"Όλοι ενωμένοι για τη Μεγάλη Νίκη"!

Το πρώτο από τα κείμενα που ακολουθεί είναι γραμμένο από τον Πρόεδρο του ποδοσφαιρικού τμήματος του Ολυμπιακού, Βαγγέλη Μαρινάκη, ο οποίος με ανακοίνωσή του στη ναρχήτης εβδομάδας διαμαρτύρεται για διαιτητικές αδικίες σε βάρος της ομάδας του. Το δεύτερο κείμενο είναι η ανακοίνωση του Ιωάννη Μεταξά που το 1940 καλούσε σε μια άλλη συστράτευση.

Ο κ. Μαρινάκης:

"Για μια ακόμα φορά, χθες, γίναμε μάρτυρες μιας μεγάλης αδικίας σε βάρος του Ολυμπιακού.

Μιας αδικίας που αλλοίωσε το αποτέλεσμα, αλλοίωσε (ξανά) το βαθμολογικό πίνακα. Για μια ακόμα φορά ζήσαμε την εχθρότητα ενός συστήματος που από το καλοκαίρι πολεμά με λύσσα τον Ολυμπιακό.

Θέλω να ξεκαθαρίσω σε όλους τους τόνους ότι: Ο Ολυμπιακός, ενωμένος σαν γροθιά, με ασπίδα τον κόσμο του, συνεχίζει τη διεκδίκηση και των τριών στόχων του. Και όλοι πιστεύουμε ότι η ομάδα μας ΜΠΟΡΕΙ να τα καταφέρει!

Όσο δυνατά και αν είναι τα χτυπήματα των εχθρών μας και των υπηρετών τους, εμείς, θα είμαστε πιο δυνατοί! Το μέτωπο που έχουμε απέναντι μας είναι πλέον ορατό και η οργή του κόσμου μας μεγάλη.

Στηρίζουμε τον προπονητή και τους παίκτες μας, θα ενισχύσουμε άμεσα την ομάδα, θα γεμίσουμε το γήπεδο μας και όλα τα γήπεδα της Ελλάδας, ειρηνικά και μαζικά, θα δώσουμε μάχες για ισονομία σε κάθε ποδοσφαιρικό αγώνα του Πρωταθλήματος. Και στο τέλος του δρόμου, θα φτάσουμε στους τίτλους που μας αξίζουν, γιατί είμαστε η καλύτερη ομάδα.
Επαναλαμβάνω όμως σε όλους τους οπαδούς μας και σε κάθε έναν από αυτούς ξεχωριστά: Είμαι εδώ και θα είμαι για πάρα πολλά χρόνια ακόμα.

Ξέρετε όλοι ότι λατρεύω τον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ μας και το ποδόσφαιρο από μικρό παιδί. Δεν είμαι εκπρόσωπος, ούτε υπάλληλος, ούτε εκφραστής της απαξίωσης του Ελληνικού Ποδοσφαίρου, ούτε θα καταστώ ποτέ «ανενεργός» και «αμέτοχος» σε οποιαδήποτε μεγάλη δυσκολία ή πρόβλημα…

Και όποιος τολμήσει να αδικήσει τον Ολυμπιακό και την προσπάθεια μας για ένα καλύτερο ελληνικό ποδόσφαιρο θα με βρίσκει πάντα απέναντι του...

Ξέρω τι χρειάζεται και θα το πράξω άμεσα... Είμαστε όλοι μαζί ενωμένοι, αποφασισμένοι για την Μεγάλη Νίκη."

Τώρα ο μακαρίτης Μεταξάς:

"Η στιγμή επέστη που θα αγωνισθώμεν διά την ανεξαρτησίαν της Ελλάδος, την ακεραιότητα και την τιμήν της. Μολονότι επεδείξαμεν την πλέον αυστηράν ουδετερότητα και ίσην, προς όλους, η Ιταλία μη αναγνωρίζουσα εις ημας το δικαίωμα να ζώμεν ως ελεύθεροι Έλληνες μου εζήτησεν σήμερον την 3ην πρωινήν ώραν, την παράδοσιν τμημάτων του εθνικού εδάφους κατά την ιδίαν αυτής βούλησιν ότι προς κατάληψιν αυτών η κίνησις των στρατευμάτων της. θα ήρχιζε την 6ην πρωινήν.

Απήντησα εις τον Ιταλόν Πρέσβυν ότι θεωρώ και το αίτημα αυτό καθ' εαυτό και τον τρόπον με τον οποίον γίνεται τούτο ως κήρυξιν πολέμου της Ιταλίας κατά της Ελλάδος.

Tώρα θα αποδείξωμεν εάν είμεθα άξιοι των προγόνων μας και της ελευθερίας, την οποίαν μας εξησφάλισαν οι προπάτορές μας. Όλον το Έθνος ας εγερθή σύσσωμον, αγωνισθήτε διά την Πατρίδα, τας γυναίκας, τα παιδιά σας, και τα ιεράς μας παραδόσεις.

Νυν υπέρ πάντων ο αγών". 


Από τη μια διασκεδάζω παρατηρώντας το ηθικό ολίσθημα κάποιου που θεωρεί ότι η ιστορία του έχει αναθέσει σημαντικότερο ρόλο απο αυτόν που πραγματικά επιτελεί. Από την άλλη, ανησυχώ όταν σκέφτομαι ότι υπάρχουν πρόβατα που διαβάζοντας τέτοιες ανακοινώσεις ικανοποιούνται- στα σοβαρά και όχι για πλάκα- με την "αποφασιστικότητα" του "ηγέτη" τους.