Τα δίφραγκα και ο πονηρός Μπένι

Δύο ευρώ. Τόσο αξιολόγησαν στο ΠΑΣΟΚ ότι δεν θα πληρώσει ο απλός λαός για να πάει στα εκλογικά τους κέντρα και να τους κράξει. Είπαν πονηρά σκεπτόμενοι: Αν είναι τσάμπα θα γίνει χαμός- θα μας λυντσάρουν. Αν το βάλουμε ένα ευρώ, αρκετοί θα πουν «χαλάλι το ευρώ, αν είναι να τους γιαουρτώσω».

Συνυπολογίστηκαν η κακή οικονομική συγκυρία και η ωραία Κυριακάτικη μέρα και έτσι κατέληξαν στο αντίτιμο των δύο ευρώ που απαιτούνταν ώστε να χρηστεί κάποιος «φίλος του ΠΑΣΟΚ» και να αποκτήσει το δικαίωμα ψήφου.

Είδες όμως τι σου είναι ο φιλόδοξος άνθρωπος!

Ο Βενιζέλος ούτε στιγμή δεν ξέχασε το κάζο του 2007 όταν έσπευσε στο Ζάππειο για τις δηλώσεις και όταν, βέβαιος για την εσωκομματική του νίκη κάκιζε με αλαζονεία «ως μελλοντικός αρχηγός του ΠΑΣΟΚ» τον ψηφοφόρο που τον γιαούρτωσε έξω από την Χαριλάου Τρικούπη. Έτσι τώρα παρότι τα θεριά πέσαν να φάνε τον Γιωργάκη στην πρώτη (;) ευκαιρία (δημοψήφισμα) ο Μπένι ούτε βιάστηκε, ούτε τράβηξε το χαλί για να πέσει μια ώρα αρχύτερα ο αρχηγός.

Μάλιστα, ήταν ο τελευταίος από τους ενδιαφερόμενους που ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του. Κοντολογίς, έμαθε από τα λάθη του και προφανώς αισθάνεται τυχερός που ζει στο ελληνικό πολιτικό σύστημα, όπου ακόμη και αν αποτύχεις μια φορά μπορείς να ξαναδοκιμάσεις την τύχη σου. Στο Αμέρικα και στην Ευρώπη έχεις την ευκαιρία σου και, αν τη χάσεις, το τραίνο έφυγε. Στην Ελλάδα όμως έχουμε ένα μικρό θεματάκι με τη μνήμη.

Για αυτό- να μου το θυμηθείτε- το ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου θα πάει καλά. Βέβαια στις παρούσες συνθήκες, όταν λέμε καλά εννοούμε να βγει δεύτερο κόμμα και όχι τρίτο ή τέταρτο.

Όσο αντιπαθής και αν είναι (που είναι) ο Βενιζέλος αποτελεί έναν παλαιάς κοπής έξυπνο πολιτικό, από αυτούς που απολαμβάνω πάντα να παρακολουθώ. Με τους τακτικισμούς και τα στρατηγήματά τους. Παραδοσιακά ως λαός τσιμπάμε σε τέτοιες αρετές.

Ένα περίεργο πράγμα ρε παιδί μου! Θέλουμε να βλέπουμε για αρχηγό κάποιον που να έχει περισσότερες δυνατότητες από εμάς, την ίδια στιγμή που κερδίζουν έδαφος οι ηγέτες του τύπου «ένας από μας».

Αν δε τύχει, ο «καλύτερος από εμάς» ναι είναι και «ένας από εμάς» τότε υπάρχει περίπτωση Ανδρέα Παπανδρέου που οδήγησε την χώρα ίσια στον οικονομικό κατήφορο. Γιατί να μην το κάνει άλλωστε; Μια ζωή την έχουμε! Μοίρασε τώρα τα λεφτά στους αγρότες και για μετά βλέπουμε.

Και τώρα, ανάθεμά σε Κωνσταντή και βαριανάθεμά σε, που λέει και η παράδοσή μας…

Τι τις θυμήθηκα τώρα τόσες ΠΑΣΟΚιές μαζεμένες;

Απλώς άκουγα στο ραδιόφωνο το πρωί κάτι για «το τέλος του δικομματισμού όπως τον ξέρουμε» και σκέφτηκα πόσα χρόνια ακούω αυτόν τον ευσεβή πόθο και τι είδους Λερναία Ύδρα είναι.