Manari μου τι ταβέρνα είσαι εσύ;
Manari όνομα και πράμα η νέα ταβέρνα του Άρη Βεζενέ που ήδη κάνει χαμό στην πρωτεύουσα, σερβίροντας ίσως τα καλύτερα παϊδάκια προβατίνας της αθηναϊκής πιάτσας.
Manari όνομα και πράμα η νέα ταβέρνα του Άρη Βεζενέ που ήδη κάνει χαμό στην πρωτεύουσα, σερβίροντας ίσως τα καλύτερα παϊδάκια προβατίνας της αθηναϊκής πιάτσας.
Από όταν άνοιξε η νέα open fire greek tavern του Άρη Βεζενέ επικρατεί μια φρενίτιδα γύρω από το όνομά της. Με τέτοιο όνομα λογικό θα πει κάποιος αφού το Manari (Πλ. Αγίων Θεοδώρων 3, τηλ.:21 5215 3804) απενοχοποιεί όλες εκείνες τις νταλκαδιάρικες ονομασίες ταβερνακίων που έχουν αφήσει εποχή σε όλη τη χώρα. Με έμπνευση από την παλιά αγαπημένη αστική ταβέρνα ο mastermind πίσω από το Manari ακολούθησε το revival κύμα αυτού του είδους εστιατορίων στην πρωτεύουσα (Η ταβέρνα των φίλων, το Γίδι και το Grand Dame Athenian Tavern είναι οι πλέον χαρακτηριστικές αντίστοιχες γαστρονομικές προτάσεις) και πολύ καλά έκανε αφού το αποτέλεσμα δικαιώνει και με το παραπάνω τις γευστκές προθέσεις του.
Στο κέντρο της πλατείας των Αγίων Θεοδώρων που εξελίσσεται σε μια από τις πλέον ανερχόμενες γαστρονομικές πιάτσες της πόλης (αφού γύρω της θα βρεις, το Dopios, την Κάψα και το Tanpopo) το Μanari απλώνει τα τραπεζάκια του τόσο στο δίχωρο εσωτερικό του όσο και στην πλατεία, η οποία είχε ήδη εφοδιαστεί με τις απαραίτητες σόμπες, φθινοπωρινή βραδιά γαρ. Κάπου εδώ καλό είναι να ξέρεις πως αν δεν κάνεις τα κουμάντα σου δύσκολα θα βρεις ελεύθερο τραπεζάκι. Eμείς κλείσαμε 10 μέρες πριν και φτάσαμε στον χώρο ένα δευτεριάτικο βράδυ. Όσο περιμέναμε να ετοιμαστεί το τραπεζάκι μας, οσφριζόμασταν τις πιατέλες με τα παϊδάκια που πηγαινοέρχονταν εντός εκτός κι επί τα αυτά της ταβέρνας, με τον πήχη των προσδοκιών μας να βρίσκεται πολύ ψηλά μετά από τα εγκωμιαστικά κι αποθεωτικά σχόλια που συνοδεύουν το νέο εγχείρημα του Άρη Βεζενέ.
Πήραμε θέση στο στρωμένο τραπεζάκι μας που φώτιζε έξτρα ένα λεπτό κεράκι και φωτογραφίσαμε το σερβίτσιο που μας ευχόταν: «καλή όρεξη μανάρι μου»! Ξεκινήσαμε με ένα κρασάκι στηρίζοντας τις επιλογές του ελληνικού αμπελώνα που υπήρχαν σε πληθώρα στoν οινοκατάλογο κι εν μέσω τσουγκρισμάτων κατέφθασε το ψωμάκι με λαδορίγανη στα κάρβουνα (2,5€) ως είθισται σε κάθε μερακλήδικη ταβέρνα.
Στεναχωρεθήκαμε ιδιαίτερα που δεν προλάβαμε τα αρνίσια νεφράκια με θρούμπι (9,5€) κι είπαμε να τιμήσουμε την πράσινη ανάμεικτη σαλάτα (8€) η οποία ήταν τεράστια σε μέγεθος κι έξτρα νόστιμη. Βουνά με πάτατες τηγανιτές κομμένες στο χέρι (5€) περιφέρονταν γύρω μας μα εμείς περιμέναμε υπομονετικά την πίτα ημέρας (12€) που μας έλαχε κι είχε γέμιση με πρόβατο, ντομάτα και τυράκι. Το φύλλο ελαφρά καψαλισμένο κι έξτρα τραγανό, μετρημένο στο αλάτι, αγκάλιαζε το μαδημένο σιγομαγειρεμένο αρνάκι φτιάχνοντας μια από τις ωραιότερες κρεατόπιτες που έχουμε δοκιμάσει ποτέ.
Προσπεράσαμε το μαγειρευτό της ημέρας που ήταν παστίτσιο γιατί είχαμε έρθει έτοιμοι για δυνατή κρεατομαχία και εμπιστευτήκαμε το ευγενέστατο σέρβις που μας πρότεινε το μοσχαρίσιο συκώτι (11,50€). Το συκωτάκι ήρθε στο πιάτο μας σε medium rare ψήσιμο, σε λεπτοκομμένες φετούλες, λουσμένο με ξύδι ντομάτας και ελαιόλαδο. Το άρωμά του μοναδικό, έδωσε ένα νέο λέβελ στη φράση: «λιώνει στο στόμα».
Περάσαμε στα της ώρας για χάρη του μπιφτεκιού πρόβατο, τυλιγμένο σε μπόλια (13,5€) που ήταν έξτρα ζουμερό και λαχταριστό, κάνοντας κάθε μας μπουκιά και μια ευλογία. Η ώρα πλησίαζε ωστόσο για το πιάτο της βραδιάς που δεν ήταν άλλο από τα παϊδάκια προβατίνας (38€ το κιλό) Ηπείρου για τα οποία παραμιλά όλη η Αθήνα. Προσπαθήσαμε να μείνουμε ανεπηρέαστοι από τις επιδοκιμασίες, τους αναστεναγμούς και τα βογγητά των διπλανών τραπεζιών και να επιδοθούμε στην σωστή παϊδακογνωσία. Ζουμερό με όσο λιπάκι χρειάζεται και μαριναρισμένο όσο πρέπει με μπαχάρια, αλατοπίπερο και καρυκεύματα κοβόταν μονομιάς με το μαχαίρι. Το ψήσιμο ιδανικό έδωσε ένα ταιριαστό κι όχι ευτυχώς καψαλιασμένο χρώμα στον σούπερ σταρ των παϊδιών που ας μην γελιόμαστε δεν είναι άλλος από την προβατινά, η οποία επελαύνει πλέον στις αθηναϊκές κουζίνες.
Σαν έτοιμοι από καιρό κρατήσαμε χώρο και για το γλυκό και το γλυκό μας το ανταπέδωσουμε αφού λεηλατήσαμε το καραμελωμένο τσουρέκι με παγωτό (8€) το οποίο είναι πιο λιμπιστικό από όσο ακούγεται. Κάπου εδώ να αναφέρουμε ότι στο Manari υπάρχει δίωρο seating το οποίο τηρείται ευλαβικά, καθώς η ζήτηση είναι τεράστια για την νέα ταβέρνα της πόλης που ήρθε να μας διδάξει την τέχνη του καλοφαγείν.
Ο λογαριασμός για ένα πληρέστατο γεύμα μαζί με κρασάκι θα κυμανθεί στα 30-35€ το άτομο, αν δεν σκαμπάζεις τόσο στα μαθηματικά.