Merry $#@%!

γράφει ο Θοδωρής Διάκος

Και που λες θα κάνω Χριστούγεννα στην Ολλανδία. Πάλι καλά που δεν θα ‘μαι ο μόνος, αυτό θα ήταν αυτοκτονία. Ήδη έχω κλείσει με ολόκληρο γκρουπ Πρωτοχρονιά στο Άμστερνταμ, που δεν ξέρω τι περιλαμβάνει, αλλά εγώ ήδη φαντασιώνομαι νεοϋορκέζικο πάρτι σε ταράτσα που μια ολλανδή κοκκινομάλλα δίπλα μου θα είναι, like, τόσο σπασμένη που δεν θα την φιλήσει κανείς όταν αλλάζει ο χρόνος.
 
Γιατί σκέφτηκα: ας απολαύσω όλο το εξάμηνο, πότε θα ξανακάνω Χριστούγεννα σε πόλη που θα θεωρείται ακόμα Ευρωπαϊκή; Και σιγά μην μου λείψει η Ελλάδα, αφού θα περνάω τέλεια.

Προχθές καθόμουν κι έψαχνα εισιτήρια αλέ-ρετούρ για Θεσσαλονίκη. 460 το φτηνότερο. Για Αθήνα είχε στα 160 με την Air France, που αγνοούσα την ύπαρξή της, και καλά θα κάνεις να το ξεχάσεις και να κάτσεις στ’ αυγά σου αχάριστε!

Με ποιο δικαίωμα τολμάω να μου λείπει η Ελλάδα; Εγώ υποτίθεται ήθελα να ξεφύγω, να βγω έξω, να περάσω καλά. Εγώ υποτίθεται ήθελα τους έξι μήνες μου! Κι αν είσαι κι εσύ μελλοντικός φοιτητής που δεν μπορεί να περιμένει να βγει στα ξένα, συνέχισε να διαβάζεις.
 
Κανόνισε να έχεις επισκέψεις. Όσο διασκέδαση κι αν έχουν οι έξι μήνες σου, θα φτάσεις σε κάποιο σημείο να μιλάς με τους φίλους σου στο skype και να θέλεις να κόψεις τον λαιμό σου. Το μυαλό σου θα κάνει βρώμικα παιχνίδια –οι φίλοι σου θα κάνουν την πιο συνηθισμένη, βαρετή δουλειά, όλοι μαζί; οι φίλοι σου θα περάσουν τις διακοπές μέσα σε μια γιγάντια αγκαλιά από όλους τους ανθρώπους που γνώρισαν ποτέ; οι φίλοι σου δεν θα κάνουν τίποτα μες στα Χριστούγεννα κι απλά θα κάθονται στον κώλο τους δυο βδομάδες; Είναι τόσο άδικο!

Ερωτεύσου. Τουλάχιστον βρες κάποια που δεν θα φύγει στις διακοπές και κάνε στόχο της ζωής σου να την κάνεις δική σου. Θα το έγραφα πολύ πιο βρώμικα αυτό, αλλά μου αρέσει το νέο, οικογενειακό προφίλ που βγάζω στην κοινωνία. Τα Χριστούγεννα, άλλωστε, χρειάζονται παρέα, και δεν μιλάω για να ψήνεις κουλουράκια.

Εκμεταλλεύσου κόσμο. Μάθε ποιος θα μείνει πίσω στις διακοπές και πιάσε κολλητιλίκια μαζί του. Ακόμα κι αν δεν του ‘λεγες ούτε καλημέρα πριν. Θα ξέρει σίγουρα κόσμο, και θα πάει σίγουρα σε πάρτι που θα μπορείς να κολλήσεις κι εσύ, και δεν θα νιώθεις τόσο μόνος και παραμελημένος.

Κάνε δίαιτα. Πίσω στο σπίτι, η μαμά μαγείρευε. Ταψιά και ταψιά με φαγητό και ό,τι άλλο μπορείς να φανταστείς, γιατί είμαστε οικογένεια. Μάντεψε. Δεν έχεις οικογένεια. Αυτά τα Χριστούγεννα θα τα περάσεις μόνος βλέποντας ταινίες, λέγοντας πως θα αρχίσεις διάβασμα από την επομένη, κατεβάζοντας μπουκάλια από εκείνο το φτηνό ροζέ που σου αρέσει τόσο και είδες εκείνη τη μέρα εκείνο τον τύπο που βρωμούσε να τα αγοράζει με την εξάδα και φρίκαρες ότι αυτό μπορεί να είναι το μέλλον σου! Γι’ αυτό μην τρως χριστουγεννιάτικα.
 
Ταξίδεψε. Εκτός κι αν δεν έχεις λεφτά.

Διάβασε. Σοβαρά, μόλις τελειώσουν οι διακοπές, έχεις εξεταστική, και δεν θες να κοπείς. Θα σου βγάλουν το λάδι μετά με την υποτροφία (αν μπουν στον κόπο να την δώσουν, γκαχμ). Επίσης, είναι καλό για να ξεχνιέσαι από την μοναξιά σου.

Όσο ρεαλιστική κι αν είναι αυτή η λίστα (και είναι, ασχέτως του πόσες νευρώσεις κουβαλάς), μη την πάρεις και πολύ στα σοβαρά φίλε, συμφοιτητή, δραπέτη. Θα έχεις καλά Χριστούγεννα, καλή Πρωτοχρονιά, και ο νέος χρόνος θα σου μπει καλά. Και σύντομα θα είσαι σπίτι.

Μέχρι να γυρίσεις, ρεμάλιασε όσο περισσότερο μπορείς και προσπάθησε να μην μπεις φυλακή ή/και κολλήσεις ΣΜΝ.

Καλά Χριστούγεννα!