Sugahspank!: "Τα underground πράγματα να κυκλοφορούν ανεξάρτητα"

του Νικόλα Γεωργιακώδη

Ακούς τα κομμάτια της και νομίζεις ότι έχει «ξεπεταχτεί» από κάποιο funk, jazz ή soul σχήμα της Νέας Ορλεάνης. Το παρουσιαστικό της εξίσου ξένο για τα Ελληνικά δεδομένα: Afro μαλλιά, εκρηκτικό ταπεραμέντο, εντυπωσιακή σκηνική παρουσία, φωνητικά που σε αφήνουν σύξυλο με το βάθος τους. Και όμως. Η Γεωργία Καλαφάτη γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Πειραιά, γνώρισε και αγάπησε την μουσική χάρη στα παραδοσιακά ρεμπέτικα πέρασε από ένα σωρό hip hop, soul, jazz και… nu metal σχήματα και σήμερα «ταλαιπωρεί» ευχάριστα τα αυτιά μας με κομμάτια και άλμπουμ που δεν θυμίζουν σε τίποτα ελληνική παραγωγή.

Σωστή diva, αλλά άκρως προσιτή, μιλάει για την μουσική της, τις επιρροές της, το Internet και τις «σταθερές αξίες» που την εκνευρίζουν.

* Τι σε έκανε να ασχοληθείς με την μουσική; Ποιοί σε στήριξαν κατά καιρούς;

Ένα βιβλιαράκι με στίχους παραδοσιακών και ρεμπέτικων τραγουδιών επάνω σε μία στοίβα με βιβλία στο σπίτι της γιαγιάς και του παππού μου, στο δημοτικό. Το έπαιρνα, κλειδωνόμουν μόνη μου και τραγούδαγα. Στην εφηβεία μου πολλοί φίλοι από τις μπάντες που έπαιζα κατά καιρούς με βοήθησαν αλλά τη μεγαλύτερη βοήθεια την πήρα από τους Sugah Galore, την καθηγήτρια μου της φωνητικής τη Νατάσα και βεβαίως τον Blend aka Mishkin.

* Τι μουσική άκουγες όταν ήσουν πιτσιρίκι; Σε επηρέασε για να διαμορφώσεις το στυλ σου;

Άκουγα τα κλασσικά Metallica, Nirvana, Beastie Boys, Rage Against the Machine της εποχής αλλά και πολύ hip hop, A tribe called quest, NWA, Onyx, TXC, Wu Tang, νομίζω ότι από μικρή δεν είχα κολλήματα. Το hip hop μου έμαθε μέσω samples τη soul και η soul την jazz. Από την άλλη άρχισα να ακούω και πιο παλιά ροκ αλλά και πιο καινούρια καμμένα σκληρά πράγματα. Γούσταρα πχ τρελά Mr. Bungle που ήταν συνδυασμός όλων αλλά και Dillinger Escape Plan. Και αυτό είναι το θέμα, ότι όλες οι μουσικές συνδέονται. Μετά, όλα αυτά έγιναν πολύ χαρούμενα για τα γούστα μου. Πέρασα μία μεγάλη περίοδο που άκουγα μόνο παλιατζούρες, αλλά τώρα τελευταία κατεβάζω και καινούρια πού και πού. Ξέρω ότι μου αρέσουν πάρα πολλά είδη μουσικής και όσο ζω θα γουστάρω να παίζω.



*Μπορείς να βάλεις μια "ταμπέλα" στην μουσική που ερμηνεύεις;

Μπορώ να βάλω πολλές ταμπέλες ανάλογα με το project. Multi mulinex!

* Πώς καταφέρνεις να "παντρέψεις" τόσο διαφορετικά μουσικά είδη στους δίσκους σου;

Νομίζω ότι έχει να κάνει πρώτον με τους εκάστοτε μουσικούς που απαρτίζουν το κάθε project. Μετά έχει να κάνει κατά τη γνώμη μου με το πόσο παίρνει κανείς στα σοβαρά τον εαυτό του. Βλέπεις το κλασσικό φαινόμενο που οι πιο πολλοί τραγουδοποιοί χτίζουν τα άλμπουμ τους πάνω σε ένα συγκεκριμένο στυλάκι που πλασάρουν, αυτό κάνει «μπαμ» ιδιαίτερα στο ροκο-έντεχνο. Ψου ψου ψου, μου μου μου, το ακούς θέλει κάτι να πει, αλλά τελικά ούτε η μουσική είναι καλή, ούτε η φωνή είναι καλή, ούτε η παραγωγή, και το μόνο που σου μένει είναι η αυταρέσκεια της κλάψας του τραγουδοποιού.

Προσπαθώ όταν γράφω να εξυπηρετώ το τραγούδι το ίδιο, όχι τον εαυτό μου, βέβαια αυτό δεν είναι πάντα εύκολο, είναι δύσκολο να βάζεις στην άκρη το εγώ. Ελπίζω στο μέλλον να το πετυχαίνω όλο και περισσότερο, γουστάρω πολύ για παράδειγμα εκείνες τις παλιές ψυχεδελικές jazz μπάντες που όλοι οι μουσικοί έπαιζαν εξίσου, που ο κιθαρίστας είχε την ίδια θέση με τον κρουστό και όλοι απλά τριπάρανε χωρίς εγωισμούς μέσα στη μουσική.




* Πόσο σε έχει βοηθήσει το internet (myspace, facebook κτλ.) στο να διαδώσεις την μουσική σου;

Απίστευτα πολύ, αφού όλο το promo το έκανα εντελώς μόνη μου. Ήταν φοβερό δε, όταν είχε κυκλοφορήσει το άλμπουμ και έπαιρνε καλές κριτικές, να διαβάζω παντού "σπρώχνουν τη Sugahspank" , "τα κονέ" κλπ, ενώ στην κυριολεξία δεν είχα κανέναν και μοίραζα τα λιγοστά μου πρόμο χέρι χέρι. Δεν το παίζω καημένη, αλλά έτσι έγινε. Όσοι βοήθησαν από τον τύπο, να΄ναι καλά πραγματικά και χίλια ευχαριστώ, το έκαναν από μόνοι τους. To myspace εκείνη την εποχή έδινε και έπαιρνε κι εγώ το εκμεταλλεύτηκα δεόντως.

Πλέον μπαίνω κάνα facebook, ποστάρω τα live μου, και κυρίως μπαίνω σε πολιτικές συζητήσεις, ποστάρω pdf, μουσικές κλπ. Στο blog μου επίσης δίνω αρκετό από το χρόνο μου. Παραδέχομαι ότι είμαι στο ιντερνετ πιο πολλές ώρες από αυτές που θα έπρεπε, αλλά διαβάζω, μαθαίνω, προσπαθώ να μην χαζεύω ανούσια.

* Πόσο απαραίτητες είναι οι δισκογραφικές πλέον, από τη στιγμή ο καθένας μπορεί να ηχογραφήσει ένα κομμάτι και να το προμοτάρει online και δωρεάν;

Ανάλογα με τη μουσική. Αν φτιάχνεις beats στον υπολογιστή σου, δεν χρειάζονται απαραίτητα. Αν χρειάζεται να πληρώσεις μουσικούς όμως χρειάζεται κεφάλαιο. Είμαι πολύ υπέρ γενικά στο να κυκλοφορούν τα underground πράγματα ανεξάρτητα για όλους τους προφανείς λόγους.

* Μπορείς να βγάλεις τα προς το ζην αν δεν είσαι μεγάλο όνομα στον χώρο στην Ελλάδα; Θα μπορούσες να είσαι οικονομικά ανεξάρτητη αν ασχολείσαι μόνο με τη μουσική; Έφτασες ποτέ στο σημείο να θέλεις να κάνεις δεύτερη δουλειά;

Δεύτερη δουλειά θα σκεφτόμουν να πιάσω μόνον αν είχα παιδιά, τώρα προτιμώ να είμαι πού και πού πιο ζορισμένη αλλά χαλαρός άνθρωπος. Μια χαρά βγαίνει οικονομικά αν έχεις οργανώσει τη ζωή σου χωρίς τα περιττά. Όταν δούλευα παλαιότερα σε γραφείο, εφεύρισκα συνεχώς αγοραστικές ανάγκες για να καλύψω το κενό που μου δημιουργούσε η βαρεμάρα της δουλειάς. Πλέον έχω απεμπλακεί από ανούσια "θέλω" που δεν είχαν να κάνουν καν με το ποια είμαι. Δεν πάω κομμωτήριο, δεν πάω για μανικιούρ, δεν ψωνίζω πια ιδιαίτερα. Θα χαλάσω όμως τα λεφτά μου, όταν περισσεύουν, για ταξίδια, βιβλία, μικροαντίκες, καλό φαγητό, πράγματα που με εμπνέουν.

* Έχεις μεγάλο εύρος στην φωνή σου. Θα μπορούσες ποτέ να τραγουδήσεις κάτι εντελώς "άσχετο" με ο,τι έχεις κάνει μέχρι σήμερα; Π.χ. Death Metal, punk, λαϊκά, μπουζούκια;

Με σκληρό ήχο έχω ασχοληθεί αρκετά, πιο παλιά βέβαια, και ήμουν καλή! Θα το ξαναέκανα άνετα, μου'χει λείψει! Μπουζούκια δεν νομίζω, αλλά ρεμπέτικα ή παραδοσιακά μπερδεμένα, θα το φανταζόμουν, με τους Swing Shoes π.χ. παίζουμε το "γιατί δεν μας το λες", ρεμπέτικο του ΄20 του Κατσαρού.



* Ποιά ή γνώμη σου για τον ελληνικό στίχο; Γιατί δεν τον χρησιμοποιείς στα τραγούδια σου προς το παρόν;

Θα γίνει και αυτό. Ήδη για το καινούριο που ετοιμάζω υπάρχει ένα ελληνικό κομμάτι σε πολύ ρετρό στυλ. Ο ελληνικός στίχος πρέπει να διατηρηθεί, είναι η γλώσσα μας, αν δεν συνεννοούμαστε σωστά μεταξύ μας, πώς θα μιλήσουμε παραέξω; Ο ελληνικός στίχος φέρνει κοντά τους Έλληνες και ο αγγλικός πλέον τον πλανήτη.

* Τι γνώμη έχεις για την ελληνική χιπ χοπ σκηνή;

Υπάρχουν άνθρωποι που ξεχωρίζουν και υπάρχουν και άπειρες μετριότητες, όπως παντού. Υπάρχουν παιδιά που το νιώθουν και το κάνουν αυθεντικά και με πλήρη επίγνωση του που ζουν και τι εκπροσωπούν και άλλοι που νομίζουν ότι είναι pimps στο LA. Ε, με τη δεύτερη κατηγορία γελάω πάααααρα πολύ!

* Με ποιούς καλλιτέχνες θα ήθελες να συνεργαστείς στο μέλλον;

Είμαι ανοιχτή σε προτάσεις γενικά, αν μπορούσα όντως να διαλέξω θα έλεγα με τον Ψαραντώνη από Ελλάδα (αλλά άντε να τον πετύχεις) ή το Γιώργο Μάγκα. Από εξωτερικό δεν έχει νόημα να πω, φέξε μου και γλίστρησα! Και γενικά οι καλύτερες συνεργασίες έρχονται από το πουθενά και γίνονται αυθόρμητα.

* Θα αγόραζες ποτέ αυθεντικό CD ή DVD κάποιου καλλιτέχνη που γουστάρεις;

Θα αγόραζα βινύλιο ή κάτι σούπερ συλλεκτικό κάποιου μουσικού που είμαι πωρωμένη. Θα αγόραζα πράγματα που βγαίνουν από Ελλάδα για το support, π.χ .το τελευταίο Septicflesh, οι τύποι έχουν γράψει αλμπουμάρα, με συμφωνική ορχήστρα, extra dvds κλπ... Και γενικά σε live από ελληνική μπάντα που μου αρέσει, θα το αγοράσω το cd...

* Με τα σημερινά δεδομένα πού είναι πιο εύκολο να κάνεις καριέρα, στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό;

Τι να σου πω, ανάλογα με το τι παίζεις. Καλό είναι ο μουσικός πλέον να είναι ευέλικτος, από το μέγεθος της μπάντας μέχρι τις μετακινήσεις και τους χώρους που κάνει live.

* Τι σε εκνευρίζει περισσότερο στην Ελλάδα αυτήν την περίοδο;

Θα μου επιτρέψεις να μην δώσω σαφή απάντηση, γιατί τα πράγματα είναι τόσο τεταμένα αυτή τη στιγμή και τα νεύρα μου τόσο τσατάλια με όλα αυτά που συμβαίνουν, όποτε μιλάω με άνθρωπο με πιάνει απελπισία και θέλω να πάρω τα βουνά. Οπότε για να μην προσβάλλω κανέναν, και είναι και πολλοί πλέον αυτοί που ξαφνικά έχουν άποψη, θα μείνω στα μουσικά. Μουσικά λοιπόν αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα με εκνευρίζουν οι "κλασσικές αξίες"- μη χέσω- που τόσα χρόνια τα τρώνε χοντρά από το εκάστοτε υπουργείο πολιτισμού, και όταν λέμε χοντρά εννοούμε πολύ χοντρά, και τώρα το παίζουν αγανακτισμένοι στο Σύνταγμα. Γράφουν και μια έντεχνη πίπα για να εκμεταλλευτούν το hype και γελάνε με τα πρόβατα, μην σου πω ότι μεσ' το διαστρεβλωμένο εγώ τους το πιστεύουν κιόλας. Να πάνε στο διάολο.

* Τι γουστάρεις περισσότερο στην Ελλάδα αυτήν την περίοδο;

Το ότι είναι πιο εύκολο πλέον να είσαι ο στριμμένος που ζητάει απόδειξη και άλλα τέτοια "γραφικά".

* Ποιο μουσικό κομμάτι έχεις ακούσει περισσότερες φορές αυτόν τον μήνα;

Mick Harvey," Out of time man".



* «Γράφεις» πολύ καλά στον φακό. Έχεις σκεφτεί ποτέ να κάνεις κάποια προκλητική φωτογράφηση για δίσκο σου ή για κάποιο περιοδικό;

Όχι, σέβομαι τους γονείς μου, δεν βλέπω καν το λόγο. Για τα ελληνικά περιοδικά που κάνουν γυμνές φωτογραφήσεις δεν θα σχολιάσω καν. Σίγουρα δεν θα το έκανα για να προμοτάρω τη δουλειά μου, θα το έκανα ίσως για κάποιον φωτογράφο που γουστάρω πάρα πολύ την αισθητική του, αλλά και πάλι, έχω γονείς, ξέρω πως θα τους στεναχωρούσα, τους στεναχωρώ ούτως ή άλλως για πράγματα που είναι όμως σημαντικά για μένα, δεν θα τους πατήσω και τον κάλο. Άσε που πλέον τα΄χουμε δει όλα, φόρα παρτίδα, πιο πολύ μου βγαίνει να αρχίσω να εμφανίζομαι με μπούρκα και ράσα, νομίζω ότι πλέον αυτό σαν κίνηση θα είχε πιο πολλά να πει.

* Είχες ποτέ αρνητικές αντιδράσεις για κάποιο κομμάτι σου; Αν ναι, πώς τις αντιμετώπισες;

Όχι ιδιαίτερα, μόνον για το business creep μου έχουν πει κάνα δυο, "καλά τι γράφεις;", αλλά ξέρεις τι λένε για τις γνώμες, όλοι έχουν από μία. Πιστεύω ότι είναι έξυπνο κομμάτι, δεν εκτιμώ τη σοβαροφάνεια, αυτά.

* Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια;

Ετοιμάζω 2-3 διαφορετικά εντελώς πράγματα, εδώ και έξω, θα ακουστούν όταν έρθει η ώρα τους!