Κρασί για πίτσα: Ποιο είναι το ιδανικό ταίρι για κάθε είδος;
Ήρθε η ώρα για να μάθεις το pizza pairing το σωστό, το πατροπαράδοτο, συνδυάζοντας αγαπημένα κρασιά με λαχταριστές πίτσες.

Ήρθε η ώρα για να μάθεις το pizza pairing το σωστό, το πατροπαράδοτο, συνδυάζοντας αγαπημένα κρασιά με λαχταριστές πίτσες.
Καλή η πίτσα – θεσπέσια, υπέροχη, παρηγορητική, μαγική – αλλά όταν κάθεσαι να την απολαύσεις με ένα ποτήρι κρασί, τότε μετατρέπεται από fast food σε γευστικό happening. Ναι, μπορείς να πιεις μια μπίρα, ένα αναψυκτικό ή και νερό αν είσαι σε mood καθαρής διατροφής, αλλά αν πραγματικά θέλεις να πας την εμπειρία ένα βήμα πιο πέρα, το κρασί είναι ο δρόμος. Το μυστικό είναι να βρεις το κατάλληλο ταίρι: κάθε είδος πίτσας έχει τις δικές του ιδιοτροπίες, τα δικά του αρώματα και τη δική του λιπαρότητα – και το κρασί σου πρέπει να ξέρει πώς να της μιλήσει.
Σου παρουσιάζουμε λοιπόν τον απόλυτο οδηγό για να βρεις το τέλειο ταίρι για την πίτσα σου.
Βασιλικός, φρέσκια ντομάτα, μοτσαρέλα και λεπτή ζύμη. Δεν θέλεις να καλύψεις τις ντελικάτες της νότες με ένα βαρύ κόκκινο κρασί. Θέλεις κάτι φρέσκο, ανάλαφρο, με καλή οξύτητα για να δώσει μια νότα δροσιάς στη γλύκα της ντομάτας.
Το ταίρι της: Ένα Sangiovese ή ένα Barbera από την Ιταλία – αρώματα κόκκινων φρούτων, κομψότητα και οξύτητα που καθαρίζει τον ουρανίσκο. Αν είσαι πιο της Ελλάδας, δοκίμασε ένα Ξινόμαυρο νέας εσοδείας, χωρίς πολύ βαρέλι.
Το πεπερόνι είναι λιπαρό, πικάντικο και γεμάτο ένταση. Χρειάζεται ένα κρασί που να μπορεί να σταθεί δίπλα του, να το εξισορροπήσει αλλά και να του κρατήσει το ρυθμό.
Το ταίρι της: Ένα Syrah ή ένα Zinfandel – φρουτώδη, με στρογγυλές τανίνες και αρκετή δύναμη για να "παλέψουν" με το πεπερόνι. Στο ελληνικό ρεπερτόριο, ένα Λημνιό ή ένα blend με Μαυροτράγανο θα σε πάει μακριά.
Όταν έχεις τυρί, και δη τέσσερα διαφορετικά, τα πράγματα θέλουν προσοχή. Το κρασί πρέπει να έχει οξύτητα για να καθαρίζει τη γεύση, αλλά και φινέτσα για να μην καλύψει τις γαλακτοκομικές νότες.
Το ταίρι της: Ένα Chardonnay περασμένο από δρύινο βαρέλι (αλλά όχι υπερβολικά), για να ταιριάξει με τη βουτυράτη υφή των τυριών. Ή ένα Ασύρτικο από τη Σαντορίνη – ορυκτότητα και οξύτητα σε τέλεια ισορροπία.
Αν σου αρέσει η πίτσα με γαρίδες, καλαμάρι ή τόνο, τότε θες φρεσκάδα, ελαφράδα και μια ελαφρώς αλμυρή αίσθηση. Τα βαριά κόκκινα είναι απαγορευμένα εδώ – θα σκοτώσουν κάθε τι ευγενικό στην πίτσα σου.
Το ταίρι της: Ένα Vermentino, ένα Albariño ή ένα τραγανό Μοσχοφίλερο. Εναλλακτικά, ένα αφρώδες κρασί όπως Prosecco ή Αμυνταίου ροζέ αφρώδες κάνει θαύματα – οι φυσαλίδες καθαρίζουν τις γεύσεις και απογειώνουν τα θαλασσινά.
Μοσχάρι, μπέικον, BBQ sauce, ίσως και λίγο τσένταρ. Εδώ μπαίνεις σε άλλη πίστα. Η πίτσα γίνεται γευστικό main course και το κρασί πρέπει να έχει χαρακτήρα.
Το ταίρι της: Ένα Cabernet Sauvignon με καλές τανίνες, ή ένα blend με Merlot. Αν προτιμάς κάτι ελληνικό, βάλε στο ποτήρι σου Αγιωργίτικο περασμένο από βαρέλι – μαλακό, αλλά με αρκετό σώμα.
Vegan πίτσα – Ναι, και κρασί εδώ!
Πίτσα με λαχανικά, ίσως με βάση από πέστο ή χούμους, και χωρίς τυριά. Χρειάζεσαι κρασί που να σέβεται τη φυτική φρεσκάδα και να μην τη βαραίνει.
Το ταίρι της: Ένα Ροζέ Ξινόμαυρο ή ένα Γεροβασιλείου Malagouzia. Δροσερά, αρωματικά, ευχάριστα – το τέλειο αντίβαρο για το φως και το πράσινο της vegan πίτσας.
Τα μανιτάρια είναι γεμάτα γήινη νοστιμιά – αυτό που οι σομελιέ λέμε umami. Θες ένα κρασί που να συνοδεύει αυτή την αίσθηση και να την εξελίσσει.
Το ταίρι της: Ένα Pinot Noir – ίσως το απόλυτο κρασί για μανιτάρια. Φρουτώδες αλλά και γήινο, ελαφρύ αλλά δομημένο. Ή ένα ελληνικό Λιάτικο, που έχει την ίδια κομψότητα με λίγο πιο μεσογειακή αύρα.
Και ένα μικρό bonus: Η ζύμη με γλυκιά σάλτσα ντομάτας
Αν η πίτσα σου έχει έντονα γλυκιά σάλτσα ή και ανανά (ναι, ξέρω, αλλά κάποιοι την αγαπούν), τότε μπορείς να ρισκάρεις και να παίξεις με ροζέ ή ημίξηρα κρασιά.
Το ταίρι της: Ένα ημίξηρο Ροζέ από Μαυροδάφνη, ή ένα ελαφρύ Μοσχάτο Ρίου Πατρών. Θα αγκαλιάσουν τη γλύκα της σάλτσας χωρίς να γίνουν υπερβολικά.
Όλα τα παραπάνω είναι οδηγίες – όχι νόμοι. Αν λατρεύεις το Cabernet σου με τη μαργαρίτα, τότε απόλαυσέ το. Η χαρά του φαγητού και του κρασιού είναι η απόλαυση, όχι η αυστηρή συμβατότητα.
Αλλά αν θέλεις να δεις την πίτσα αλλιώς – ως έναν πίνακα γεύσεων με συντροφιά ένα καλό ποτήρι κρασί – τότε ξεκίνα τις δοκιμές. Άναψε τον φούρνο, άνοιξε το μπουκάλι και δώσε στον εαυτό σου την εμπειρία που του αξίζει.
Καλή απόλαυση, με ένα «στην υγειά μας» που θα έχει γεύση φρέσκου βασιλικού, λιωμένου τυριού και μιας γουλιάς που τα ενώνει όλα.