Στον κήπο του Νatu η Αθήνα βρίσκει την εξοχή της

Εμπνευσμένο από τη λέξη "NATURA"- που σημαίνει φύση- το Natu (Λεβίδου 13, τηλ.:21 0801 1170 )δημιουργήθηκε στον μαγευτικό κήπο του Μουσείου Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας στην Κηφισιά, φέροντας την υπογραφή του Δειπνοσοφιστήριον.

Μέσα σε ένα περιβάλλον γεμάτο δάφνες, μυρτιές, σχοίνους, ροδιές, λεβάντες και άλλα αρωματικά φυτά από όλη τη χώρα, δίπλα στη λίμνη με τα νούφαρα ή κάτω από τα κυπαρίσσια και τα πεύκα, στήνεται ένα ιδανικό σκηνικό που σε καλεί να απολαύσεις ένα μοναδικό γεύμα σε απόλυτη αρμονία με τη φύση. Μόλις περάσεις την είσοδό του δεν γίνεται παρά να μην μαγευτείς από το φυσικό κάλλος που θεριεύει γύρω από το εστιατόριο και το μετατρέπει σε μια όαση δροσιάς η οποία φυσικά εκτιμάται δεόντως ειδικά τις μέρες και τις νύχτες που ο υδράργυρος έχει πάρει την ανιούσα.

 

Σαν όαση θαρρείς ο κήπος του Μουσείου Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας στην Κηφισιά φιλοξενεί αμέτρητα τραπεζώματα μεταξύ φίλων, συγγενών κι αγαπημένων ζευγαριών. Ο χώρος προσδίδει μια έξτρα νοσταλγία στην έξοδό μας εκεί αφού αγκαλιάζει τα τσιμπολογήματα μας σκιτσάροντας γύρω μας ένα τοπίο βγαλμένο από κάποιον αγαπημένο νατουραλιστή ζωγράφο.

Εμείς βρεθήκαμε εκεί κάποιο βράδυ του Οκτώβρη με την δροσιά να κρίνει απαραίτητη τη συνοδεία ενός πανωφοριού. Αφού βγάλαμε αρκετές φωτογραφίες, στρωθήκαμε στην ανάγνωση του μενού το οποίο επιμελείται ο γνωστός και μη εξαιρετέος Executive σεφ Δημήτρης Σκαρμούτσος. Μια ανάγνωση και μόνο είναι αρκετή για να επιβεβαιώσεις την αγάπη του Natu και του σεφ του για τη μεσογειακή κουζίνα και να ξεκινήσεις ένα γαστρονομικό ταξίδι πολλά υποσχόμενο είναι η αλήθεια.

Επιλέξαμε να ξεκινήσουμε τη βραδιά με 2 από τα signature κοκτέιλ της λίστας. Το Santiago’s marlin (12€) είναι ένα κοκτέιλ πολυνησιακού τύπου με παλαιωμένο γλυκό ρούμι από τα Mπαρμπέιντος μαζί με agricole ρούμι από τη Μαρτινίκα, ταρταρικούς τόνους από σιρόπι φρέσκου ροδιού και γλυκιάς πίκλας μαύρων μούρων συνδυασμένο με ένα λικέρ από φλούδες εσπεριδοειδών, γλυκά μπαχαρικά, πιπερόριζα και πικραμύγδαλο. Γλυκόπιοτο κι άκρως ευφραντικό για τον ουρανίσκο μας κέρδισε τις πρώτες εντυπώσεις μας, όπως και το Arctic Mohito (11€) μια δροσερή διάφανη παραλλαγή του αγαπημένου κλασικού κοκτέιλ με απαλή γεύση κόκκινων φρούτων και μέντας με γεμάτη υφή και πλούσια αρώματα. Πολύ ενδιαφέρουσα ήταν κι η λίστα των κρασιών με ψαγμένες προτάσεις τόσο από τον ελληνικό όσο κι από τον διεθνή αμπελώνα.

Αρχικά στο τραπέζι μας προσγειώθηκε ένα καλαθάκι με αρτοπαρασκευές από τις οποίες ξεχώριζαν τα χειροποίητα κριτσίνια, πριν πάρουμε μυρωδιά τα Κασιώτικα ντολμαδάκια (18€) με γιαούρτι και μέντα που έμελλε να ήταν από τα πιο νόστιμα που έχουμε δοκιμάσει ποτέ. Μικροσκοπικά μα εύγευστα , μας προετοίμασαν εξαιρετικά για τις γαρίδες (19€) σε φύλλο κανταΐφι με πιπεριά Φλωρίνης και γλυκό μπούκοβο, ένα πιάτο με πρόδηλη ελληνικότητα, απόλυτα ισορροπημένο γευστικά κι ελαφρώς πικάντικο για να συνδυαστεί εξαιρετικά με τα κοκτέιλ μας.

Ο χοιρινός γύρος (14€) ήταν μια street food ωδή στο απόλυτο ελληνικό έδεσμα εκτελεσμένη με γιαούρτι με καπνιστή πάπρικα, καραμελωμένα κρεμμύδια και ντομάτα σε τορτίγια. Συνοδεύσαμε με μια βουβαλίσια burrata (18€) με τοματίνια, κόκκινο κρεμμύδι, φινόκιο, σπαράγγια, φρέσκο βασιλικό, αγουρέλαιο, τραγανό κρουτόν και παλαιωμένο ξύδι από την Modena σε ένα πετυχημένο ομολογουμένως πάντρεμα της ελληνικής με την ιταλική κουζίνα.

Ο κατάλογος των ζυμαρικών ήταν κάτι παραπάνω από θελκτικός για αυτό είπαμε να ενδώσουμε στο φλερτ των παπαρδέλων με βιολογικό κοτόπουλο (20€) και πιπεριές Φλωρίνης, μπροκολίνι και σάλτσα παλαιωμένης γραβιέρας με βασιλικό. Προσπεράσαμε τις άκρως δελεαστικές premium κοπές (σε τιμές από 20-48€ τα 300 γραμμάρια) και επιλέξαμε το πολυσυζητημένο κι αδιαφιλονίκητο φαβορί στις προτιμήσεις των θαμώνων του Natu. Μιλάμε για το φιλέτο Rossini (42€) το οποίο κατέφθασε ψημένο σε μαντέμι με αρωματικά κρουτόν που ανέδιδαν μοσχομυρωδιές, τραγανό μιλφέιγ πατάτας, σάλτσα Madeira και σπαράγγια. Ο ορισμός του «άλλο να σ’το λέμε, άλλο να το τρως». Σίγουρα ήταν το πιάτο που ξεχωρίσαμε περισσότερο χάρη στην απόλυτη γευστική του σύμπνοια με την ταυτότητα του εστιατορίου που δεν ξεχνά στιγμή τις μεσογειακές του ρίζες, χωρίς ωστόσο να φοβηθεί να πάρει τα γαστρονομικά του ρίσκα όπου χρειάζεται.

Στο τέλος εισακούσαμε την προτροπή των υπευθύνων του σέρβις και δοκιμάσαμε την τάρτα φιστίκι (13€) για να γλυκαθούμε όπως μας χρειαζόταν. Η τραγανή βάση μπισκότου της υποδέχθηκε μια απλή κρέμα από φιστίκι Αιγίνης, compote βατόμουρο και παγωτό φιστίκι που άξιζε μέχρι τέλους όλες τις θερμίδες του.

Ο λογαριασμός αν τα μαθηματικά δεν είναι το δυνατό σου σημείο στα 40-45€ το άτομο με κοκτέιλ.