Λαϊκισμός και κόμματα εξουσίας πάνε μαζί

Αριστερά ξε-αριστερά, κουλτούρα ξε-κουλτούρα, αξιοπρέπεια ξε-αξιοπρέπεια οι φίλοι του Σύριζα πρέπει να πάρουν απόφαση μια παλιά αλήθεια της εξουσίας: εκλογική πρωτιά χωρίς λαίκισμό- εκτός εισαγωγικών- δεν γίνεται.

Πρέπει να μιλήσεις στον πολύ κόσμο, του οποίου το επίπεδο δεν είναι εκείνο του κουλτουριάρη που διαλέγει, σαν από χόμπι, να ανήκει σε έναν πολιτιστικό και ιδεολογικό όμιλο του 3-4%. Η νίκη έρχεται από την «πλέμπα», αγαπητοί παλαιο-Συνασπισμένοι και στις εκλογές αυτό φαίνεται πιο καθαρά από ό,τι μπορείτε να αντέξετε αρκετοί από εσάς.   

Πολλάκηδες, υποσχέσεις για μειώσεις βάσεων εισαγωγής, ξεκατινιάσματα σε τηλεμαχίες, υποσχέσεις για αυξήσεις, ενεργοποίηση των παπανδρεϊκών αντανακλαστικών του εκλογικού σώματος- τίποτα δεν μπορεί να αποκλειστεί στο κυνήγι της εξουσίας. Δεν απευθύνω την αντίστοιχη παραίνεση προς τη Νέα Δημοκρατία, βασικά γιατί αυτοί είναι λίγο ως πολύ εξοικειωμένοι με την ανηθικότητα της προεκλογικής μάχης, καθώς είναι κάτι που το κόμμα έχει στο DNA του. Ή για να το πω λιγότερο ευγενικά: έχουν συνηθίσει την ηθική έκπτωση που συνεπάγεται να προσπαθείς να πείσεις όσο περισσότερους γίνεται.

Όμως αυτό σημαίνει «γίνομαι κυβέρνηση». Όμως, ποιος τελικά «γίνεται κυβέρνηση»; Είναι τελικά το ίδιο κόμμα, οι ίδιοι ψηφοφόροι, οι ίδιοι άνθρωποι εκείνοι που ξεκινούν έναν τέτοιο αγώνα με εκείνους που τον τελειώνουν; Πόσα πράγματα είναι κανείς διατεθειμένος να κάνει ή να ανεχθεί έστω για να μπορέσει να βρεθεί στη θέση να κάνει εκείνο που θεωρεί ωφέλιμο; Θα είναι τελικά τόσο ωεφέλιμο όσο περιμένει κανείς το αποτέλεσμα;

Τελικά, αγιάζει ο σκοπός τα μέσα; Δύσκολη απάντηση. Μια απάντηση όμως την οποία πρέπει να δώσουν στον εαυτό τους όλοι όσοι σκέφτονται να ψηφίσουν Σύριζα.

Αλλιώς θα ταλαιπωρούνται ψάχνοντας να βρουν αναχώματα στον κυνισμό του προεκλογικού αγώνα, χωρίς να το καταφέρουν. Εν ολίγοις, αν δεν είναι κάποιος από τους τυχερούς που θα επιλέξουν αν και τι θα ψηφίσουν με γνώμονα την ιδεολογία τους, πρέπει να μην επιτρέπει στον εαυτό του καμία μα καμία αυταπάτη. Αν θέλει να απαλλαγεί από τις έννοιες του ψηφοφόρου.