Άκριτα κριτική

Το θέμα που ανέκυψε με την Έλενα Ακρίτα και την κριτική στις ενδυματολογικές επιλογές της δημοσιογράφου του Mega αγγίζει μια σειρά από ευαίσθητα ζητήματα που σχετίζονται με τον δημόσιο λόγο, την ελευθεροτυπία και την σχέση πολιτικής και δημοσιογραφίας.

Η κ. Ακρίτα, σχολίασε με διπλή επίκριση την εμφάνιση της τηλεοπτικής παρουσιάστριας Κατερίνας Παναγοπούλου. Αφενός έψεξε τις ίδιες τις αισθητικές επιλογές των όσων φορούσε η παρουσιάστρια, αφετέρου στηλίτευσε την προτίμηση που έχει αυτή με τα προϊόντα της φίρμας της πρωθυπουργικής συζύγου, Μαρέβας Μητσοτάκη και το τι σημαίνει αυτή η προτίμηση για την αμεροληψία της δημοσιογράφου.     

Ας δούμε το πράγμα ψύχραιμα. Το να είσαι πελάτης μιας φίρμας της οποίας το αφεντικό έχει πολιτικές διασυνδέσεις ή δηλωμένη πολιτική ταυτότητα, αποτελεί απόδειξη ότι έχεις και εσύ πολιτικές διασυνδέσεις ή εξαρτήσεις; Όχι από μόνο του. Αν αποδειχθεί ότι το εν λόγω αφεντικό σού κάνει δώρα τα προϊόντα της επιχείρησής του, τότε να το συζητήσουμε. Πριν όμως από κάτι τέτοιο, η σύνδεση είναι πιο πολύ αυθαίρετη παρά αυταπόδεικτη.

Αν ήθελε η κ. Ακρίτα να ασκήσει κριτική στον τρόπο που ασκεί η δημοσιογράφος τα καθήκοντά της -και γιατί να μην την ασκήσει;- καλό θα ήταν να χρησιμοποιήσει λαβές από την ίδια την ενάσκηση των καθηκόντων της και όχι πολικάντικες αοριστολογίες που παραπέμπουν σε ρητορικές πρακτικές Κουτσόγιωργα και Βαγγέλη Γιαννόπουλου. Στο κάτω κάτω είναι τα πραγματικά επιχειρήματα που μένουν και κάνουν τη δουλειά τους, και όχι οι ατάκες με το χέρι στη μέση. Ας φωτίσει η κ. Ακρίτα περίπτωση ή περιπτώσεις κατά τις οποίες η δημοσιογράφος παρέβη την επαγγελματική της  δεοντολογία και έβλαψε την ενημέρωση του κοινού και να το συζητήσουμε επί εκείνων των δεδομένων.  

Αυτό που μένει λοιπόν από την παρέμβαση Ακρίτα είναι μια κιτρινωπή κριτική για το αν μοιάζει με σαλιάρα το εμπρός μέρος του φορέματός της δημοσιογράφου και τα πέδιλά της με πασέ υποδήματα  από βεστιάριου λαϊκού κινηματογράφου. Όταν απογυμνωθεί από το πολιτικό περιεχόμενο που ανεπιτυχώς αποπειράθηκε να δώσει η κ. Ακρίτα, η κριτική της μοιάζει μικρή και λίγη. Ενδεχομένως να στεναχώρησε την δημοσιογράφο, όπως τα σχόλια του Χάνιμπαλ Λέκτορ είχαν πικάρει την Τζόντι Φόστερ για την χωριάτικη καταγωγή της, αλλά δεν προσέφερε τίποτα το ουσιαστικό στον δημόσιο λόγο.