Το διπλό πρωτοχρονιάτικο πάρτι και οι... συμβολισμοί του

Πόσες γιορτές και πόσες αυτοδιοικητικές αρχές αντέχει η πόλη; Ελα, δεν θέλω μιζέριες! 

Το διπλό πρωτοχρονιάτικο πάρτι και οι... συμβολισμοί του

Δύο θα είναι οι φετινές πρωτοχρονιάτικες γιορτές της Αθήνας, όπως φαίνεται από την πορεία των συζητήσεων Δήμου Αθηναίων και Νομαρχίας Αττικής. Όπως έγινε γνωστό προ ολίγων ημερών, ο Νομάρχης Νίκος Χαρδαλιάς αποφάσισε να διοργανώσει η Νομαρχία ξεχωριστή πρωτοχρονιάτικη βραδιά στο Χριστουγεννιάτικο Χωριό του Πεδίου του Άρεως, σπάζοντας μια παράδοση δεκαετιών, σύμφωνα με την οποίο οι επίσημοι πρωτοχρονιάτικοι εορτασμοί διοργανώνονται από τον Δήμο, στην κεντρική πλατεία της πόλης.

Ε και; θα πει κανείς. Οι παραδόσεις είναι για να σπάνε. Να το ακούσω ως επιχείρημα, αλλά θα ήθελα να το δω να στηρίζεται και κάπου. Να μάθω ας πούμε ότι τα μουσικά γούστα του Νομάρχη Χαρδαλιά δεν περιλαμβάνουν τους Δεληβοριά-Μποφίλιου που θα είναι οι εκλεκτοί του δημάρχου στο Σύνταγμα. Να ακούσω πως δεν το μπορεί το έντεχνο γιατί του φέρνει κλάψα ή/και χασμουρητά. Να ακούσω ότι δίνει ρέστα για τον Χρηστάκη τον Μάστορα (η επιλογή του Νομάρχη για το Πεδίο του Άρεως) και θέλει να καλοδεχτεί τη νέα χρονιά με τα μεράκια του λαϊκού βάρδου- να ακούσω κάτι τέλος πάντων που να δικαιολογεί την αλλαγή της πρακτικής.

Όσο όμως δεν ακούω τείνω να πιστέψω τις αιτιάσεις του προέδρου της Τεχνόπολης του Δήμου Αθηναίων, του Κωστή Παπαϊωάννου που μαντεύει ότι το πρωτόγνωρο διάβημα της Νομαρχίας σχετίζεται με την πολιτική ταυτότητα του Δημάρχου και όχι με κάτι άλλο. «Σιγά μην αφήσουμε τους αριστεροάπλυτους να μας φτιάξουν πρωτοχρονιάτικη γιορτή!», μοιάζει να λέει κατά τη λογική αυτή το άλλοτε καμάρι του επιτελικού κράτους, ο «Nick Hard» που πολλές δάφνες έχει απολαύσει από το Μαξίμου (τόσες, λένε οι κακές γλώσσες, που δεν του είναι εύκολο να καταπιεί την ήττα του πρωθυπουργικού ανιψιού και να γιορτάσει με τον εμπνευστή της).

Και τι πειράζει που θα έχουμε δύο γιορτές; ίσως αναρωτηθεί κάποιος. Τίποτα, προφανώς- μακάρι να είχαμε χίλιες δύο, να είχαμε σε κάθε γωνιά και μια γιορτή. Όμως, πέρα από τις πολλαπλές καλλιτεχνικές επιλογές που κάτι τέτοιο σημαίνει, εγείρεται εν προκειμένω και θέμα θεσμικής συμπεριφοράς εκ μέρους της αυτοδιοικητικής ηγεσίας και της δυνατότητάς που έχουν τα μέλη της να συνεργάζονται για το καλό της πόλης.

Γιατί, αν σήμερα είναι οι «αναίτιες» δύο γιορτές, αύριο μεθαύριο θα είναι η καθυστέρηση στην υπογραφή του τάδε ή του δείνα έργου, η γραφειοκρατική παρέμβαση στην εκταμίευση της μιας ή της άλλης χρηματοδότησης, ή οι αντίθετες γνωμοδοτήσεις του ενός και του άλλου συμβουλίου. Και αυτό είναι κάτι που δεν θα ωφελήσει την πόλη της Αθήνας.

Αλλά, ας μην ειμαστε μίζεροι: Εμπρός για πάρτι σε κάθε γειτονιά, νομάρχα μου!                      

Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v