Κουτσούμπας όπως Άνθιμος

Με μια παλιά, καλή γερή δόση συντηρητισμού ήρθαν οι δηλώσεις του γενικού γραμματέα του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα για το θέμα του γάμου ομόφυλων ζευγαριών και την προοπτική θεσμοθέτησης και της τεκνοθεσίας.

Η αλήθεια είναι ότι λίγο με το Luben, λίγο με το χιουμοράκι που έδειξαν σε κάτι διαφημιστικά και κάτι ατάκες, λίγο με το «trend» στο οποίο μετατράπηκε το ΚΚΕ κάπου εκεί στις τελευταίες εκλογές ορισμένοι ξεχάσαμε βασικές παραμέτρους της ταυτότητας του ΚΚΕ. Ή μάλλον θέλαμε να ξεχάσουμε μια σειρά από αναχρονιστικές απόψεις που καταδίκαζαν αναμφίβολα τη βασική έκφραση της ελληνικής κουμμουνιστικής αριστεράς στις αναχρονιστικές, αραχνιασμένες αλλά και αντιανθρωπιστικές φωνές.

Θεωρήσαμε ίσως ορισμένοι ότι ο λόγος του ΚΚΕ επιτέλους εκσυχρονίστηκε, όπως περίπου και αυτός της παπικής εκκλησίας που άργησε λιγάκι να αναγνωρίσει ότι η γη γυρίζει αλλά τελικά το αναγνώρισε με την επίσημη συγγνώμη του Πάπα Ιωάννη Παύλου Β’ προς τον Γαλιλέο το 1992 (!). Το ΚΚΕ και η ηγεσία του δεν έχουν ακόμη φτάσει σε αυτό το επίπεδο ωριμότητας.

«Γάμος ομόφυλων σημαίνει από χέρι κατάργηση της πατρότητας-μητρότητας. Οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στον γονέα 1, 2, 3 και βάλε» είπε ο Δ. Κουτσούμπας σε ένα παραλήρημα όπου στρεφόμενος κατά της τεκνοθεσίας από ομόφυλα ζευγάρια ανακάτεψε την εμπορευματοποίηση του γυναικείου σώματος και το εμπόριο παιδιών, με την έκφραση «σκοταδιστικών απόψεων για τον θεσμό της οικογένειας από διάφορους αντιδραστικούς και ακροδεξιούς».

Αλήθεια, ποιες θεωρεί ο Γ.Γ. «σκοταδιστικές» απόψεις; Εκείνες που μιλούν για δημόσια διαπόμπευση και φυλάκιση των ομοφυλόφιλων; Μήπως εκείνες που ζητούν τον εξορκισμό τους για να φύγει από μέσα τους ο Σατανάς; Διόλου απίθανο, αφού δίπλα σε αυτές η κριτική του ΚΚΕ μοιάζει πιο φιλική απέναντι στη διεκδίκηση ανθρώπινων δικαιωμάτων και τις αξιώσεις ισότητας.

Μια παλιά εκπομπή του Λάκη Λαζόπουλου (νομίζω το «Ήταν ένα μικρό καράβι») τελείωνε με ένα αναπάντεχο ευχαριστήριο μήνυμα: «Ευχαριστούμε» έλεγε «την κ. Αλέκα Παπαρήγα», τότε Γ.Γ. του ΚΚΕ γιατί με το οπισθοδρομικό του χαρακτήρα της μας δίνει την ψευδαίσθηση ότι εμείς πηγαίνουμε μπροστά».         

Θα αναμένω την συγγνώμη εκ μέρους της ηγεσίας του ΚΚΕ και επειδή ίσως τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής μου δεν αρκέσουν για να τη δω, ελπίζω – αν και δεν το νομίζω- ότι στην ψηφοφορία στη Βουλή θα πράξουν το σωστό.

Γιατί, Ιστορία είναι και γράφει.