Να' μαστε, Στέφανε

Όπως και σε μια κηδεία, τα πράγματα που μπορεί να πει κανείς για τον Σύριζα είναι λίγα. Αρκεί ίσως να γνέψει «κουράγιο» με το χαρακτηριστικό σφίξιμο των χειλιών που μαρτυρά συμπαράσταση. Παρά την αμηχανία στην οποία η κατάσταση φέρνει όποιον ασχολείται όμως, ίσως να μην πρόκειται για κηδεία, αλλά για μια άλλου είδους τελετή προαναγγελθείσας διάλυσης.

Η πλευρά Κασσελάκη δεν έχει καταφέρει να αρθρώσει έναν- έστω και στοιχειωδώς- επεξεργασμένο πολιτικό λόγο, παρά το ότι έχουν περάσει δύο μήνες διοίκησης του κόμματος. Ποιον απογοητεύει όμως το γεγονός αυτό; Εκείνους που τον ψήφισαν ακριβώς για την μειωμένη του σχέση με την καθεστηκυία πολιτική ή εκείνους που δεν τον ψήφισαν ποτέ (πιθανότατα ακριβώς για αυτόν τον λόγο).

Εγώ νομίζω ότι οι ψηφοφόροι του Κασσελάκη δεν πολυασχολούνται με το τι γίνεται στον Σύριζα. Μαντεύω ότι οι περισσότεροι εξ αυτών έχουν επιδερμική σχέση με το κόμμα και δεν επιθυμούν να το αλλάξουν αυτό. Ψήφισαν Κασσελάκη και μετά σταμάτησαν να ασχολούνται με το όλο μπέρδεμα περιμένοντας (το πολύ πολύ) να δουν αν η επιλογή τους έχει όντως κάτι νέο να προσφέρει.

Με την έννοια αυτή αποτελούν μια δεξαμενή δυνητικής και χαλαρής υποστήριξης της αντιμητσοτακικής παράταξης- το μόνο σχεδόν πολιτικό γνώρισμα του νέου Σύριζα.

Προφανώς και η καντήφλα των διασπάσεων και αποχωρήσεων επηρεάζει και τον κόσμο της παράταξης και σίγουρα δεν εκπέμπει εικόνα παράταξης έτοιμης να κυβερνήσει- το αντίθετο- πολλώ μάλλον που ο πρόεδρός της φαίνεται να ψιλοφοβάται τη Βουλή (και καλά κάνει). Αυτό άλλωστε φαίνεται και στις δημοσκοπήσεις όπου ο Σύριζα σιγά σιγά εδραιώνεται στην τρίτη θέση.

Όμως ο στίβος είναι μπροστά στον Στέφανο Κασσελάκη. Αυτό που μοιάζει να ήθελε να κάνει, τώρα μπορεί να το κάνει- εδώ που τα λέμε, με τους άλλους παρόντες δεν θα μπορούσε. Τώρα αρχίζει ουσιαστικά να τρέχει ο πολιτικός του χρόνος. Δεν θα είναι άπειρος αλλά από εδώ και πέρα θα είναι καθαρός. Δεν είναι μόνο θετικό αυτό, βέβαια. Αν το εκλογικό σώμα βρει ανεπαρκή τον νέο πρόεδρο του Σύριζα δεν θα υπάρχει πια κανένα άλλοθι- η αποτυχία θα είναι όλη δική του.                   

Υ.Γ. Εδώ κοντά θα πρέπει ο Αλέξης Τσίπρας κάτι να πει για να δώσει την έννοια της συνέχειας σε αυτό που έχει απομείνει να είναι ο Σύριζα· να στηρίξει δηλαδή την άποψη ότι το «σπίτι» είναι εδώ και ότι οι άλλοι που έφυγαν βγήκαν εκτός σπιτιού. Αν δεν το κάνει, θα σημαίνει ότι και ο ίδιος σκέφτεται να  απομακρυνθεί από το απολιτίκ πολιτικό όχημα Κασσελάκη, αναζητώντας την όποια μελλοντική του πολιτική πορεία αλλού.