Η ελληνική αστυνομία κάνει τη δουλειά της

Τι να κάνουν οι δόλιες οι δυνάμεις καταστολής; Παρασύρθηκαν και χτύπησαν λίγο παραπάνω τον 30χρονο. Άνθρωποι είναι και αυτοί και μπορεί να τους ξεφύγει και καμιά ψιλή. Αν τώρα (χτύπα ξύλο) κάποιος είναι ευαίσθητης κράσης και καταλήξει να χαροπαλεύει όπως ο 30χρονος που λέγαμε, τι να κάνουμε; Ας μην διαδήλωνε, βρε αδερφέ!  
Δεν ήθελε και πολλή φαντασία για να μαντέψει κανείς ότι της δολοφονίας του 44χρονου θα ακολουθούσαν ακρότητες. Οφείλω να ομολογήσω ωστόσο ότι δεν περίμενα δύο μόλις ημέρες μετά να μαχαιρωθεί ένα 20χρονος από το Μπαγκλαντές και αρκετοί εξ ημών να το θεωρούν εν πολλοίς και δικαιολογημένη απόρροια οργής.

Θεωρούσα ότι ως συνήθως μια ομάδα ακροδεξιών θα αφηνιάσουν και θα θεωρήσουν ότι δικαιώνονται, αλλά όχι και ότι η αμυαλιά θα απαντηθεί με αμυαλιά. Αλήθεια, πόσο ανόητος πρέπει να είσαι για να θεωρείς ότι το φονικό ενός κάποιου Έλληνα θα «πληρωθεί» με το φονικό ενός κάποιου αλλοδαπού;

Πόση βλακεία πια;

Αν όμως στην περίπτωση του μπαγκλαντεσιανού έχουμε να κάνουμε με αθεράπευτη βλακεία και μικρόνοια, στην περίπτωση του 30χρονου Γιάννη Καυκά που νοσηλεύεται σε κρίσιμη κατάσταση στην εντατική μετά τον ανηλεή και τραμπούκικο ξυλοδαρμό του από τις μονάδες αποκατάστασης τάξης, έχουμε να κάνουμε με άλλο ένα έγκλημα του κράτους.

Πως προκύπτει η ευθύνη του κράτους; Εκ του αποτελέσματος, βέβαια. Είναι πιθανό ο άνθρωπος να πεθάνει ή να πάθει μόνιμη ζημιά; Είναι. Άρα η αστυνομία, η οποία- θυμίζω- δεν έχει ρόλο τιμωρού, φταίει.

Έστω ότι ένας διαδηλωτής εμφανίζει παραβατική συμπεριφορά η οποία κρίνεται ότι χρήζει καταστολής. Ποιος είναι αυτός που αποφασίζει ότι όταν ο παραβάτης βρίσκεται κουλουριασμένος στο έδαφος, έχει το κεφάλι του ανάμεσα στα χέρια του, έχει φάει ή 20- 30 γκλομπιές και αιμορραγεί, πρέπει να δεχτεί και άλλα χτυπήματα για να σταματήσει το «καταστρεπτικό του έργο»;

Ότι πρέπει να φάει ακόμα καμιά 20αριά κλωτσιές, να του λιώσουν με τις μπότες τα δάκτυλα και να του πετούν ακόμα και με πυροσβεστήρες;

Όσο απαιτητικές και αν είναι οι περιστάσεις για τους άνδρες των ΜΑΤ που ο εμβληματικός Βύρων Πολύδωρας είχε αποκαλέσει, ως υπουργός Δημόσιας Τάξης, «αγαλματάκια αμίλητα και ακούνητα» δεν δικαιούνται εκ του Συντάγματος να προβαίνουν σε πράξεις εκδικητικότητας και κολασμού. Τι; Παρασύρονται; Όχι. Παρασύρεται ο θείος μου ο Νώντας όταν μιλάει για αθλητικά στο καφενείο του χωριού. Οι δυνάμεις καταστολής δεν παρασύρονται. Είναι επαγγελματικές μονάδες στην υπηρεσία του κράτους και δεν «παρασύρονται».

Υποτίθεται ότι είναι εκπαιδευμένοι- και εκπαιδεύτηκαν με τα χρήματα του Έλληνα φορολογούμενου!- για να επεμβαίνουν μόνο όσο είναι απαραίτητο για να αποκατασταθεί η τάξη. ΟΧΙ ΓΙΑ ΝΑ ΣΚΟΤΩΣΟΥΝ.

Γιατί αν οι «φύλακες» γίνονται φονιάδες, τότε αυτό που φυλούν έχει πιο πολλούς ηθικούς λόγους να μην υπάρχει, παρά να υπάρχει.

Μακάρι να τη γλιτώσει το παλικάρι. Αλλιώς, με μια πρόχειρη εκτίμηση, δεν βλέπω να τη βγάζουν καθαρή.
Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v