Δεν ήταν "εισαγωγικά"- αυτό θέλει να κάνει ο Κασσελάκης

Ομολογώ πως τα νέα επεισόδια της Κασσελακιάδας με έχουν αφήσει έκθαμβο- ειδικά εκείνο στο οποίο προετοιμάζει τη βαλίτσα του για την… δεκαπενθήμερη θητεία του, ενώ μιλάει στην αγχωμένη μαμά του, προσπαθεί να μην τον πάει ο αρχετυπικός πατέρας μέχρι την πύλη του στρατοπέδου και φροντίζει να πάρει μαζί του επαρκές χαρτί υγείας.  

Χωρίς γνώσεις επικοινωνίας θα έλεγα ότι οι «ανθρώπινες στιγμές» ενός ηγέτη γίνονται γοητευτικές όταν αυτός έχει συνηθίσει το ακροατήριό του σε άκρως πολιτικές και άκαμπτες εμφανίσεις. Δεν είναι αυτή η περίπτωση Κασσελάκη. Εδώ η σπανιότητα αφορά την στέρεη πολιτική εμφάνιση, τις παρεμβάσεις με συγκροτημένη πρόταση για την βελτίωση της καθημερινότητας και για θεσμικές αλλαγές. Ίσως βέβαια τα πράγματα να έχουν αλλάξει και η επικοινωνιακή αυτή μέθοδος να κάνει σήμερα το γκελ- και δεν το λέω προβοκατόρικα.    

Η προσωπική ζωή του Προέδρου του Σύριζα κυριαρχεί στην δημόσια εικόνα του- σαν αυτό να είναι το βασικό προϊόν που θέλει να πλασάρει. Αν τον πρώτο καιρό της εμφάνισης Κασσελάκη στα εγχώρια πράγματα αυτό έμοιαζε με στρατηγική «εισόδου», και λίγο αργότερα με «αδυναμία έκφρασης πολιτικού λόγου», καθώς ο καιρός περνάει φαίνεται ότι αυτό θα είναι και το… κυρίως πιάτο ή, όπως έλεγε ο μέγας επικοινωνιολόγος ΜακΛούαν, «το μέσο είναι το μήνυμα».

Με δυο λόγια, έτσι φαίνεται ότι θα πάει το πράγμα. Μέχρι εκεί είναι η δόση της πολιτικής στο μίγμα Κασσελάκη. Και όχι επειδή δεν μπορεί να γίνει πιο πολιτικός, αλλά επειδή δεν θέλει. Αυτός και το επιτελείο του κρίνουν ότι με αυτό το προφίλ θα διαφοροποιηθεί από τους άλλους αρχηγούς και θα δώσει την αίσθηση του «νέου» στους ψηφοφόρους.

Τώρα, στην μετά την εσωκομματική διαμάχη εποχή του στην ηγεσία του Σύριζα, φαίνεται καθαρά η πρόθεσή του και το πώς θα κινηθεί για να κερδίσει τις προτιμήσεις του εκλογικού σώματος. Αυτό, για όσους πίστευαν ότι «σε λίγο καιρό θα αποκτήσει την πολιτική γείωση που του λείπει» είναι προφανώς έκπληξη, μια που πιθανότατα δεν έχουν καταλάβει ότι ακόμη και αν την έχει αποκτήσει, δεν θα το δείξει. Γιατί θεωρεί ότι είναι λάθος ποντάρισμα.

Πάντως, κάτι σωστό πρέπει να βγαίνει για τον Σύριζα από όλη αυτή τη σούπα. Όχι γιατί «τσιμπάει» λίγο δημοσκοπικά το κόμμα, ούτε γιατί φαίνεται να αφήνει πίσω το ΠΑΣΟΚ του Ν. Ανδρουλάκη. Αλλά γιατί ο φιλοκυβερνητικός Τύπος φροντίζει να έχει ένα αντι-κασσελακικό δημοσίευμα την ημέρα, ψάχνοντας ό,τι μπορεί να ψαχτεί. Εγώ αν ήμουν ο Κασσελάκης θα χαμογελούσα βλέποντάς τα δημοσιεύματα.

Ή μήπως δεν επιτρέπονται το διάβασμα εφημερίδων και ιστοσελίδων στο στράτευμα;