Η απόλαυση της οικειότητας στην κουζίνα του Merceri

Ψάχνοντας για το Merceri μπορεί να διαβάσει κανείς ότι οι σεφ του είναι αφοσιωμένες στη δημιουργία εξαιρετικών εμπειριών φαγητού που εντυπωσιάζουν τις αισθήσεις και ευχαριστούν τον ουρανίσκο. Πειραματίζονται συνεχώς με νέες τεχνικές, πρώτες ύλες και γεύσεις και δεσμεύονται να αξιοποιούν μόνο τα καλύτερα κατά τόπους προϊόντα και συστατικά υψηλής ποιότητας. Η Μελίνα Χωματά και η Μαρία Διούδη, πήραν τον Ιούλη του 2021 το ρίσκο της δημιουργίας ενός εξ ολοκλήρου δικού τους εστιατορίου με έναν και μόνο σκοπό αν μας ρωτάς. Να μοιραστούν την αγάπη τους για την τέχνη της απλότητας του φαγητού και εκ του γευστικού αποτελέσματος μπορούμε να σου πούμε ότι το πέτυχαν 100%.

Με πολυετή εμπειρία στον χώρο της εστίασης ως σεφ σε κάποια από τα καλύτερα εστιατόρια της Σαντορίνης, αποφάσισαν να προσφέρουν απλόχερα στο αθηναϊκό κοινό μια value for money fine dining εμπειρία. Κι αν θεωρείς ότι ο λόγος μας έχει μια κάποια δόση υπερβολής, τότε αξίζει να σου αναφέρουμε ότι από τον πρώτο κιόλας χρόνο λειτουργίας του, το Merceri κατάφερε να μπει στον οδηγό Michelin για την εξαιρετική του κουζίνα, την άψογη εξυπηρέτηση και το κομψό περιβάλλον. Η επιτυχία έμοιαζε δεδομένη για το γαστρονομικό πόνημα των δύο σεφ, όμως η Michelin σφραγίδα έδωσε από νωρίς υψηλά διαπιστευτήρια για το Merceri.

«Δεν μας ενδιαφέρουν οι περίπλοκες κι εξεζητημένες τεχνικές, ούτε οι μόδες, εμείς μαγειρεύουμε από την ψυχή μας» μας εκμυστηρεύτηκαν όταν τις γνωρίσαμε, και τα λόγια τους ανταποκρίνονται πλήρως στην πραγματικότητα, όπως ευτυχώς διαπιστώσαμε κι εμείς ιδίοις στόμασι.

Το Μerceri βρίσκεται στην πεζοδρομημένη μεριά της Ηρακλειδών, ενός από τους πιο όμορφους κι ευωδιαστούς δρόμους της πρωτεύουσας. Η διακόσμηση λιτή και ντελικάτη με τον εσωτερικό χώρο να έχει μια ιαπωνική θα λέγαμε αρμονία, την ώρα που τα κομψά τραπεζάκια του στον πεζόδρομο, προσμένουν τους επισκέπτες του εστιατορίου.

To ευγενέστατο προσωπικό μάς υποδέχθηκε προτείνοντάς μας την Μercerita με λάιμ η οποία ερχόταν σε θαυμαστή ισορροπία με τα καλούδια του καταλόγου, που εξέπεμπαν ζεστασιά και οικειότητα, όμοια με εκείνη ενός οικογενειακού τραπεζιού που τιμά τις γαστρονομικές ρίζες της φαμίλιας.

Το καλό γεύμα από το ψωμί φαίνεται, κι όταν πρόκειται μάλιστα για τρεις διαφορετικές εκδοχές (με προζύμι, μαύρο και brioche)  που ζυμώνονται καθημερινά εκεί σίγουρα το απολαμβάνουμε περισσότερο. Το εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο το οποίο μπορούσαμε να περιχύσουμε από πάνω από έναν ελαιοπαραγωγό από τον Κίσσαμο Χανίων, μας κατέδειξε την αγνότητα των πρώτων υλών που χρησιμοποιούνται, μεγαλώνοντας την ανυπομονησία μας για τα υπόλοιπα.

Συνεχίσαμε με το καρπάτσιο τσιπούρας με μανταρίνι, λάιμ, ελιές, τσίλι και σχοινόπρασο ενθουσιαστήκαμε με την πικάντικη πινελιά του, πριν δοκιμάσουμε την πολυπαινεμένη βελουτέ με παστινάκι, αστακός, αυγά πέστροφας και βούτυρο τρούφας. Αξιοπρόσεκτη η ισορροπία των υλικών, που ανέβασε κι άλλο τις προσδοκίες μας πριν εμφανιστεί μπροστά μας το signature πιάτο του ζεστού κέικ αστακού με κρούστα πατάτας, ρόκα, γραβιέρα Σύρου και σχοινόπρασο. Κάθε μπουκιά μας συνοδευόταν κι από ένα ξεχωριστό επιφώνημα θαυμασμού για το πιάτο του Merceri που έχει συζητηθεί ίσως περισσότερο από όλα. «Προίκα του θαλασσινού παρελθόντος μας αυτό το πιάτο» μας είπαν οι σεφ που δημιούργησαν έναν κατάλογο ο οποίος γέρνει ελαφρώς προς το ψάρι και τα θαλασσινά ενθουσιάζοντας και τον πλέον ιδιότροπο επισκέπτη.

Συνεχίσαμε ακάθεκτοι με την τάρτα με τον κατσικίσιο κορμό chevre, κονφί πάπιας και φρέσκα κράνμπερι, την Merceri-άνη εκδοχή της ζεστής σπιτικής πίτας που μας περίμενε σα φίλεμα στο αγαπημένο σπιτικό που επισκεπτόμασταν μικροί και μοσχοβόλαγε με της κουζίνας τα αρώματα.

Τα Paccherini με γαρίδες, πανσέτα μαύρου χοίρου, πορτοκάλι, περγαμόντο, αυγά πέστροφας είναι από τα πλέον συζητημένα πιάτα του εστιατορίου, κυρίως για την νοστιμιά τους, αλλά και για το σπάνιο μπλε χρώμα των ζυμαρικών που φτιάχνονται με περγαμόντο και σπιρουλίνα και προκαλούν οργασμικές εκρήξεις στον ουρανίσκο μας μετά από κάθε μπουκιά.

Το φιλέτο λαβράκι με ψητή μαραθόριζα και πουρέ μαραθόριζας που μας πρότειναν οι υπεύθυνοι του άψογου σέρβις ξεπέρασε τον πολύ υψηλό πήχη των προσδοκιών μας, χάρη στο εξαιρετικό φιλετάρισμα, αλλά και την τόσο οικεία γεύση του, η οποία απογειώθηκε χάρη στην απλότητα του.

Σαν επιδόρπιο η μοίρα μας φύλαγε το καλύτερο, μια τάρτα γαλακτομπούρεκο, ανοιχτή σαν αγκαλιά με κρέμα σιμιγδάλι, κάσιους και πορτοκάλι η οποία έκλεισε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, μια fine dining εμπειρία πολύ υψηλού επιπέδου. Η wine list του εστιατορίου είχε περισσότερες από 150 ετικέτες (με μια παραπάνω έμφαση στους ελληνικούς αμπελώνες) έκρυβε μια οινική λύση για κάθε wine lover εκεί έξω.

Λεπτομέρεια, ισορροπία, θύμησες που ξυπνούσαν από τους γευστικούς θησαυρούς της ευλογημένης ελληνικής φύσης, απόλαυση, ψυχή, οικειότητα, δέος, θάλασσα ήταν κάποιες από τις λέξεις που είχαν φωλιάσει στο μυαλό μας όταν ολοκληρώσαμε το δείπνο μας στο Merceri. Άλλοτε μπλέκονταν αναμεταξύ τους όπως τα υλικά των δύο σεφ κι άλλοτε έμεναν μόνες αλώβητες κι αγέρωχες να μας υπενθυμίζουν την αξία τους. Κι αυτή είναι ίσως η μεγαλύτερη επιτυχία του Merceri. Το συναπάντημα όλων των παραπάνω.

Με ποτήρι κρασί ή ένα κοκτέιλ για ένα πλήρες γεύμα ο λογαριασμός θα κυμανθεί περί τα 40-45€ το άτομο.