Δεν σου φτάνουν τα χρήματα; Γίνε παιδόφιλος!

Το αθάνατο ελληνικό δημόσιο αποφάσισε να χαρακτηρίσει "ασθενείς" τους παιδόφιλους, τους ηδονοβλεψίες, τους σαδομαζοχιστές, τους φετιχιστές και τους επιδειξιομανείς. Ως ασθενείς δε, τους αναγνώρισε και το δικαίωμα σε επιδόματα! Όχι, δεν είναι αστείο.       
Περίεργο πράγμα η κοινωνική ευαισθησία της ελληνικής πολιτείας• Κρύβεται εκεί που δεν το περιμένεις. Αυτό τουλάχιστον δείχνει η πρόσφατη απόφαση του υπουργείου Εργασίας να επιδοτήσει συμπαθείς κατηγορίες πολιτών οι οποίοι διαθέτουν σεξουαλικά γούστα που κινούνται στα όρια του βίτσιου.

Όπως λοιπόν δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα της Κυβέρνησης, αναγνωρίζονται ποσοστά αναπηρίας για τις εξής κατηγορίες «πασχόντων»

- Φετιχισμός Ποσοστό Αναπηρίας: 20% - 30%.
- Παρενδυτικός φετιχισμός ΠΑ: 20% - 30%.
- Επιδειξιομανία ΠΑ: 20% - 30%.
- Hδονοβλεψία ΠΑ: 20% - 30%.
- Παιδοφιλία ΠΑ: 20% - 30%.
- Σαδομαζοχισμός ΠΑ: 20% - 30%.

Το δίχως άλλο οι έλληνες παιδόφιλοι νιώθουν στο πετσί τους σκληρή την καμτσικιά της κρίσης, όπως άλλωστε και τα τραβέλια που «ντύνονται» και εμπίπτουν στην κατηγορία του παρενδυτικού φετιχιστή. Το κράτος λοιπόν αποφάσισε να τους συνδράμει, επιτρέποντάς τους ελαφρύνσεις, όπω μειωμ;eνα εισιτήρια, εκπτώσεις στη ΔΕΗ κλπ.

Αναρωτιέμαι ποιος και με τι κριτήρια έχει αναλάβει τον σχεδιασμό του προγάμματος δαπανών της ελληνικής κυβέρνησης ώστε την ίδια ώρα που κόβουν από τους πάντες και τα πάντα αναγνωρίζουν τις φλέγουσες ανάγκες του ηδονοβλεψία.

Δεν θεωρώ ότι κάποιος μπορεί συνειδητά να δίνει προτεραιότητα στους παιδόφιλους έναντι των χαμηλοσυνταξιούχων που προσπαθούν να την περάσουν με τη σύνταξη των 380 και 400 ευρώ ή των ανέργων. Εκτός ίσως απο την περίπτωση η πρόταση του υπουργείου Εργασίας προς τους πένητες συνταξιούχους που αναζητούν τρόπους να συμπληρώσουν το είσόδημά τους είναι ακριβώς αυτή: Διαστρέψτε λίγο τα ερωτικά σας γούστα και το κράτος θα φροντίσει για εσάς!    

Σε διαφορετική περίπτωση, το ιλαρό θέμα που δημοσιοποιήθηκε είναι η κορυφή ενός ολόκληρου γραφειοκρατικού παγόβουνου.

Μπορεί για ορισμένους να είναι απλώς ανησυχητικό δείγμα ανοργανωσιάς.

Εγώ ωστόσο, από την πλευρά μου, υμνώ το ελληνικό παράλογο που, για μία ακόμη φορά, μου χαρίζει γενναιόδωρα στιγμές γέλιου.
Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v