Ξανανιώθουμε πάλι τη Σαντορίνη δική μας
τώρα που δεν την θέλουν οι τουρίστες η Σαντορίνη μοιάζει να "ξαναέγινε" ελληνική.
Οι στιγμές με την σεισμική ακολουθία στη σαντορίνη είναι λίγο αμήχανες για την εγχώρια κοινή γνώμη. Κατ’ αρχάς με όρους κάλυψης του σεισμικού γεγονότος: Δεν υπάρχει καταστροφή, δεν γνωρίζουμε αν θα υπάρξει και τα Μέσα δεν έχουν γύρω από τι να εστιάσουν. Και αν συνεχιστεί η σεισμική ακολουθία για εβδομάδες; Θα «αντέξει» η είδηση; Κατά δεύτερον με όρους αλληλεγγύης. Λυπόμαστε αυτούς που ανησυχούν και ξεσπιτώνονται για σιγουριά- μια όχι και όσο έντονη στιγμή οίκτου.
Μετά είναι και το που «ανήκει» η Σαντορίνη. Είχαμε χρόνια, σχεδόν δεκαετίες να τη νιώσουμε «δική μας». Όχι κάποιο δέντρο που γεννά τουριστικό χρήμα, αλλά πραγματικό κομμάτι αυτής της χώρας Ο υπερτουριστικός της χαρακτήρας, το απλησίαστο των τιμών της για τους ημεδαπούς την έκαναν μία από αυτές τις περιοχές που είναι κράτος εν κράτει – λίγο ως πολύ αυτόνομες νησίδες οικονομικής δραστηριότητας εντός της ελληνικής επικράτειας. Ένα από τα κομμάτια της χώρας που χάνεται σιγά σιγά και περνάει στην επικράτεια του τουρισμού.
Τώρα που μοιάζει να μην την θέλουν οι τουρίστες, μετά από καιρό η Σαντορίνη φαίνεται και πάλι ανθρώπινη: μια περιοχή που υποφέρει, ένας ντόπιος πληθυσμός που ανησυχεί και που χρειάζεται βοήθεια, ένα κομμάτι τις πολιτιστικής μας κληρονομιάς που ίσως απειλείται. Δεν είναι μόνο οι γειτονικές χώρες που έρχονται κοντά με αφορμή τους σεισμούς, όπως είχε γίνει στην περίπτωση του σεισμού της Τουρκίας, αλλά και κομμάτια της ίδιας χώρας που ίσως να μην έχουν πολλή σχέση.
Σε όλα αυτά μια μερίδα κόσμου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δεν έχει σταματήσει να επιχαίρει για την οικονομική καταστροφή που θα σημάνει η όλη αυτή κατάσταση για τις τουριστικές επιχειρήσεις της Σαντορίνης, οι οποίες έχουν γυρίσει την πλάτη στον low budget τουρισμό και αποκλείουν έτσι τους έλληνες,
Πέρα από την κακία που συνεπάγεται μια τέτοια σκέψη, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε και κάτι άλλο: Το μοντέλο «Σαντορίνη», «Μύκονος» και λοιπά τέτοια γκλαμουροπανάκριβα το έχουμε επιλέξει με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο όλοι μαζί, ως χώρα. Αυτή είναι η πρόταση παραγωγικού μοντέλου που ψηφίζουμε και τα μεγαλύτερα πορτοφόλια είναι αυτά που κυνηγάμε για να πέσει χρήμα στην ελληνική οικονομία. Δεν είμαστε όλοι πλούσιοι από τον τουρισμό στη Σαντορίνη, αλλά μια χαρά μας κάθονται τα χρήματα που αφήνουν «οι τουρίστες». Δεν είναι όμως αυτό που έχει σημασία
Οι σεισμοί στη Σαντορίνη είναι μια άσχημη κατάσταση και αν κάτι έχει σημασία να αισθανόμαστε είναι αλληλεγγύη για μια αγχωτική κατάσταση που περνούν χιλιάδες συνάνθρωποι, έλληνες ή μη. Όχι για αυτούς, αλλά για εμάς.