Αν το δηλώσεις, δεν μπορείς να το σώσεις

Ως εκ του αποτελέσματος, ορισμένες δηλώσεις πολιτικών έχουν μια "τραγικότητα". Να, όπως αυτή του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη που μας γνωστοποίησε αυτό που λίγο- πολύ φανταζόμασταν: πως αυτός και οι περισσότεροι υπουργοί, υφυπουργοί και λοιποί δεν θεώρησαν σημαντικό να διαβάσουν το μνημόνιο, μιας και θεωρούσαν ότι έχουν εξασφαλισμένα τα προς το ζην και τη θέση τους στο Κοινοβούλιο.

Άλλες τέτοιες δηλώσεις είναι το «σε 20 χρόνια κανείς δεν θα θυμάται την ιστορία με τη Μακεδονία» του Μητσοτάκη, το «μαζί τα φάγαμε» του Πάγκαλου και τα «λεφτά υπάρχουν» του Γιώργου.

Η "τραγικότητα" κατά τη γνώμη μου των δηλώσεων αυτών έγκειται στο ότι μέσω μίας και μόνης δήλωσης που «γράφεται σε μάρμαρο» χάνεται δια παντός ένα μεγάλο μέρος της συμπάθειας που ίσως απολάμβανε ο δηλώσας πολιτικός. Καμιά φορά χάνεται και ολόκληρη η συμπάθεια και τα σχέδια της πολιτικής περσόνας ματαιώνονται.

Στην περίπτωση του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη νομίζω ότι αυτή η δήλωσή του κόστισε τις όποιες τυχόν πιθανότητες είχε στην πασοκική κούρσα διαδοχής και κατά πάσα πιθανότατα και τις όποιες τυχόν πιθανότητες είχε γενικώς στην ελληνική πολιτική σκηνή. Οι απεγνωσμένες εμφανίσεις του τις επόμενες ημέρες ενώπιον οποιασδήποτε κάμερας ή μικροφώνου, κατά τις οποίες προσπαθούσε να εξωραΐσει τις αλγεινές εντυπώσεις δείχνουν ότι το κατάλαβε και αυτός.

Σε μια τέτοια περίσταση όμως «τραγικότητας» η προσπάθεια διαχείρισης των εντυπώσεων δεν φαίνεται τίποτα καλύτερα από αυτό που είναι: σκέτη γλίτσα.

Η επιτυχημένη άσκηση της πολιτικής, όπως εξηγούσε σοφά ο σερ Χάμφρεϋ στην βρετανική κορυφαία σειρά «Μάλιστα κ. υπουργέ» συνίσταται στο να διαχειρίζεσαι την καθημερινότητα προς όφελός σου και- το κυριότερο- να προσέχεις να μην πεις καμιά μπαρούφα που μετά δεν μπορείς να μαζέψεις.

Η ελληνική showbiz δεν έχει τέτοια προβλήματα. Λέει ό,τι μπούρδα της έλθει σαν να δεδικαίωται επειδή βρίσκεται ενώπιον του ικριώματος της εφορίας. Ο μόδιστρος κ. Γαβαλάς στην σχεδόν οργισμένη ανακοίνωσή του λίγο πριν μεταφερθεί στις φυλακές της Άμφισσας παραδέχεται μεταξύ άλλων ότι παρά τα χρέη του ζούσε πολυτελώς «για να μπορέσει να προβάλει τις επιχειρηματικές του δραστηριότητες».

Ακόμα όμως και ο Γαβαλάς θα έλεγα ότι βρίσκεται σε καλύτερη θέση από τον Χρυσοχοΐδη που κλαίγοντας είδε χθες τον Βενιζέλο και τον Λοβέρδο να δίνουν φιλάκι.