Στα πλοκάμια του δικομματισμού

γράφει ο Θοδωρής Διάκος 

Προφανώς, στις 6 Μαΐου θα γίνουν εκλογές. Ίσως. Δεν είναι ακόμα σίγουρο. Ο Σαμαράς χτυπάει τον κώλο του κάτω, γιατί τώρα προηγείται στις δημοσκοπήσεις. Εχμ, καλημέρα, η μισή και βάλε Ελλάδα αυτή τη στιγμή μισεί το Πασόκ που μας έφερε εδώ, λογικό δεν είναι να προηγείται η ΝΔ;

Όλο αυτό είναι ένας ύπουλος φαύλος κύκλος. Πρώτα μισούμε την ΝΔ γιατί μας έφερε στα σκατά με τον Καραμανλή. Μετά μισούμε το Πασόκ γιατί μας έφερε στα σκατά με τον Γιωργάκη (<3). ΤΟΝ ΣΗΜΙΤΗ ΑΣ ΠΟΥΜΕ ΔΕΝ ΤΟΝ ΜΙΣΗΣΕ ΚΑΝΕΙΣ ΜΗ ΧΕΣΩ! Που έβγαινε χωρίς ντροπή κι έλεγε ότι ευχαριστεί την Αμερική. Που είχε τέτοια καθήλωση να μπούμε στην ΟΝΕ που μας έβαλε με πλαστά στοιχεία. Αχέμ, δημιουργικά.

Είναι γεγονός, και είναι πλέον αποδεδειγμένο. Η Ελλάδα δεν ξέρει να βγάζει πρωθυπουργούς. Και το λέω αυτό εγώ που είμαι είκοσι ένα. Τι θα έχουν να πουν οι παλιοί;

Έλα μου ντε. Γιατί οι παλιοί δεν μιλάνε; Γιατί μέχρι πριν δυο χρόνια στις ειδήσεις σου βγάζανε μόνο κάτι παππούδια που τους έχωναν το μικρόφωνο στη μούρη και λέγανε "αχ, όλα πάνε καλά, δεν ξέρω για ποια προβλήματα μιλάτε". Προφανώς, η Νέα Δημοκρατία κάνει κάτι σωστά. Με το Πασόκ ξεκίνησε η κατηφόρα. Ψήφος εμπιστοσύνης.

Ειδικά τώρα που έφυγε ο χοντρός. Το μισούσα αυτό το παρατσούκλι ανέκαθεν. Από την εποχή των Διαπλεκόμενων, που ήμουν θεωρητικά πολύ μικρός για να 'χω πολιτική συνείδηση, γυρνούσα κι έλεγα στη μαμά μου "μα γιατί δεν τον κρίνουν τον άνθρωπο για τις πολιτικές του πράξεις;". Ούτως ή άλλως, πιο πολλά είχαν να του σύρουν. Ο κύριος Σαμαράς, όμως, σταθερός άνθρωπος. Ό,τι κι αν τον ρωτήσεις, εκλογές θα σου πει. Τι θα γίνει με την κρίση; Εκλογές. Πώς πρέπει να προχωρήσουμε; Εκλογές. Πώς να πείσω τη γκόμενα για τρίο με την κολλητή της; Μάντεψε.

Κι επειδή αυτό το κείμενο είναι κατά του δικομματισμού, και είμαι μόνο στις 300 λέξεις και ντροπή, σύντομες αναφορές στους υπόλοιπους υποψήφιους.

Η Χρυσή Αυγή υπάρχει. Το αποδέχομαι και προχωράω, γιατί αυτοί οι τύποι ειλικρινά με τρομάζουν.

Το ΚΚΕ ειλικρινά δεν έχω ιδέα τι κάνει πλέον. Ίσως φταίει που έχω κόψει κάθε επαφή με τους κνίτες στη σχολή (και με τη σχολή γενικότερα), που με προμήθευαν με ειδήσεις και αστείο υλικό. Νομίζω έπαψαν να ενδιαφέρονται για μένα μετά τη στιχομυθία – Έκανες ναρκωτικά στην Ολλανδία; – Όχι, έκανα χόρτο στην Ολλανδία. – Είσαι μαλάκας! Αυτό που έχω ιδέα ότι γίνεται, και δεν έχει σταματήσει καθόλου να μ’ ενοχλεί είναι όταν λένε μαλακίες οι άσχετοι. Όταν τις λέω εγώ, είναι κουλ, γιατί έχω και μια ιστορία εγώ με την ακροαριστερά. Όταν εγώ τις περήφανες μέρες του πρώτου έτους έκανα PR στην Πανσπουδαστική, ανέβηκε 100% στις εκλογές! Από τέσσερις ψήφους, πήγε στις οχτώ. Γι’ αυτό και με πονάει όταν βγαίνει ο καθένας και λέει "εχμ, ναι, καλά τα λέει το ΚΚΕ και κράζει, αλλά οι ιδέες τους δεν βρίσκουν εφαρμογή, αν βάζατε την Κανέλλη όμως αρχηγό, εγώ θα ψήφιζα". Έχεις δει πολλές αρχηγούς κόμματος να βγαίνουν στο παράθυρο με το παραπέτασμα καπνού, να λένε τον παρουσιαστή "αγάπη μου γλυκιά" και στο τσακίρ κέφι να ρίχνουν κι ένα άι γαμήσου;

Ο αρχηγός κόμματος πρέπει να διατηρεί ένα καθαρό και διακριτικό προφίλ. Δες τον Τσίπρα. Α, όχι, ακούω ότι κι αυτός σφάχτηκε στη Βουλή με τον Καρατζαφέρη. Αυτό τώρα εμένα γιατί μου φαίνεται άδικο; Γιατί, αντικειμενικά τώρα, είναι σαν να βλέπεις μονομαχία Δαυίδ και Γολιάθ αλλά χωρίς τη σφεντόνα. Μπροστά στον Καρατζαφέρη (και τα λογύδριά του) τι να φτουρήσει ο τριαντάχρονος; Σαν να πηγαίνεις στο πρωτάθλημα Πόκεμον με τον Πίκατσου. Όσο γλυκούλης κι αν είναι, όση κρυμμένη δύναμη, ο Καρατζαφέρης είναι level 60 (χρονών) και σου ρίχνει hyper beam.

Και όσο σουρεαλιστικά ή/και απροσάρμοστα τα λέω, είμαι 70% σίγουρος ότι αντιπροσωπεύω μια μεγάλη μάζα συνομήλικων αυτή τη στιγμή, που είναι απογοητευμένοι και αποπροσανατολισμένοι. Ναι, ας κάνουμε εκλογές, ούτως ή άλλως οι περισσότεροι δεν θα ψηφίσουν. Ή θα ρίξουν λευκό. Ή άκυρο, το άκυρο είναι πιο πολύ στη μόδα τα τελευταία χρόνια, ειδικά άμα ζωγραφίσεις και καμιά χαζομάρα πάνω. Και ναι, θα σου πουν οι πιο πολλοί, το ξέρω πως το άκυρο είναι κακό και η αποχή είναι κακή και πως ο απολιτίκ ο άνθρωπος είναι ντροπή της κοινωνίας, αλλά τι άλλο να κάνεις;

Τι άλλο να κάνεις;