Μεγάλες προσδοκίες

Η υπόθεση Καπελέρη αποκάλυψε ανάγλυφα ότι τα προβλήματα του ελληνικού κράτους θα εξακολουθήσουν να ταλαιπωρούν ότι μόνο τους θιασώτες του "οργανωμένου κράτους", αλλά όλους μας. 
Μεγάλες προσδοκίες για την κυβέρνηση Παπαδήμου, ποτέ δεν έθρεψα. Όπως δεν έθρεψα ποτέ και μεγάλες προσδοκίες όταν ο Μπάρακ Ομπάμα ανέλαβε πλανητάρχης, ούτε όταν ο Γιώργος Παπανδρέου ξεκινούσε την θητεία του στον Πρωθυπουργικό θώκο με το λεφτά υπάρχουν γραμμένο στο κούτελό του.

Θεωρώ όμως λογικό, καθώς ο άνθρωπος είναι σοβαρός τεχνοκράτης- αλά Σημίτης- ουκ ολίγοι Έλληνες να πιστέψουν ότι επιτέλους θα βάλει σε τάξη ορισμένες πληγές του ελληνικού κράτους, όπως η φοροδιαφυγή.

Φαντάζομαι ότι όσο περνούν οι μέρες ακόμη και οι πλέον αισιόδοξοι καταλαβαίνουν ότι τέτοιου είδους πράγματα δεν πρόκειται να συμβούν στην ελληνική επικράτεια, αφού ακόμη και αν δεν προσέκρουαν στην ανικανότητα των ιθυνόντων, θα ξεβόλευαν πολύ κόσμο.

Ένα τέτοιο δείγμα κρατικής ανοργανωσιάς και ευθυνοφοβίας είχαμε στην περίπτωση Καπελέρη- ενός ανθρώπου που είχε απεριόριστη εξουσία ως γραμματέας Φορολογικών και Τελωνειακών θεμάτων, ο οποίος- στην καλύτερη περίπτωση- μπουρδουκλώθηκε στις δικές τους πρωτοβουλίες και σε εκείνες του πολιτικού προϊσταμένου, Παντελή Οικονόμου.

Τη χειρότερη δεν θέλω να τη μνημονεύσω, γιατί είμαι και καλός άνθρωπος...

Το θέμα λοιπόν έχει δημιουργηθεί γιατί οι πρατηριούχοι δεν ενημέρωσαν εγκαίρως ένας ηλεκτρονικό σύστημα το οποίο έχει δημιουργηθεί για να ελέγχονται τυχόν περιπτώσεις λαθρεμπορίας καυσίμων. Η παράβαση αυτής της υποχρέωσης τιμωρείται με πρόστιμο και πιθανώς με αφαίρεση της άδειας- προοπτική για την οποία οι πρατηριούχοι διαμαρτυρήθηκαν εντόνως στον κ. Παντελή Οικονόμου, αφού όπως είπαν το σύστημα έχει πολλές ατέλειες. Αποτέλεσμα ήταν να υπάρξει εντολή Καπελέρη για πάγωμα των προστίμων έως ότου περάσει από τη Βουλή νομοθετική διάταξη που θα αλλάζει τα όσα ορίζονται για τις περιπτώσεις της μη εμπρόθεσμης ενημέρωσης του συστήματος που λέγαμε!

Ομολογώ ότι διασκεδάζω εξαιρετικά με την απλότητα της συλλογιστικής που καταργεί τους νόμους και τις αποφάσεις του κράτους. Το ηλεκτρονικό σύστημα έχει ψεγάδια, οπότε τι κάνουμε; Αντί να επισκευάσουμε τα ελαττώματα, προσπαθούμε να αμβλύνουμε τις επιπτώσεις που έχει η μη ορθή χρήση του συστήματος. Επειδή μάλιστα αυτό δεν είναι εύκολο να γίνει και άμεσα και νομοτύπως, κάνουμε και μια μικρή παρανομία με το «πάγωμα» της είσπραξης έως ότου το «προφανώς δίκαιο» περάσει και από τη Βουλή- πράγμα το οποίο μάλιστα προεξοφλείται ότι θα γίνει!

Σου λένε: Εξουσία είμαστε και καταλάβαμε ότι κάτι πάει λάθος. Θα το διορθώσουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο μια και τυχαίνει να είμαστε και καλά παιδιά. Ποιοι νόμοι και ποιες διαδικασίες μωρέ; Εδώ μιλάει το δίκιο!
Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v