Πρόσεξε όταν καβαλάς το κύμα

Μου έστειλε ένας φίλος ένα δημοσίευμα που περιγράφει μια δυσάρεστη κατάσταση για την δημοσιογράφο του Mega, Σοφία Δίμτσα.

Στο Twitter της, η έγκριτη δημοσιογράφος καταφέρθηκε κατά του Γερμανού υπουργού Σόιμπλε και της εμπάθειας που φέρεται να έχει κατά της χώρας μας. Ωθούμενη μάλιστα από την «ψυχολογία του όχλου» τον χαρακτήρισε «σακάτη».

Εδώ οι υπόλοιποι «πάρα-πολύ-θυμωμένοι-με-τους-Γερμανούς» αναγνώστες διαφώνησαν.

Βέβαια η αποστασιοποίησή τους είχε το απαραίτητο επίχρισμα του πολιτικώς ορθού: «Ό,τι και να είναι δεν παύει να είναι άνθρωπος», «μου είναι πολύ αντιπαθής αλλά δεν έχει σημασία που είναι ανάπηρος». Η δημοσιογράφος δοκιμάζει να παρασύρει τις φωνές της αντίδρασης με ατάκες του στυλ «εγώ δεν νιώθω καμία ευαισθησία για όσους μας φέρονται έτσι» κλπ κλπ.

Το κλίμα όμως έχει αλλάξει αφού εκπρόσωποι του γνωστού τύπου "εύθικτος" των social media πρόλαβαν να θιχθούν. Η δημοσιογράφος επανέρχεται ακόμη πιο επιθετικά («ελπίζω να έχετε την ίδια ευαισθησία όταν κλείνετε τις ράμπες») και το παιχνίδι για την ίδια έχει χαθεί. Η εκπρόσωπος του τύπου είναι πλέον ένας από εκείνους που ευθύνονται για τα δεινά του κόσμου- ένας από «τους άλλους» και μετά το σάλο αναγκάζεται να ζητήσει συγγνώμη.

Η ιστορία δεν είναι καθόλου διδακτική, αλλά είναι πολύ χαρακτηριστική ορισμένων συμπεριφορών που παρεπιδημούν στις δημόσιες συζητήσεις.

Επί παραδείγματι, δεν ξέρω ποιοι με ενοχλούν περισσότερο:
1. Όλοι αυτοί που το παίζουν πολύ θυμωμένοι και τσαντισμένοι με την κατάσταση μόνο και μόνο για να νιώσουν μέρος του συνόλου
2. Η «φεμινιστικού τύπου» υστερία των socialmedians για το πολιτικώς ορθό.
3. Οι τρόποι αντίδρασης της ελληνικής κοινωνίας που περιορίζονται στο βρίσιμο ξένων τεχνοκρατών και πολιτικών οι οποίοι επιμένουν να… μην δείχνουν επιείκεια για να συνεχίσει να ζει με δανεικά. (Λες και το πρόβλημα είναι στην πολιτική στρατηγική των χριστιανοδημοκρατών στη Γερμανία ή στις προεκλογικές δεσμεύσεις του Σαρκοζί).

Ρωτάω ρητορικά γιατί την απάντηση την έχω. Επί της αρχής «οι διαρκώς θυμωμένοι» με τσαντίζουν περισσότερο, αλλά επί της ουσίας αυτοί που δαιμονοποιούν τους ξένους δανειστές μου φαίνονται πιο άμυαλοι.

Οι μεν ας συνεχίσουν να γκρινιάζουν για τις ατάκες του Βενιζέλου και οι δε ας μιλάνε για όλους αυτούς που «βάλανε την Ελλαδίτσα στο μάτι».

Όοοολοι αυτοί μαζί, ας ετοιμαστούν όταν έρθει η ώρα των εκλογών, να υπερψηφίσουν το κομματικό/ βουλευτικό σύστημα- προς θεού! Μην πάει χαμένη η ψήφος!

Όσοι μάλιστα εξ αυτών των «έξαλλων» θέλουν σίγουρα να πιάσει τόπο η ψήφος θα ψηφίσουν και Νέα Δημοκρατία για να «έχουμε σταθερή κυβέρνηση».

Μπουαχαχαχα!