Η "νομιμοφροσύνη" σκοτώνει το δίκαιο

Η αρτηριοσκλήρυνση είναι πολύ μπαμπέσικη ασθένεια. Μπορεί να διεισδύσει- και διεισδύει- σε κάθε σχεδόν πτυχή του κοινωνικού ιστού και μάλιστα εντελώς απροειδοποίητα. Ειδικά αν αυτή η πτυχή είναι φύσει «αντιδραστική» (Εκκλησία, ΚΚΕ κλπ) αυτό είναι ακόμη ευκολότερο.

Στην προκειμένη περίπτωση το θέμα έχει να κάνει με τον δικαστικό κλάδο και την τουλάχιστον περίεργη απόφαση που εξέδωσε το Μονομελές Πρωτοδικείο Λαμίας. Η απόφαση αφορά την απαγόρευση ίδρυση φοιτητικού συλλόγου στο ΤΕΙ Λαμίας με την αιτιολογία ότι οι σκοποί της ίδρυσης αντίκεινται στα συμφέροντας της πολιτείας!

Λέει η απόφαση: «ρητά εξαγγέλλεται από το καταστατικό του σωματείου, μεταξύ άλλων σκοπών, οι οποίοι βεβαίως είναι σύννομοι και διόλου μεμπτοί (π.χ. ενημέρωση φοιτητών, προάσπιση της αδελφοσύνης των λαών) ότι αυτό "δίνει απάντηση στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ".

Η διατύπωση αυτή σύμφωνα με τα διδάγματα της κοινής πείρας και της λογικής τα οποία λαμβάνονται υπόψη αυτεπαγγέλτως από το δικαστήριο, καταλείπει αμφιβολίες, όχι μόνο στον επιστήμονα νομικό, αλλά και σε οποιονδήποτε αναγνώστη, σχετικά με το εάν το σωματείο επιδιώκει σκοπό που να εναρμονίζεται με τη νομιμότητα και δεν θέτει σε κίνδυνο τη δημόσια τάξη και την ασφάλεια των πολιτών, στο μέτρο που η σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα και η στοιχειώδης κοινωνική πείρα έχουν δείξει ότι στην Ελλάδα τουλάχιστον, που ενδιαφέρει άμεσα, αλλά και διεθνώς πράξεις απάντησης των ως άνω διεθνών οργανισμών, απ' οπουδήποτε και κι αν προέρχονται πολύ συχνά συνοδεύονται από περιστατικά βίας κατά πολιτών, με τραγικά κάποιες φορές αποτελέσματα, καθώς και περιστατικά καταστροφής δημόσιας όσο και ιδιωτικής περιουσίας, οπωσδήποτε αποδοκιμαστέα από το δίκαιο».

Δηλαδή, η επίσημη πολιτεία δια στόματος των δικαστηρίων της λέει πως απαγορεύεται τρεις άνθρωποι να κάνουν ένα σύλλογο η ιδρυτική διακήρυξη του οποίου περιλαμβάνει κατηγορώ κατά των αμερικανών ή της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Οι θεωρητικοί «σκοποί» δηλαδή μιας δράκας φοιτητών που το πιθανότερο είναι να τους ξεχάσουν εντελώς μόλις αποφοιτήσουν- ακόμη και αν σήμερα είναι μέλη της ΠΚΣ ή της ΚΝΕ- αναγορεύονται σε διαλυτικό του κράτους εργαλείο και ως τέτοια κρινονται παράνομοι.

Η λογική της απαγόρευσης δεν είναι αντισυνταγματική. Η Ελλάδα μετέχει σε κάποιες διεθνείς ασυμφωνίες η ισχύς των οποίων παράγει δίκαιο και στο εσωτερικό της χώρας. Η δηλωμένη αντίθεση στους οργανισμούς και τις συμφωνίες αυτές είναι λοιπόν παράνομη, και τυπικά είναι θεμιτό να απαγορευτεί.

Και εδώ αρχίζει αυτό που λέμε αρτηριοσκλήρυνση. Γιατί ο νομοθέτης μπορεί να όρισε την ερμηνεία «κατά το πνεύμα του νόμου», έκτοτε όμως δεν μπορεί να βρίσκεται διαρκώς δίπλα σε κάθε δικαστικό προστατεύοντάς τον από τις κακοτοπιές. Αποτέλεσμα αυτού, ουκ ολίγες φορές οι λειτουργοί να φαίνονται «φρούτα» που δεν έχουν καμία επαφή με το τι συμβαίνει στην πραγματικότητα.

Υ.Γ. Έχουν καταλάβει ότι τα ίδια με τον φοιτητικό σύλλογο λέει και το ΚΚΕ; Μήπως σκέφτονται να το θέσουν εκτός νόμου ξανά;