Κάλλιο μετανάστευε παρά μνημονιοδιάβαζε

Για τα προσχήματα μιλούσαμε την προηγούμενη εβδομάδα και δεν μπορώ να αντισταθώ στην παρόρμηση να επισημάνω ότι όσο ζυγώνουμε στις εκλογές, όλο και λιγότεροι θα δείχνουν τη στοιχειώδη ευαισθησία να τα κρατάνε.

Έτσι, η πιλάλα που έχει πιάσει τον υπουργό Δημόσιας Τάξης (ή όπως αλλιώς λέγεται πια) στο δικό μου το μυαλό, μόνο με εκλογικούς και ψηφοθηρικούς όρους μπορεί να ερμηνευτεί. Από σήμερα το πρωί ομάδες αστυνομικών μαζεύουν λαθρομετανάστες από το κέντρο της Αθήνας, κάνοντας ντου σε σπίτια που κατοικούν φυλές ολόκληρες ξένων. Τους μαζεύουν άραγε για τους πάνε που; Ακόμα δεν έχουν υλοποιηθεί οι εξαγγελίες Χρυσοχοΐδη για τη δημιουργία των κέντρων συγκέντρωσης.

Άρα, η αστυνομία έχει στη διάθεσή της όσους χώρους είχε και πριν αποφασίσει ο κ. Χρυσοχοΐδης να… σπεύσει ελέω εκλογών. Γιατί μέχρι και πριν από 20 μέρες μας έλεγαν ότι ναι, θα ήθελαν να τους μαζέψουν, αλλά που να τους πάνε;

Το ότι κάτι έπρεπε να γίνει είναι αναμφισβήτητο. Από εκεί και πέρα, όποια λύση και αν αποφασιστεί που σίγουρα θα περιλαμβάνει κάποιου είδους περιορισμό (είτε συγκέντρωση σε στρατόπεδο, είτε αναπομπή στις χώρες προέλευσης, είτε κανονική κράτηση) σίγουρα θα βρει απέναντί της κάποιον ορκισμένο προστάτη των κατατρεγμένων που θα θέλει κάτι παραπάνω. Και αυτός δίκιο θα έχει και η πολιτεία με την κουτσο- ή λιγότερο κουτσό- λύση της πάλι δίκιο θα έχει.

Αυτός που δεν θα έχει δίκιο είναι εκείνος που με τις εκλογές εν όψει θα πάει τρέχοντας να λύσει ένα πρόβλημα που δεν λύθηκε όοοολο τον προηγούμενο καιρό.

Πολλώ μάλλον όταν στον «προηγούμενο καιρό» περιλαμβάνονται δύο (!) θητείες του ίδιου ανθρώπου στο ίδιο πόστο, κατά τις οποίες σε καμία περίπτωση δεν επέδειξε τον ίδιο ζήλο.

Όμως, το πιο δυσάρεστο έχει να κάνει με την κοινή γνώμη και αυτό που αποκαλούν οι αγγλοσάξωνες "short memory" ή ελληνιστί "κοντή μνήμη". Του λόγου μου το αληθές επιβεβαιώνουν δημοσκοπικά ευρήματα, σύμφωνα με τα οποία ο κ. Χρυσοχοΐδης έχει αναρριχηθεί στην τρίτη θέση της δημοφιλίας στην εκλογική του περιφέρεια.

Πρόκειται για τον ίδιο άνθρωπο που προ ενός μήνα είχε καταρρακωθεί στη συνείδηση του κόσμου επειδή ομολόγησε πως «είχε σημαντικότερα πράγματα να κάνει από το να διαβάζει το μνημόνιο».

Αν τελικά ο δικομματισμός επιβιώσει δεν θα πρέπει να απορούμε: Τέτοιου είδους «ολικές διαγραφές» δείχνουν στους από πάνω ότι όλα γράφονται στην άμμο. Στην οποία για κάποιους είναι κακό να χτίζουν παλάτια, αλλά για άλλους είναι βολικό.