Εκλογές για μόστρα εσωτερικού

Με λαμπρότητα διεμβολίζουν την επικαιρότητα τα ευρωψηφοδέλτια των κομμάτων, εν όψει των εκλογών της 9ης Ιουνίου για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Σαν σε μια πασαρέλα, σαν σε ένα πάρτυ με καλεσμένους-έκπληξη που τους ψιλοθυμόμαστε ή τους καλοθυμόμαστε, τα ονόματα επιφανών ανακοινώνονται, σε έναν διαγωνισμό επί του ποιος θα εντυπωσιάσει περισσότερο και ποιος θα δώσει στον βαρεμένο ψηφοφόρο ένα αναγνωρίσιμο όνομα στο ψηφοδέλτιο- έτσι για να λέει ότι «ξέρει» ποιον ψηφίζει.

Και από θέσεις; Από πολιτικό βάρος; Από άποψη για το τι είναι η Ευρώπη και το τι θα πρέπει να είναι για να ευτυχήσουν οι λαοί; Ασφαλώς τίποτα. Δεν είναι μόνο ότι είναι δύσπεπτα τα θέματα αυτά και ότι τα περισσότερα κόμματα δεν έχουν βασικά απαντήσεις, αλλά και ότι οι ίδιες οι εκλογές έχουν μικρή μόνο σημασία και αυτή σε συμβολικό επίπεδο. Γιατί, τι θα μπορούσαν να αλλάξουν αυτές οι εκλογές;        

Ας μην κοροϊδευόμαστε: όσο το ευρωκοινοβούλιο θα μένει διακοσμητικό και άλλοθι δημοκρατικής λειτουργίας της υπερκυβέρνησης των Βρυξελλών, οι εκλογές δεν θα έχουν βαρύτητα. Όσο οι τεχνοκράτες θα είναι εκείνοι που παίρνουν τις αποφάσεις και οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι θα είναι διακοσμητικοί, τα απανταχού κόμματα θα «δικαιούνται» να αγωνιούν περισσότερο για το πως θα μπορέσουν να ισχυριστούν στο εσωτερικό των χωρών τους ότι νίκησαν, παρά για το πως θα παράξουν ουσιαστικό πολιτικό λόγο στο διεθνές πλαίσιο.

Και να οι τραγουδιστές, οι ποδοσφαιριστές, οι τηλεπρσόνες, οι ηθοποιοί- γιατί αυτοί θα φέρουν το ψηφαλάκι το επιούσιον για τα κόμματα- και το 20χίλιαρο ευρώ το μήνα στο λογαριασμό καθενός από αυτούς.