Με δόξα και τιμή

Μετά κόπων και βασάνων -των οποίων τον λόγο δεν κατάλαβα ποτέ- καταλήξαμε στους σημαιοφόρους της ελληνικής ολυμπιακής αποστολής. Με όλα όσα δεν σημαίνουν τα μικρά αυτά πανηγυράκια με τη μεγάλη (;) συμβολική αξία, δεν ήμουν ποτέ ουδέτερος στα διλήμματα που τέθηκαν- ήθελα Γιάννη Αντεντοκούνμπο για τη θέση. Γιατί ο Μίλτος Τεντόγλου θα ήταν ακατάλληλος; θα πει κάποιος.

Σε καμία περίπτωση. Ο Μίλτος Τεντόγλου, αυτό το πρότυπο αθλητή και προσγειωμένου ανθρώπου μπορεί ίσως να πληρούσε έτι παραπάνω τις απαιτήσεις της θέσης, καθότι η μπίζνα του NBA, όσο και αν προσφέρει θέαμα και αναγνωρισιμότητα με δυσκολία χωράει σε αυτό που λέμε «αθλητισμός». Και δεν αναφέρομαι μόνο στα αναβολικά, όσο -και κυρίως- στην απουσία ορατών αξιών που να σχετίζονται με τον αθλητισμό.

Θίασοι που έχουν μια πολύ συγκεκριμένη αποστολή μου φαίνονται οι ομάδες του NBA, γύρω από τους παίκτες των οποίων υπάρχει ένα γαϊτανάκι χρήματος, επιτυχίας και χλιδής· μια γιορτή της εμπορικότητας, τέλος πάντων, που θα θέλαμε να μην έχει σχέση με «το μεγάλο, το ωραίο και το αληθινό». Θα θέλαμε, αλλά έχει- οπότε να και ο αξιαγάπητος Γιάννης με την καλή καρδιά και την εθνική  συνείδηση να κλαίει για μια χώρα που δεν τον ήθελε και τον θέλησε μόνο όταν έγινε πλούσιος και διάσημος.

Η προσωπική μου προτίμηση για τον Γιάννη στη θέση του σημαιοφόρου έχει να κάνει ακριβώς με την καταγωγή του. Δεν μπορώ να μην παρατηρήσω -τερπόμενος- την ειρωνεία: Οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι σήμερα το πιο «ζωντανό» κομμάτι της αρχαιότητας, στην πολιτισμική κληρονομιά της οποίας η χώρα μας αρέσκεται να διεκδικεί ηγετική θέση. Στην καθιερωμένη αναβίωση του λαμπρού προαιώνιου γεγονότος λοιπόν, η Ελλάδα όρισε συμβολικό της εκπρόσωπο έναν μετανάστη. Πώς να μην χαρεί κανείς για όλες τις ξινισμένες φάτσες των ρατσιστούληδων με τις ιδέες περί καθαρότητας της φυλής, του αίματος και δεν ξέρω εγώ τι άλλο;  

Στον αντίποδα, να σημειώσω ότι οι συζητήσεις που συνόδευσαν την προσθήκη και ενός δεύτερου ατόμου, εν προκειμένω μιας αθλήτριας ήταν οπωσδήποτε απογοητευτικές. Η πιθανότητα να οριστεί η Μαρία Σάκκαρη στη θέση, έφερε στη συζήτηση πολλαπλά και διαφορετικά μεταξύ τους άσχετα θέματα, όπως η σχέση της με τον γόνο Μητσοτάκη, το προφίλ του ανώτερου ταξικά άθλημα που έχει το τένις ακόμη και το φύλο της υποψήφιας.  Έτσι, για να μην ξεχνάμε και που είμαστε, ε;