Από το 1976 στο Αιγάλεω τρώνε πίτσα μόνο στην Kaliari

Δύσκολα θα βρεις πιτσαρίες που να μετρούν σχεδόν μισό αιώνα ζωής είναι η αλήθεια για αυτό και το κατόρθωμα της Kaliari στο αγαπημένο μας Αιγάλεω είναι αν μη τι άλλο σημαντικό αφού μετρά πλέον 49 συναπτά χρόνια ζωής και παραγωγής καναδέζικων πιτσών. Όπου καναδέζικες πίτσες βάλε την αγαπημένη oldschool πίτσα που μεγαλούργησε στα 70s, 80s και 90s κι αποτέλεσε το αντίπαλον δέος στις ξυλοφουρνιστές ιταλιάνες πίτσες.

Την καναδέζικη πίτσα που λες την οικειοποιηθήκαμε ως σωστοί πιτσολάγνοι και τις τιμήσαμε δεόντως αποθεώνοντας τα ασημένια ταψάκια εντός των οποίων ψηνόταν. Η Kaliari η οποία άνοιξε για πρώτη φορά το πολύ μακρινό πια 1976 έμαθε στα δυτικά προάστια τι πάει να πει πίτσα συνεχίζει να φτιάχνει καθημερινά αυτή την πίτσα που σημάδεψε τη νιότη μας κι έχει ακόμη λιωμένο τυράκι να μπλέκεται μαεστρικά θαρρείς στα δάχτυλα σαν παίρνουμε το πρώτο αχνιστό κομμάτι από το ταψάκι της.  

Πριν λίγα χρόνια η Kaliari έκανε μια μικρή ανακαίνιση χωρίς ωστόσο να αλλάξει τα 90s vibes που υπήρχαν στη διακόσμηση. Ο κόσμος γεμίζει τα τραπεζάκια της μέσα κι έξω ανεξαρτήτως εποχής αφού οι σόμπες το καλοκαίρι μεταφέρονται στο φαρδύ πεζοδρόμιό της προς τέρψιν των κρυουλιάρηδων ενώ το καλοκαίρι η γυάλινη τζαμαρία ανοίγει για να δροσίζονται κι οι πιο θερμόαιμοι. Σαν μπεις και αναζητήσεις τραπεζάκι είναι βέβαιο ότι τα ρουθούνια σου θα ανταποκριθούν στην κολασμένη μυρωδιά της πίτσας που σιγοψήνεται. Όσα χρόνια κι αν περάσουν εμείς δηλώνουμε φαν της Kaliari για αυτό και ευκαιρίας δοθείσης την επισκεπτόμαστε ανά τακτά χρονικά διαστήματα.

Πρόσφατα στα ίδια μέρη ξαναβρεθήκαμε και ξεκινήσαμε το τσιμπούσι μας πατροπαράδοτα όπως προστάζει η απόλυτη σπεσιαλιτέ των ορεκτικών που δεν είναι άλλη από το σαγανάκι φούρνου. Ξέχνα τα παραδοσιακά σαγανάκια (7€), καθώς εδώ ο ψημένος κρόκος από τα αυγουλάκια του σαγανακίου γίνεται ο απόλυτος γευστικός πρωταγωνιστής τους. Αν τώρα έχεις διατροφικό ελεύθερο και θες να κάνεις τη «βρωμιά» σου οι πατάτες με σάλτσα, αλλαντικά, μανιτάρια και τυρί (7€) είναι τόσο κολασμένες όσο φαντάζεσαι. Η σαλάτα του σεφ (6,5€) επίσης είναι must try πριν περάσουμε στις πίτσες που αποτελούν το αδιαμφισβήτητο best seller του καταλόγου.

Oι λάτρεις των ελληνικών γεύσεων, αν σπεύσουν προς δοκιμή της πίτσας με χωριάτικο λουκάνικο (9€) κι είναι βέβαιο ότι δεν πρόκειται να χάσουν. Εξίσου δυνατή και η πεπερόνι (9€) για όσους την προτιμούν πικάντικη την πιτσολατρεία. Η πίτσα με τον κιμά αντίστοιχα είναι για γερά στομάχια (9,8€) επομένως καλό είναι να την αποφύγεις αν δεν βαστάς πολύ γερά σε αυτόν τον τομέα. Η σπέσιαλ (9,7€) με ζαμπόν, μπέικον, πεπερόνι, μανιτάρια και πράσινη πιπεριά δεν πρέπει να λείψει σε καμία περίπτωση από το τραπέζι σου. Κρατσανιστή και λουσμένη με μπόλικο λιωμένο τυράκι σε φέρνει ένα βήμα πιο κοντά στον γευστικό παράδεισο μπουκιά τη μπουκιά.

Αν πάλι η ζυγαριά δεν είναι πολύ φίλη σου το τελευταίο διάστημα τότε μπορείς να κρατήσεις χαμηλά τη μπάλα, επιλέγοντας τη διαίτης (9,5€) με μανιτάρια, κρεμμύδι, ντομάτα, ελιές ροδέλα και πιπεριά πράσινη. Στον δίλημμα πεϊνιρλί κανείς ή να μη ζει, επιλέγουμε το βουτυράτο θηριώδες πεινιρλί με τυρί και βουτυράκι (6€) που κολλά και μοσχομυρίζει στα δάχτυλα ενόσω το καταβροχθίζεις. Αν είσαι λάτρης των πιο πλουμιστών απολαύσεων τότε γευστικότατο είναι και το πεϊνιρλί με ζαμπόν μπέικον, φέτα και ντοματούλα (7€). Μικρός και άκρως παραδοσιακός ο κατάλογος των ζυμαρικών της Kaliari από όπου ξεχωρίζει με μεγάλη διαφορά από τον δεύτερο η μακαρονάδα φούρνου με σάλτσα ντομάτας και κεφαλοτύρι (6,5€) που αποδεικνύει ότι η τέχνη της απλότητας υπερτερεί κάθε φορτωμένου γαστρονομικά πιάτου αν γίνεται όπως πρέπει.

Στο τέλος παίζει και κερασμένο γλυκάκι για να κλείσει ιδανικά η βραδιά.