"Ε, δεν είναι και ο Αλαίν Ντελόν..."

Ο Αλαίν ο Ντελόν έφυγε από τη ζωή, χωρίς να υποψιάζεται διόλου ότι ο θάνατός του θα αποτελέσει τόσο μεγάλο θέμα για τις μεγαλύτερες ηλικίες του αυγουστιάτικου ελληνικού ίντερνετ, που αποφάσισε να διανθίσει τη θερινή του ραστώνη με ένα ακόμη επεισόδιο του σήριαλ «Πέθανε μια λαμπρή προσωπικότητα- Ε και; Ήταν καθικάκι».

Δεν είναι η π5ρώτη φορά ούτε η τελευταία που η ειδησεογραφική ένδεια θα φέρει μια τέτοια αμφιγνωμία σε θέση «πρωτοσέλιδου», που θα λέγαμε και παλιά. Όμως ποιες είναι οι ηλικίες για τις οποίες κάτι τέτοιο έγινε θέμα; Υπάρχουν «δυναμικά κοινά» (που λένε και οι φίλοι διαφημιστές) ανάμεσά τους ή όλο αυτό αφορά για μία ακόμη φορά την τακτοποίηση αναμνήσεων και παρελθοντικών εντυπώσεων, βγαλμένων από το αδρανές παρελθόν;  

Πολύ φοβούμαι πως πρόκειται για το δεύτερο, γεγονός που απομειώνει ακόμη περισσότερο την επιδραστικότητα της όλης συζήτησης και την αφήνει στο επίπεδο του «για πείτε τίποτα άλλο». Μα αυτός είναι ένας ακόμη τρόπος να διαμορφώνονται η δημόσια ατζέντα και δεν έχει σχέση με το πόσο «δυναμικό» είναι το κοινό που την εισάγει, θα πει κάποιος. Σωστά. Όμως αλλιώς προσεγγίζεις κάτι που αφορά πραγματικά την κοινωνία και αλλιώς μια χομπίστικη κριτική με μικρής έκτασης.   

Τούτων λεχθέντων, ο Αλαίν Ντελόν νομιζω πως θα μείνει στην ιστορία σαν ένα έκθεμα ομορφιάς· σαν μια μαρτυρία για έναν τύπο ακραίας ομορφιάς που υπήρξε κάποτε, εν προκειμένω στα μακρινά 60s. Συνδέω ως ιστορικό τεκμήριο τον Ντελόν με την ομορφιά γιατί ούτε η νεανική εικόνα των πανέμορφων πλασμάτων δεν γλιτώνει από τον πανδαμάτορα: τα πρότυπα της εξωτερικής εμφάνισης παλιώνουν και ό,τι θεωρούνταν θεσπέσιο παλιότερα, τώρα πιθανότατα μοιάζει πασέ. Όχι απόλυτα, ωστόσο. Ορισμένα μεγέθη έχουν την ικανότητα να ξεπερνούν την εποχή τους και να χύνονται σε περισσότερες χρονικές περιόδους (η «διαχρονικότητα» είναι μεγάλη κουβέντα, είτε μιλάμε για τέχνη, είτε για οτιδήποτε άλλο).  

Η ομορφιά ενσωματώνει ενός είδους σοφία. Δεν είναι το είδος της σοφίας που αποκτάται με πνευματικό κάματο ούτε αυτό που ανθεί στο πεδίο της σκέψης και των πρωτότυπων ιδεών. Είναι μια  κοσμική σοφία τον μαγνητισμό της οποίας ίσως έχετε παρατηρήσει ευρισκόμενοι κοντά σε κάποιον λαμπερά όμορφο άνθρωπο. Είναι περιπτώσεις που ίσως τα λεγόμενά του απογοητεύουν την προσμονή με την οποία όλοι σιωπούν όταν ένα τέτοιο πλάσμα ξεκινά να μιλά.       

Ο Αλαίν Ντελόν μπορεί να μας απασχόλησε ως δημόσια σφαίρα για την (ακρο;)δεξιά του δράση, αυτό όμως για το οποίο θα τον θυμούνται τελικά είναι για το ότι σφράγισε μια ολόκληρη εποχή και δημιούργησε μύθους με το παρουσιαστικό του. Δεν είναι και λίγο για την ηπειρωτική ποπ κουλτούρα.