Τα Nordic Noir και μια σούπα από την Φινλανδία για το καλωσόρισμα του χειμώνα

Η Αγάπη, αφού μας εξηγήσει τι είναι αυτό που την συναρπάζει στις παγωμένες χώρες του Βορρά, μας ετοιμάζει μια σούπα από την Φινλανδία για την μεγαλύτερη νύχτα του χρόνου και για τα Χριστούγεννα. 

Τα Nordic Noir και μια σούπα από την Φινλανδία για το καλωσόρισμα του χειμώνα

Δεν υπάρχει σήριαλ της σχολής Nordic Noir που να μην το έχω δει. Σουηδικά, Ισλανδικά, Νορβηγικά, Δανέζικα, Φινλανδικά. Ό,τι έχει γυριστεί σε παγωμένη γη το βλέπω με μανία. Έχουν ένα εντελώς δικό τους στιλ με καλοστημένες, αργές πλοκές κι έξυπνα twists κι ενώ τα εγκλήματα είναι ανατριχιαστικά, δεν καταλήγουν σε splatter. Πιστολίδια και κυνηγητά υπάρχουν, όμως δεν έχουν καμία σχέση με τις αμερικανιές. Οι ντετέκτιβ δεν είναι υπερήρωες και οι άνθρωποι είναι ανθρώπινοι, αν καταλαβαίνετε τι εννοώ. Η σκοτεινή τους πλευρά με τραβάει σαν μαγνήτης. Συμπάσχω, ακόμα κι αν δεν τους κατανοώ. Οι ζωές τους, οι συνήθειές τους, έχουν μια εσωτερικότητα που εμείς δεν γνωρίζουμε. Τολμώ να πω ότι είναι σαγηνευτικές κι ας φαίνονται εν πρώτοις σε μας, τους Μεσογειακούς, βαρετές κι αποπνικτικές. Έχω λατρέψει και τις γλώσσες που μιλούν. Έχουν μια μουσικότητα και μια τρυφεράδα που δεν είναι προφανείς από την πρώτη στιγμή που τις ακούς. 

Κι έπειτα είναι τα τοπία. Συγκλονιστικά. Μαγικά και μαγευτικά. Με φως απόκοσμο που λες ότι αποκλείεται, δεν είναι τούτου του πλανήτη. Και χιόνι, πολύ χιόνι, πάλλευκο, εκτυφλωτικό. Βουνά, γκρεμοί, παγωμένες λίμνες, ορμητικά ποτάμια, ανταριασμένες θάλασσες, απέραντες τούντρες.  

 

Όπως καταλάβετε, με έχουν μαγέψει αυτές οι χώρες κι ας μην έχω πάει σε καμιά τους. Αν θα έμενα εκεί; Δεν ξέρω και μάλλον δεν το νομίζω, αν και σίγουρα θα ήθελα να το δοκιμάσω, όπως θα ήθελα να δοκιμάσω και τα φαγητά τους που είναι τόσο διαφορετικά από τα δικά μας. Προς το παρόν βρήκα μια συνταγή που έφτιαξα χθες και την μοιράζομαι μαζί σας για να καλωσορίσουμε τον χειμώνα, αφού σήμερα γιορτάζουμε το Χειμερινό Ηλιοστάσιο και την μεγαλύτερη νύχτα του χρόνου κι επιτέλους, η θερμοκρασία έχει πέσει λίγο γιατί μέχρι προχτές είχαμε σχεδόν καλοκαίρι. Λίγες μόνον μέρες πριν από τα Χριστούγεννα, αυτή η σούπα μπορεί κάλλιστα, επίσης, να είναι μέρος ενός γιορτινού τραπεζιού. Ονομάζεται lohikeitto και σημαίνει σούπα σολομού (lohi/σολομός και keitto/σούπα). Έχει ελάχιστα υλικά και γίνεται πολύ εύκολα και γρήγορα. Σε ζεσταίνει καλύτερα κι από καλοριφέρ, κάνεις και οικονομία στα καύσιμα!

 

ΣΟΥΠΑ ΜΕ ΣΟΛΟΜΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΙΝΛΑΝΔΙΑ (LOHIKEITTO)

Για 4 άτομα ως κυρίως πιάτο

Σε μια κατσαρόλα ζεσταίνουμε 25 γρ. αγελαδινό βούτυρο και σοτάρουμε 1 μεγάλο ψιλοκομμένο πράσο (το άσπρο και το πράσινο μέρος) σε μέτρια φωτιά μέχρι να μαλακώσει, χωρίς να πάρει χρώμα και 4 κόκκους μπαχάρι. Προσθέτουμε τα λαχανικά κομμένα σε ισομεγέθεις κύβους : 3 μέτριες προς μεγάλες πατάτες και 3 μεγαλούτσικα καρότα. Αλατοπιπερώνουμε και γυρνάμε τα λαχανικά για λίγα λεπτά με κουτάλα.

 

Σκεπάζουμε με καυτό ζωμό ψαριού.  Επειδή, όμως, αντιθέτως με τους άλλους ζωμούς (λαχανικών, κότας, κ.λ.π.) που συνήθως έχουμε σε πρώτη ζήτηση, δεν είναι πάντα εφικτό να έχουμε ζωμό από ψάρι, υπάρχει το εξής κόλπο που διάβασα κι έκανα κι εγώ : αγοράζουμε σολομό με δέρμα, το βγάζουμε, το τυλίγουμε σε γάζα, σκεπάζουμε τα λαχανικά με νερό και προσθέτουμε τη γάζα με το δέρμα. Άλλη λύση είναι να βάλουμε ζωμό λαχανικών, πάντα σπιτικό.

Σιγοβράζουμε με μισοσκεπασμένη την κατσαρόλα για περίπου 20’, μέχρι να μαλακώσουν τα λαχανικά. Προσέχουμε να μην παραβράσουν. Εάν έχουμε βάλει τη γάζα με το δέρμα την αφαιρούμε και προσθέτουμε 500 γρ. σολομό κομμένο σε κύβους, λίγο μεγαλύτερους από αυτούς των λαχανικών. Μόλις ο σολομός αλλάξει χρώμα (αυτό θα γίνει σε ελάχιστο χρόνο, ενώ είναι βασικό να μην παραμαγειρευτεί) προσθέτουμε 100 ml κρέμα γάλακτος, ανακατεύουμε απαλά και απομακρύνουμε την κατσαρόλα από την φωτιά. Προσθέτουμε μπόλικο ψιλοκομμένο άνηθο, δοκιμάζουμε και διορθώνουμε, εάν χρειαστεί, τη γεύση. Μοιράζουμε τη σούπα σε βαθιά πιάτα ή μπολ.

 

Γνωρίζω ότι πολλοί θα έχετε την τάση, πριν καν να δοκιμάσετε, να προσθέσετε λεμόνι και μάλιστα μπόλικο. Λογικό από μια μεριά, αφού έτσι έχουμε μάθει να τρώμε τις ψαρόσουπες. Επειδή, όμως, αυτή δεν μοιάζει σε τίποτα με τις δικές μας, καλό θα ήταν να την δοκιμάσετε ως έχει. Όχι τίποτε άλλο, αλλά για να έχετε δική σας άποψη, γιατί ακόμα κι αν σας πω ότι το λεμόνι θα σκοτώσει το λεπτό άρωμα του φαγητού, μάλλον δεν θα με πιστέψετε. Μια δοκιμή ίσως σας πείσει κι αν όχι, βάλτε λεμόνι, εγώ δεν θέλω να ξέρω!

 

Εδώ κάπου σας αφήνω και σας εύχομαι Καλό Χειμώνα και Χαρούμενα Χριστούγεννα! Να έχουμε υγεία, χαρά, αγάπη και πολλά ταξίδια. Πραγματικά ή, έστω, φανταστικά και ταξίδια στις κουζίνες του απέραντου, συναρπαστικού κόσμου μας.   

Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v