Το θάρρος της γνώμης

Ο Διονύσης Σαββόπουλος είναι ένας αναμφισβήτητα οξυδερκής άνθρωπος, με τον οποίο έχω πάψει εδώ και αρκετά χρόνια να συμφωνώ. Εκείνος έχει ήδη πραγματοποιήσει την λόγω ηλικίας συντηρητική του στροφή, ενώ εμένα δεν έχει έρθει ακόμη η σειρά μου- καλά να είμαστε.

Άλλο όμως οι διαφωνίες που σχετίζονται και με την εθνοσωτήρια άποψή του περί ελληνικής φυλής και άλλο η κοινή λογική. Οι δηλώσεις λοιπόν του Σάββόπουλου για το θέμα των μεταναστών έφτασαν στο κοινό κάπως διαφορετικά από ό,τι τις ξεστόμισε ο τραγουδοποιός.

Ο Σαββόπουλος δεν είπε ότι «οι μετανάστες πρέπει να πάνε σε ξερονήσια». Αυτό που είπε είναι ότι κάτι πρέπει να γίνει, γιατί υπάρχει πρόβλημα. «Να απομακρυνθούν όλοι οι μετανάστες από το κέντρο της Αθήνας και να πάνε… ξέρω΄γω που να πάνε; Ας το βρουν οι πολιτικοί- τι τους πληρώνουμε;», είπε αρχικά και κατά τη γνώμη μου έθεσε το πρόβλημα στις σωστές του διαστάσεις.

Δεν είναι δυνατόν να μην γίνεται δεκτή η διαμαρτυρία του οποιουδήποτε επειδή δεν έχει «κάτι άλλο να προτείνει». Το μπαλάκι που πετούν οι πολιτικοί στους διαμαρτυρόμενους για το θέμα της λαθρομετανάστευσης είναι το «εσύ τι προτείνεις; Μήπως είσαι ρατσιστής και θέλεις να τους πάμε σε στρατόπεδα; Μήπως είσαι ξενοφοβικός και θέλεις να τους στείλουμε πίσω;». Αυτό το δίλημμα κατά τη γνώμη μου δεν υφίσταται ο οποιοσδήποτε δικαιούται να διαπιστώνει την ύπαρξη του προβλήματος και να ζητά από την πολιτεία να βρει τη λύση.

Εμείς λέμε τι πρόβλημα έχουμε. Το κράτος αναλαμβάνει να βρει τη λύση- αυτό τουλάχιστον πρέπει να συμβαίνει στις οργανωμένες πολιτείες, τη λειτουργία των οποίων υπερασπίζονται οι κυβερνώντες. «Που να ξέρω εγώ τι πρέπει να γίνει;» λέει ο Σαββόπουλος και, μεταξύ τυρού και αχλαδιού προτείνει: «εγώ λέω ότι θα μπορούσαν να πάνε σε αραιοκατοικημένα νησιά του Αιγαίου και να καλλιεργήσουν τη γη». Εδώ βέβαια φαίνεται ότι η πρόταση είναι εκ του προχείρου διατυπωμένη, μια και το να καλλιεργηθούν τα σχεδόν άνυδρα νησιά του Αιγαίου μοιάζει επιχειρηματικά με την προοπτική της πώλησης ψυγείων στους Εσκιμώους.

«Με τη συνεργασία του ΟΗΕ» προσθέτει, εννοώντας την επίβλεψη. Δεν θα πω αν συμφωνώ ή διαφωνώ με τη λύση που- εδώ που τα λέμε- ωραία θα ήταν να μπορούσε να πραγματοποιηθεί, αν συναινούσαν και οι ίδιοι οι λαθρομετανάστες.

Αλλά μου κάνει καλή εντύπωση το να τολμά να ξεπεράσει κάποιος τα (ιδεολογικά;) εμπόδια που έχει «θέσει» η αριστερά και να μπορεί να προτείνει κάτι που δεν συντελεί απαραίτητα στην πάλη των τάξεων.