Η προστασί του πολίτη είναι κάτι σχετικό

Η πρόταση του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη για την ασφάλεια των πολιτών είναι προφανώς ότι θα πρέπει να την αντιμετωπίσουν ως κάτι σχετικό. Ας πούμε νιώθεις ασφαλής σήμερα; Μπορεί να είσαι, μπορεί και να μην είσαι. Είσαι χαρακτήρας που θα αφήσει αυτή τη μικρή αβεβαιότητα να σου χαλάσει την ημέρα ή όχι;

Άλλο: συμβουλεύεσαι την αστυνομία για μια ανασφάλεια που νιώθεις και άπτεται των αρμοδιοτήτων της. Μπορεί η αστυνομία να σου δώσει συμβουλές για το τι να κάνεις, μπορεί και να μη σου δώσει. Αν σου δώσει, θα τις ακολουθήσεις; Αν είσαι αντιδραστικός άνθρωπος μάλλον όχι. Αν πάλι τις ακολουθήσεις μπορείς να είσαι βέβαιος/α ότι θα έχουν αποτέλεσμα και ότι η ασφάλεια σου είναι δεδομένη; Ασφαλώς και όχι αγαπητέ αναγνώστη.

Για αυτό σου λέω: η ασφάλεια στην Ελλάδα είναι σχετική και σε μεγάλο βαθμό εξαρτάται όχι από πρωτόκολλα, αλλά από το πως θα αξιολογήσει το επίπεδο του κινδύνου ο αξιωματικός της αστυνομίας που θα καταγράψει την αναφορά σου.

Αυτή ήταν- για παράδειγμα- η περίπτωση της 43χρονης από την Σαλαμίνα που έσπευσε να καταγγείλει  κακοποίηση της από τον σύντροφό της και να ζητήσει αστυνομική προστασία. Ακολούθησε τις συμβουλές των αρμοδίων οι οποίες δεν στάθηκαν ικανές να την προστατεύσουν και κατέληξε δολοφονημένη από τον άνθρωπο ακριβώς που υπέδειξε ως υποψήφιο να την σκοτώσει. Πόσο πιο απλό να το κάνει;

Όμως την αποτελεσματικότητά της η ελληνική αστυνομία φαίνεται ότι την κρατά για άλλες περιστάσεις όπως η διάλυση συγκεντρώσεων, η καταστολή σε περιοχές κοινωνικής αναταραχής, όπως τα Εξάρχεια, ή η «διαχείριση» συμπεριφοράς μειονοτικών πληθυσμών όπως οι Ρομά. Εκεί, υπάρχουν αποτελέσματα. Για τα υπόλοιπα, η θεωρία της… σχετικότητας ας δώσει την απάντηση και ο Θεός ας μας φυλάξει.