοπαστέλ, θες να έχεις κάτι να δείξεις στον κόσμο!
Θέλω να έχω κάτι να δείξω στον κόσμο.
Κι είχα τόση έμπνευση κάποτε.
Δε μπορεί να έχει φύγει. Σήκω απ’ τον κώλο σου, δεν είσαι πιο μίζερος απ’ τους υπόλοιπους εσύ, στο ίδιο καζάνι βράζουμε όλοι. Κι αν τους δείξεις αυτό που έχεις, θα σ' το αναγνωρίσουν.
Στη χειρότερη, θα φας άλλη μια φρίκη. Στις ν ξυπνάς.
Θες να γράψεις βιβλίο, σενάριο, κόμικς, το νέο Χάρι Πότερ για τη γενιά του iPhone, θες να κάνεις γκράφιτι στο κέντρο της πόλης που οι άλλοι θα κάθονται να το χαζεύουν, θες ν’ ανακαλύψεις τις κρυφές χρήσεις του λαδοπαστέλ.
