Η Raw Bata είναι η χαρά της ανοιχτής κουζίνας

Ο Χρόνης Δαμάλας έχει αφήσει τη δική του ιστορία στη γαστρονομία της χώρας μιας κι έχει συνδέσει το όνομά του με χώρους εστίασης όπως τα Cavo Tagoo, Sea you up, Cash, Izakaya, Gaspar, Kiku. Για αυτόν τον λόγο λοιπόν αναμέναμε με περισσό ενδιαφέρον το επόμενο του βήμα, που ευτυχώς τον βρήκε σε ένα off- κέντρου σημείο για να γεννηθεί στην πλατεία Λακωνίας των Αμπελοκήπων η Raw Bata. Το όνομά της ήδη τρεντάρει στα social media και πώς να γίνει διαφορετικά αφού κάθε μέρα στη Raw Bata είναι μια μέρα δημιουργίας για τους σεφ του εστιατορίου και χαράς για τα ματάκια μας και τα στοματάκια μας που απολαμβάνουν όλα όσα ετοιμάζουν στην ανοιχτή κουζίνα τους.

Φτάσαμε στον χώρο ένα φθινοπωρινό βράδυ του Σεπτέμβρη με ζακετούλες στους ώμους, και κάναμε χάζι την πολύ όμορφη και καταπράσινη πλατεία Λακωνίας, που βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από τον σταθμό του μετρό των Αμπελοκήπων. Η δροσιά που πρόσφεραν αφειδώς τα μεγάλα δέντρα της περιοχής κατέστησε σοφή την επιλογή την ζακετούλας στους ώμους, λίγο πριν κατευθυνθούμε στο εσωτερικό του εστιατορίου.

Ο χώρος ήταν στυλάτος με πανέμορφους πίνακες, posters, φωτογραφίες κι ένα υπέροχο άγαλμα με ένα neon φωτιζόμενο hype να μονοπωλεί όπως ήταν αναμενόμενο το φωτογραφικό μας ενδιαφέρον. Όσο χάζευες τον διάκοσμο σίγουρα το μάτι σου θα έπεφτε σε ένα από τα posters που σε παρακαλούσε να μην χορεύεις στα τραπέζια, προτροπή που δεν γινόταν να μην ακολουθήσουμε ειδικά από τη στιγμή που κατέφθασαν τα πρώτα πιάτα εμπρός μας.

Κάθε μέρα το μενού στο Raw Bata αλλάζει γεγονός που σίγουρα θα ενθουσιάσει όσους βαριούνται εύκολα τα μενού των fine dining places της πόλης. Εμείς ξεκινήσαμε με ψητό ψωμάκι πολύσπορο (4€) σκεπασμένο με φρέσκια τριμμένη ντομάτα. Κρατήσαμε λίγο στην άκρη και έπειτα κάναμε μια μεγαλοπρεπή και πλήρως απενοχοποιημένη βούτα στη μελιτζανοσαλάτα γιαουρτλού (11€) με ψητές πίτες.

Το μενού έχει μια ξεκάθαρη Asian fusion κατεύθυνση, τιμώντας ωστόσο όλες εκείνες τις αναμνήσεις που γεννούν οικογενειακά ελληνικά τραπεζώματα με καλομαγειρεμένα καλούδια να δημιουργούν ολιγόλεπτες έριδες μεταξύ των συνδαιτημόνων. Η σαλάτα (15€) με ντομάτα, γλυστρίδα, ψητό κρεμμύδι και μυρωδικά άφησε μια κάπως πικάντικη αλλά και δροσερή νότα στον ουρανίσκο μας.

Τα δύο αυγά μάτια (14€) με κολοκυθανθούς, κολοκυθάκια, δυόσμο και βουτυράκι ήταν σίγουρα από τα πιάτα που ξεχωρίσαμε αφού ήταν πεντανόστιμα στη φαινομενική απλότητά τους. Από κοντά και τα ψητά σύκα (17€) που έλιωναν στο στόμα με λαδοτύρι, γλυστρίδα και καρότο.

Τα hand roll sushi tuna (12€) σερβίρονται μετά τις 19:30 και τρώγονται χεράτα, γιατί αν δεν μπουκωθείς με τούτη τη λιχουδιά τότε με ποια; Ακολούθησε το σεβίτσε της Λίτσας (17€) με ψαράκι ημέρας, ξυλάγγουρο, γλυστρίδα και μυρωδικά αλλά και ένα από τα πιο αγαπημένα signature πιάτα του μενού, το θράψαλο στη ρομπάτα (18€) με σαλάτα μυρωδικών και thai αρώματα που θα εκτιμούσαν ιδιαίτερα οι λάτρεις της ταϊλανδέζικης κουζίνας.

Αν τώρα σου αρέσουν οι μερακλήδικες επιλογές τότε δώσε μας λίγο χρόνο να σου μιλήσουμε για τον ξινόχοντρο τραχανά με προβατίνα και γιαούρτι (21€). Πιάτο που μυρίζει Ελλάδα από μακριά κι αποδεικνύει ότι το outsider που ακούει στο όνομα τραχανάς μπορεί και σωστά αντεπιτίθεται κατακτώντας πέρα από τις κλειστές και τις ανοιχτές κουζίνες. Για την επέλαση της προβατίνας θα προσπαθήσουμε να τα πούμε αναλυτικά και σε άλλο σχετικό άρθρο, αξίζει ωστόσο να σημειώσουμε ότι ταίριαξε θεσπέσια με το λαχταριστό αυτό πιάτο.

Συνοδεύσαμε με υπέροχο Βιδιανό Διαμαντάκης από το Ηράκλειο Κρήτης, επιλέγοντας από μια εξαιρετικά ενημερωμένη wine list που τιμά μονάχα τον ελληνικό αμπελώνα και πολύ καλά κάνει αν μας ρωτάς, αφού τα οινοποιεία μας ξέρουν και πρέπει να τα εμπιστεύεσαι.

Αν δεν σκαμπάζεις μαθηματικά, να σε ενημερώσουμε ότι ένα πλήρες γεύμα συνοδεία ποτηριού κρασιού δεν θα ξεπεράσει τα 35-40€ το άτομο.