Φάτε μάτια

Μεγαλοφειλέτες του δημοσίου προσάγονται. Λίγο αργότερα αφήνονται ελεύθεροι χωρίς να έχει αλλάξει τίποτα εκτός ίσως από την πρόθεση των τηλεθεατών να πληρώσουν το χαράτσι, ως δικό τους μερίδιο, λίγο πιο αδιαμαρτύρητα. Και το σώου καλά κρατεί.

γράφει:Ιοβόλος 25 Νοεμβρίου 2011 Παλαιότερο των 360 ημερών

Της μόδας βλέπω έχουν γίνει οι συλλήψεις των οφειλετών του δημοσίου προς τέρψιν του κοινού που «βλέπει επιτέλους κάποιους να πηγαίνουν φυλακή».

Πέρα από το ηθικά σωστό του κολασμού του εκάστοτε παραβάτη, ομολογώ πως δεν μπορώ να εντοπίσω κάτι κοινωνικά χρήσιμο στις μικρές αυτές «παραστάσεις». Διότι περί παραστάσεων πρόκειται αφού οι προσαγωγές δεν μπορούν να παράξουν νομικό αποτέλεσμα αν αυτό δεν προβλέπεται από το νόμο.

Αν δε αυτού του τύπου οι προσαγωγές μπορούσαν να παράξουν κάποιο νόμιμο αποτέλεσμα, θα το παρήγαγαν και χωρίς την συνδρομή της επικοινωνιακής «οικονομικής αστυνομίας».

Άλλωστε, προς θρίαμβο της δικονομίας, όλοι αυτοί που συλλαμβάνονται την επόμενη ημέρα είναι ελεύθεροι- αλλά σε αυτό δεν δίνεται καθόλου δημοσιότητα. Να εξηγηθώ: Επ;I της αρχής είμαι αντίθετος με την προσωποκράτηση- πολλώ μάλιστα την προσωποκράτηση για χρέη προς το δημόσιο.

Το μεγάλο πρόβλημα όμως του ελληνικού κράτους φαίνεται να είναι η διαχρονική ανικανότητα των κυβερνώντων να πατάξουν τη φοροδιαφυγή. Να επιβάλουν την ελάχιστη νομιμότητα που υπόσχονται στους κρατιστές ότι δικαιούνται. Και από αυτή την άποψη, το σφίξιμο των λουριών φαντάζομαι ότι βολεύει και τους κυβερνώντες, και αυτούς που πληρώνουν τα χαράτσια αδιαμαρτύρητα- εμού συμπεριλαμβανομένου.

Λοιπόν, ευφραίνομαι να βλέπω κόσμο να συλλαμβάνεται; Όχι. Αλλά όπως αν παρακολουθούσες κάποιους να προσπαθούν να σκουπίσουν ένα δωμάτιο και να μην το καταφέρνουν θα ήθελες κάποια στιγμή να τελειώνουν, έτσι και εγώ μπούχτισα να βλέπω τις αποτυχίες τους.

Προσπαθώ όμως να αντισταθώ στον πειρασμό να πω ότι «γίνεται δουλειά» επειδή παρακολουθώ ορισμένα πολιτικής έμπνευσης σκετσάκια.