Ο ύμνος του ΕΑΜ και η εξουσία
Αν κυνηγάς την εξουσία όχι μόνο τον ύμνο του ΕΑΜ θα παίξεις, αλλά θα χορέψεις τσάμικο και την Διεθνή. Έτσι είναι αυτά, και όποιος δεν αντέχει, να μην κοιτάζει.
Το ότι οι συγκεντρώσεις του Σύριζα ξεκινούν με τον ύμνο του ΕΑΜ ή ότι εν πάση περιπτώσει πριν ξεκινήσουν οι ομιλίες ακούγεται από τα μεγάφωνα είναι κάτι που ίσως προκαλεί γέλωτες, αλλά δεν είναι εκτός λογικής της πολιτικής επικοινωνίας.
Όπως και το ΠΑΣΟΚ παλιότερα, έτσι και ο Σύριζα διεκδικεί εδώ και καιρό την πατρότητα της αριστερής εν Ελλάδι γενεαλογίας. Όχι ως… εγγύτερος συγγενής, αλλά ως ο δυναμικότερος διαθέσιμος παίκτης για να κάνει αυτό το φαντασιακό εξουσία.
Το ΕΑΜ μ;aς έσωσε από την πείνα, θα μας σώσει και από την σκλαβιά, λοιπόν, και το πολιτικό μήνυμα μένει μετέωρο αλλά το φρόνημα υψηλό. Ο παπανδρεϊκός σχεδιασμός ήταν πραγματικά εξαιρετικά εύστοχος. Θα τους δώσουμε ρεαλιστική, συντηρητική πολιτική στο πλαίσιο του κυρίαρχου καπιταλισμού, αλλά θα τον συσκευάσουμε σε επαναστατικό περιτύλιγμα και θα αφήσουμε τον κόσμο να απολαύσει τον εαυτό του να «συγκρούεται με τα απανταχού καθεστώτα».
Γιατί τι είναι η σύγκρουση αν όχι η «πεποίθηση της σύγκρουσης»; Τι είναι το σπάω τα καλούπια, αν όχι το με κοιτάζω να τα σπάω; Το βασικό εμπόδιο που είχε να ξεπεράσει η παπανδρεϊκή έμπνευση ήταν ένας διπλός ηθικός φραγμός :αφενός το να κλέψει τα συνθήματα της αριστεράς και αφετέρου να γνωρίζεις ότι αυτό με το οποίο ντοπάρεις τον κόσμο δεν μπορεί να γίνει. Πιστεύω ότι στον Ανδρέα θα πήρε 5-6 δευτερόλεπτα να το αποφασίσει.
Το κυνήγι της εξουσίας είναι γεμάτο από τέτοιες μικρές «ανηθικότητες». Ο σκοπός που αγιάζει τα μέσα και λοιπά τέτοια σχετικιστικά. Όποιος δεν αντέχει, να μην κοιτάζει. Όπως με τη σφαγή των ζώων που μετά τα τρώμε. Υποκρισία; Ρεαλισμός; Συμβιβασμός με το αναπόφευκτο; Σίγουρα πάντως μια πτυχή για την οποία- ακόμη και αν δεν δυσφορούμε- περήφανοι δεν είμαστε.
Αυτή την προσέγγιση προτείνω και στους παλαιάς κοπής φίλους Συριζαίους, για τους οποίους ίσως ο σκοπός να αγιάζει τα μέσα, αλλά μέρος του σκοπού ήταν να υπάρχουν και μέσα που δεν «αγιάζονται».
Σκεφτείτε τα παϊδάκια, σύντροφοι!
ΥΓ Η κυβερνητική κριτική στο παιάνισμα του ύπνου του ΕΑΜ περί διχαστικού λόγου και λοιπά και λοιπά είναι άστοχη. Το ΕΑΜ ήταν αντιστασιακή οργάνωση, η οποία ένωσε και δεν δίχασε τον δοκιμαζόμενο λαό. Δεν χρειάζεται να είσαι στην αριστερά για να το ξέρεις αυτό.