Ο Σύριζα πρέπει να αποφασίσει τι θέλει να είναι: κόμμα εξουσίας ή όχι;
γράφει:
Παλαιότερο των 360 ημερών
Η υποψηφιότητα και η παρουσία Κασελλάκη έφεραν στην επικαιρότητα τα διλήμματα της εποχής για τον Σύριζα ή για αυτό που ήταν ο Σύριζα: Τι θέλουν να είναι; Κόμμα εξουσίας ή ιδεολογικός όμιλος προβληματισμού; Η ηθική είναι σίγουρα με το δεύτερο, αλλά η δύναμη της αλλαγής- έστω σοσιαλδημοκρατικής- έρχεται πακέτο με το πρώτο.
Τι σημαίνει το «παίζω ως κόμμα εξουσίας;» Κατ΄αρχάς θα πει συνειδητοποιώ ότι η ακραιφνώς αριστερή πολιτική δεν κάνει γκελ στον πολύ κόσμο. Τι μπορεί να λειτουργήσει έτσι; Μια κεντρώα- κεντροδεξιά πολιτική τύπου Ευρωπαϊκή Ένωση με σοσιαλδημοκρατικές ανταύγειες: Λίγο δωρεάν παιδεία (όχι βέβαια εντελώς), λίγο δωρεάν υγεία (όχι βέβαια υψηλού επιπέδου), καμιά αυξησούλα στις συντάξεις και στα επιδόματα, καμιά αυξησούλα της τάξης του 3-5% στη φορολογία επιχειρήσεων- τέτοια πράγματα, μη φανταστείς.
Κατά δεύτερον θα πει ότι αναγνωρίζω την σημασία της επικοινωνίας και της επιλογής ηγεσίας με βάση αυτό το κριτήριο. Τι θέλεις εδώ; Άκαυτες προσωπικότητες και όχι πρωτοκλασσάτους πρώην υπουργούς και προβεβλημένα στελέχη μιας αντιπολιτευτικής παράταξης που πήγε από το 33% στο 17%. Θέλεις κάτι που να μπορεί να πουληθεί στο κοινό ως «νέο» πρωτίστως και, σε δεύτερο επίπεδο, ως (ακίνδυνα) αντισυστημικό.
Και αν αυτό σημαίνει δεξιά στροφή; θα ρωτήσουν κάποιοι. Ιδεολογική ακεραιότητα και απήψηση στον κόσμο είναι δύο διαφορετικά καρπούζια. Αυτά τα καρπούζια χωρούν στην ίδια μασχάλη μόνο αν είσαι τυχερός και η ιδεολογική σου προτίμηση είναι «της μόδας» ή, εν πάση περιπτώσει και για να μην είμαι προβοκάτορας, αν το κοινό θεωρεί ότι η ιδεολογία που διαπνέει την πολιτική σου τοποθέτηση έχει οφέλη για την κοινωνία.
Ο Κασσελάκης μπορεί να είναι ένας πολιτικός entrepreneur ακόμη και ένας λίγο ως πολύ απολιτίκ καιροσκόπος από αυτούς που μεσουρανούν λόγω της προσωπικής/επικοινωνιακής λάμψης τους και όχι λόγω της συνεκτικής πολιτικής τους τοποθέτησης. Είναι όμως ένας παίκτης που φαίνεται ότι θα μπορούσε να αλλάξει το παιχνίδι για την αντί-ΝΔ παράταξη. Ξέρει να δουλεύει την επικοινωνία και μοιάζει να έχει κοντά του ανθρώπους που αντιλαμβάνονται σωστά τις κινήσεις που πρέπει να γίνουν, είτε είναι επικοινωνιολόγοι, είτε μέντιουμ, είτε και εγώ δεν ξέρω τι άλλο.
Η συζήτηση που έχει προκαλέσει μέσα σε μερικές ώρες η υποψηφιότητά του (και μάλιστα σε «νεκρό» πολιτικά χρόνο) δείχνει ότι αν δεν τον στεγάσει ο Σύριζα πιθανότατα θα δραστηριοποιηθεί ανεξάρτητα. Έτσι θα μπορέσει να ξεπεράσει το κομματικό εμπόδιο που μπορεί να είναι μεγάλο, μπορεί και όχι- μια που ως γνωστόν σοβαρό κομματικό μηχανισμό ο Σύριζα δεν απέκτησε ποτέ.
Ο Κασσελάκης είναι η καλύτερη ευκαιρία που έχουν όσοι θέλουν να δουν τον Σύριζα στην εξουσία- ακόμη και αν είναι ένας Σύριζα που δεν θα αναγνώριζε τον εαυτό του εκείνων των πρώτων μηνών του 2015.
Θα έδινα ένα διήμερο διακοπών για να μάθω τι σκέφτεται ο Αλέξης Τσίπρας για την υποψηφιότητα του «mr Ποτάμι».
