Ονομάζομαι Αγάπη και ανάμεσα στα αναρίθμητα παρατσούκλια που μου έχουν χαρίσει οι αγαπημένοι μου φίλοι, τα τελευταία τέσσερα χρόνια είμαι γνωστή και ως Frozen Banker. Η προέλευση του χαριτωμένου αυτού τίτλου είναι μία συνηθισμένη, στα όρια της κοινοτοπίας, ιστορία ενός τραπεζικού στελέχους που τερμάτισε την καριέρα του κάπως ανορθόδοξα.
Λίγους μήνες πριν την ηρωική μου έξοδο, είχα ξεκινήσει τη συγγραφή ενός βιβλίου, το οποίο, με προεξάρχον στοιχείο και συνδετικό κρίκο τη μαγειρική, είναι η ομολογία μου για ό,τι με καθορίζει ως άνθρωπο, ή όπως εύστοχα το χαρακτήρισε ένας φίλος, η αφήγηση της μαγειρικής. Το βιβλίο τελείωσε και μετά από κάμποσες περιπέτειες, εκεί πλέον που νόμιζα ότι θα μείνει θαμμένο στη χαώδη μνήμη του υπολογιστή μου ως ενθύμιο της τρελής μου πορείας, είναι έτοιμο να βγει στο φως, με σάρκα και οστά.
Ομολογώ ότι όταν μετά από 34 χρόνια σταθερού επαγγέλματος βρίσκεσαι εκτεθειμένος στη δίνη της ελεύθερης αγοράς, είναι σαν να πέφτεις ανεκπαίδευτος με αλεξίπτωτο στο κενό. Τρομακτικό και συναρπαστικό συγχρόνως. Όλο αυτό το διάστημα οι δικοί μου άνθρωποι δεν έχουν πάψει να με συμβουλεύουν και να με παραινούν στα δειλά μου βήματα για μια νέα επαγγελματική ζωή. Κάπως έτσι βρέθηκα να είμαι φιλοξενούμενη σε αυτήν εδώ την παρέα και να σας καλωσορίζω από τη νέα αυτή συχνότητα. Καλώς σας βρίσκω λοιπόν!
Μα σαν να ακούω ήδη κάποιες φωνές που εκφράζουν αντιρρήσεις και αμφιβολίες. Κι άλλη μαγειρική; Κι άλλες συνταγές; Τι έχει τώρα αυτή να μας πει; Καταλαβαίνω απολύτως τις ενστάσεις σας, μάλλον κι εγώ κάπως έτσι θα αντιδρούσα. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Τι είναι αυτό που ενδύει τη μαγειρική με τα ρούχα του βασιλιά; Πώς το φαγητό, από βιολογική λειτουργία μετουσιώνεται σε πανδαισία; Η απάντηση είναι προφανέστατη και ηλίου φαεινότερη. Οι άνθρωποι φυσικά, εμείς οι θνητοί και η ανάγκη μας για επικοινωνία, για προσφορά, για τη χαρά. Γύρω από ένα τραπέζι, καθημερινό ή γιορτινό, οικογενειακό ή παρεϊστικο, ερωτικό tête-à-tête ή συντροφικό, ακόμη και στο δείπνο της αγρύπνιας και της παρηγοριάς, οι άνθρωποι θα ψάχνουμε αδιάκοπα ο ένας τον άλλον, θα φτιάχνουμε αναμνήσεις σε ένα κυνήγι με λάφυρο την ευτυχία. Κι αν αυτό φαντάζει κάποιες φορές ουτοπικό, αν δυσκολεύει κάπου-κάπου, δεν πειράζει, οι μαγικές εικόνες είναι αυτές που μας κρατούν ζωντανούς.
Αυτά είχα να σας πω για σήμερα, για να σας υποδεχτώ στη στήλη μου, που ηχεί κι αυτή σαν ένα ακόμη παρατσούκλι. Bon Agapi, κάπως σαν Bon Appétit! Μέσα από αυτή τη σελίδα θα μάθετε πολλά για μένα, το ίδιο όμως επιθυμώ κι εγώ για σας. Μπορείτε να μου γράψετε ανά πάσα στιγμή, είμαι πανέτοιμη να ακούσω τις επιθυμίες σας αλλά και την κριτική σας. Η συνέχεια επί της οθόνης!
Ο Δ Η Γ Ι Ε Σ Χ Ρ Η Σ Η Σ
Η ΜΑΓΕΙΡΙΚΗ ΩΣ ΠΑΙΧΝΙΔΙ
Ένα ολόφωτο λούνα παρκ γεμάτο παιχνίδια είναι η μαγειρική. Χαρούμενα σαν το καρουσέλ, ιλιγγιώδη σαν τη ρόδα, περιπετειώδη σαν το τρενάκι του τρόμου, διασκεδαστικά σαν τα συγκρουόμενα. Και δώρα, πολλά δώρα.
Η ΜΑΓΕΙΡΙΚΗ ΩΣ ΑΦΗΓΗΜΑ
Νουβέλες, διηγήματα και μυθιστορήματα, ιστορίες για γέλια και για κλάματα, ιστορίες γι αγρίους, ιστορίες απ’τα παλιά και σενάρια από το μέλλον.
Η ΜΑΓΕΙΡΙΚΗ ΩΣ ΑΠΟΤΥΠΩΜΑ
Το κάθε φαγητό καθρεφτίζει την προσωπικότητα του μάγειρα, τη διάθεση της στιγμής και φέρει το δικό του μοναδικό και ανεξίτηλο αποτύπωμα, που μόνο η Agatha Christie, o Sherlock Holmes ή ο αστυνόμος Χαρίτος μπορούν να ταυτοποιήσουν και να εξιχνιάσουν έτσι το ειδεχθές έγκλημα.
Η ΜΑΓΕΙΡΙΚΗ ΩΣ ΣΥΝΤΡΟΦΙΚΟΤΗΤΑ
Το φαγητό θέλει συντροφιά, η έμπνευση αποζητά κίνητρο και τότε οι ιδέες κατεβαίνουν με φόρα, τα πόδια αποκτούν φτερά και οι κουζίνες και οι φούρνοι παίρνουν φωτιά.
Η ΜΑΓΕΙΡΙΚΗ ΩΣ ΠΡΟΣΦΟΡΑ
Αυτός ή αυτή που μαγειρεύει για το έτερον ήμισυ, η μητέρα και ο πατέρας που τρέφουν την οικογένειά τους, ο παππούς και η γιαγιά που μας καλούν για να γιορτάσουν την αδαμάντινη επέτειό τους, ο μερακλής θείος που φτιάχνει τη σπεσιαλιτέ του, ο καρδιακός φίλος που φέρνει στην πόρτα μας τη δυναμωτική σούπα, η οικιακή βοηθός που αντικαθιστά τους σκληρά εργαζόμενους γονείς, ο φίλος ή η φίλη που θέλει να γιορτάσει μαζί μας, το ζευγάρι που μας προσκαλεί σε σαββατιάτικο τσιμπούσι, ο επαγγελματίας μάγειρας ή ο τρανός chef που μας ταξιδεύουν. Όλοι αυτοί κι όλα αυτά, κι άλλα τόσα, κι ακόμη περισσότερα.
Ο ΔΕΚΑΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΜΑΓΕΙΡΙΚΗΣ
1) Ου βιάσεις την φύση. Τουλάχιστον προσπάθησε (όχι ντομάτες τον χειμώνα, ούτε λάχανο το θέρος).
2) Μην αγοράζεις προϊόντα αμφίβολης ή ανήθικης παραγωγής. Ενημερώσου για τον καλλιεργητή, τον παραγωγό και τον προμηθευτή σου κι αφού γνωριστείτε, άκουσέ τον κι εμπιστεύσου τον.
3) Στο μέτρο του δυνατού, προτίμησε τα προϊόντα ελεγχόμενης καλλιέργειας και αυτά που παράγονται από πιστοποιημένες παραγωγικές μονάδες.
4) Αγόρασε προϊόντα που έχουν παραχθεί όσο το δυνατόν πιο κοντά σε σένα (εκτός κι αν πρόκειται για γευστικά μακρινά ταξίδια) και στήριξε, στο μέτρο του εφικτού, τη γειτονιά σου.
5) Καλλιέργησε στην βεράντα, την ταράτσα ή τον κήπο σου ό,τι μπορείς.
6) Ψώνισε με μέτρο και σύνεση. Σπίτι έχεις, όχι εστιατόριο.
7) Ου πετάξεις τρόφιμο
8) Ανακύκλωσε υλικά και περισσευούμενα φαγητά
9) Μοιράσου το φαγητό σου
10) Πρόσφερε στον πλησίον σου
