Το παράλογο του ελληνικού δημοσίου

Ο Ιοβόλος φιλοξενεί την Οδύσσεια ενός φίλου αναγνώστη στις αχανείς αρχειοθήκες του τέρατος της κρατικής ασφάλισης που ακούει στο όνομα ΤΕΒΕ. Το παράλογο μπορεί να είναι πολύ πιο κοντά μας από ό,τι φανταζόμασταν...  [δίπλα βλέπετε γραφείο υπαλλήλου στο ΤΕΒΕ όπως φωτογραφήθηκε απο άλλο ασφαλισμένο].
Φίλος και αναγνώστης του Ιοβόλου βλέπει τη γούνα του καμένη από την (ακούσια!) συναλλαγή του με το TEBE και μοιράζεται μαζί μας τις εμπειρίες του.
 
Συμπτωματικά σήμερα έλαβα email με τίτλο γραφείο Μπαρμπι- ΤΕΒΕ και τις φωτογραφίες που βλέπετε. Τα ντοκουμέντα προέρχονται από άλλο συναλλασσόμενο με το ΤΕΒΕ που δε αντιστάθηκε στον πειρασμό να απαθανατίσει αυτό το μίγμα καλού γούστου και επιμέλειας.


«Δεν πρόκειται για τις γνωστές τρέλες του ελληνικού δημοσίου. Ούτε καν για τα εγκληματικά τρελά των ανευθυνοϋπεύθυνων, με τους μισθούς να μικραίνουν και τους φόρους να ανεβαίνουν, με την αγορά να πέφτει και τα τεκμήρια να μεγαλώνουν. Πρόκειται για απλό, σκέτο έγκλημα εκ προμελέτης...

Την προπροηγούμενη δεκαετία, με τον «εκσυγχρονισμό», δόθηκε στους εργοδότες μια εξαιρετική ευκαιρία: να προσλαμβάνουν προσωπικό με μπλοκάκια Δελτίων Παροχής Υπηρεσιών.

Έτσι, η εξαρτημένη εργασία μεταφραζόταν σε ελεύθερο επάγγελμα, οι πάροχοι αυτής αναγκάζονταν θέλοντας και μη να γραφτούν στο ΤΕΒΕ (αντί του ΙΚΑ ή άλλου ταμείου, και ο εργοδότης εξασφάλιζε σειρά από μποναμάδες που έστελναν στα σκουπίδια την εργατική νομοθεσία: δεν πλήρωνε δώρα (Χριστουγέννων, Πάσχα) και επιδόματα (Διακοπών), δεν πλήρωνε υπερωρίες, δεν έδινε άδεια παρά μόνο από την καλή του καρδιά (ο επιχειρηματίας/επιτηδευματίας αποφασίζει εκείνος αν θέλει να κλείσει το μαγαζί για έναν μήνα και δεν του το πληρώνει κανείς), και πάνω απ’ όλα απαλλασσόταν από τον φόβο της Επιθεώρησης εργασίας σε περίπτωση διαφορών (μη καταβολή δεδουλευμένων κλπ).

Ούτε λόγος βέβαια ότι μπορούσε να απαιτεί κανονικά ωράριο και ό,τι άλλο απαιτούσε από τους υπαλλήλους του.

Εκτός από τον εργοδότη, (κακές γλώσσες λένε ότι εμπνευστής του μέτρου ήταν ο Στ. Ψυχάρης του ΔΟΛ) μέγιστος ωφελημένος ήταν το ΤΕΒΕ, που καρπωνόταν εισφορές (υπέρογκες και αυθαιρέτως αυξανόμενες συχνότατα κατά τις δύο περασμένες δεκαετίες, πολύ πάνω από τον πληθωρισμό) οι οποίες κανονικά θα κατευθύνονταν σε άλλα ταμεία, ιδίως το ΙΚΑ, το οποίο είχε απόλυτη ανάγκη από νέους ασφαλισμένους.

Η κατάρρευση του ΙΚΑ-και η προβολή των αλλοδαπών ως σωτήρων του- εν πολλοίς οφειλόταν στη μη εγγραφή νέων εργαζομένων, που είτε δούλευαν μαύρα είτε σπρώχνονταν στο ΤΕΒΕ. Κατάχρηση δε του μέτρου έκαναν όλοι οι δημόσιοι φορείς που προσελάμβαναν εποχιακούς, έκτακτους, stagers και λοιπούς δούλους (έκαναν τη δουλειά των μονίμων, που κάθονταν, τους κοίταζαν, τους «καθοδηγούσαν» και χρηματίζονταν). Ο Δήμος Αθηναίων ήταν ένα άριστο παράδειγμα…

Αν ένας τέτοιος, κακοπληρωμένος εργαζόμενος που ασφαλιζόταν ως καλοβολεμένος επαγγελματίας έχανε τη δουλειά του, έπρεπε ή να κλείσει βιβλία στην Εφορεία-και να ξανανοίξει όταν ξαναέβρισκε εργασία, πληρώνοντας τέλος επιτηδεύματος- ή να πληρώνει από τις πενιχρές εισπράξεις του το ΤΕΒΕ για τους μήνες που δεν δούλευε. Αλλιώς, ένα εξοντωτικό επιτόκιο-Σάυλοκ, 3% το μήνα, ερχόταν κατακέφαλα-και ανατοκιζόταν. Να γιατί χρωστάνε τόσοι στο ΤΕΒΕ και δεν θα εξοφληθεί ποτέ. Διότι απλά αυτό είναι αδύνατο…

Αν έβρισκε έναν σοβαρό εργοδότη, που να πλήρωνε ΙΚΑ, μπορούσε να πάρει εξαίρεση από το ΤΕΒΕ, καθώς απαγορεύτηκε η παράλληλη ασφάλιση σε δύο ταμεία. Έτσι, αν έχανε τη δουλειά με το ΙΚΑ, γύριζε στο ΤΕΒΕ χωρίς να κλείνει και να ξανανοίγει βιβλία στην Εφορία. Αλλά σε αφήνει έτσι ο Σάυλοκ ή ο Ράιχενμπαχ; Ξαφνικά, το παιδάκι του, ο ΟΑΕΕ, αποφάσισε-με αναδρομική ισχύ για σους είχαν απαλλαγεί παλαιότερα- ότι οι απαλλαγές θα έχουν ετήσια διάρκεια και για να τις δίνει (με δική του απόφαση, δηλαδή καρπούζι και μαχαίρι στο ίδιο χέρι) θέλει κατάσταση ενσήμων ΙΚΑ. Αν δεν του φαίνονται αρκετά, αρνείται την απαλλαγή, κι έτσι του χρωστάς.


Και φυσικά, δεν ενημέρωσε κανέναν από τους απαλλαγέντες προ της νέας απόφασης! Όσοι δεν το πήραν χαμπάρι, όταν χρειαστούν ενημερότητα και περάσουν από εκεί (για να κλείσουν βιβλία, για να πάρουν σύνταξη από άλλο ταμείο ή για όποιο λόγο) βρίσκονται να χρωστούν όλες τις εισφορές, αναδρομικά προσαυξημένες, και εντόκως! Στέλνει ειδοποιητήρια ήδη ληγμένα, που ο δύστυχος οφειλέτης δεν είχε λάβει ή αγνοήσει.
Πώς είναι ληγμένο από το 2005 κάτι που λαμβάνεις το 2012; Έλα μου ντε!

Φυσικά, το ΤΕΒΕ δεν το ενοχλεί καθόλου η παρανομία: ο δυστυχής που οφείλει, έχει ασφαλιστεί στο ΙΚΑ άρα δεν μπορεί και να θέλει να έχει παράλληλη ασφάλιση. Όμως η λύση είναι απλή: πλήρωσε τον ΟΑΕΕ, ΧΩΡΙΣ να έχεις τις παροχές της ασφάλισης. Κοινώς, σκάσε και πλήρωνε. Αν δεν το κάνεις απειλείσαι με κατασχέσεις και φυλάκιση.

Η απειλή για να πληρώσεις χωρίς ανταποδοτικότητα και χωρίς να οφείλεις, ακόμη και αν η οφειλή είναι δια νόμου επιβεβλημένη, είναι ΛΗΣΤΕΙΑ.

Προσέξτε τις λεπτομέρειες: σε ένα έτος, στο ΙΚΑ μαζεύεις ορισμένα ένσημα και έχεις ασφαλιστική ενημερότητα –δηλαδή υγειονομική περίθαλψη. Δεν έχεις δουλειά; Δεν έχεις ένσημα, δεν έχεις παροχές. Αν όμως έχεις εξαίρεση από τον ΟΑΕΕ, πρέπει να πληρώσεις σε εκείνον. Δεν τον νοιάζει που δεν έχεις δουλειά. Να είχες βάλει στην άκρη όταν είχες. Για αυτόν δουλεύεις. Άλλωστε, αυτός αποφασίζει αν του οφείλεις και πόσα του οφείλεις. Αν τα ένσημα του ΙΚΑ για έναν μήνα είναι αρκετά για να εξαιρεθείς ή όχι, οπότε χρωστάς- και τι χρωστάς, το μήνα ή ολόκληρο το δίμηνο, και μόνο το τέλος σύνταξης ή και το τέλος υγείας, αν και έχεις από το ΙΚΑ υγειονομική κάλυψη.

Δεν σου ζητήθηκε να πληρώσεις και το αγνόησες, αλλά χρωστάς από τότε που δεν ρώτησες αν χρωστάς ή όχι και μάλιστα με τόκους και ανατοκισμό επειδή έτσι συμφέρει τον ΟΑΕΕ. Δηλαδή απέκτησες εταίρο στη ζωή σου, κάτι που δεν παθαίνει ο Ελεύθερος Επαγγελματίας αφού που ποτέ δεν τον ρωτά ο ΟΑΕΕ ποιους πελάτες ή συναλλασσόμενους έχει-αυτά τα κάνει η Εφορία.

Και για να τελειώνουμε: με ποιο δικαίωμα κάποιος άλλος, με καθεστώς ιδιώτη, αποφασίζει αν του χρωστάς και μπορεί να στο επιβάλλει, ακόμη και αν είναι παράνομο; Με ποιο δικαίωμα το ελληνικό δημόσιο έχει θεσπίσει νόμους που επιτρέπουν κάτι τέτοιο;».
Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v