Οχι μωρέ, ποια αναδιάρθρωση;

Πόση παρωδία πια με αυτή την ιστορία της αναδιάρθρωσης; Ο κόσμος το έχει τούμπανο και εμείς κρυφό καμάρι. Τα κουκιά δεν βγαίνουν, οι έως τώρα θυσίες του ελληνικού λαού λίγο νόημα έχουν και πάμε καρφί για αυτό που ο Πρωθυπουργός είχε προ εβδομάδων περιγράψει ως «καταστροφή».

Αρκούν, λέει ένα παλιό δημοσιογραφικό δόγμα, τέσσερις διαψεύσεις για να έχεις μια επιβεβαίωση. Αν αυτό ισχύει, πρέπει να ετοιμαζόμαστε για καμιά 100αριά αναδιαρθρώσεις.

Σε όλο αυτό το κλίμα όμως, γιατί δεν βγαίνει κάποιος από την Κυβέρνηση να μας πει δυο απλά λόγια;

«Δεν γουστάρουμε καθόλου την αναδιάρθρωση γιατί έτσι μας έχουν πει οι δανειστές μας να λέμε. Όσο δεν την γουστάρουν αυτοί, θα τη χαρακτηρίζουμε και εμείς απαράδεκτη». Είναι προφανές ότι τέτοια πράγματα είναι σαν την υποτίμηση του νομίσματος: Μέχρι να εξαγγελθεί κανείς δεν πρέπει να ξέρει ότι επίκειται. Εδώ όμως το πράγμα είναι τρύπιο από παντού. Το λένε οι ανά τον κόσμο οικονομικοί αναλυτές, το γράφουν οι εγκυρότερες οικονομικές εφημερίδες- μέχρι και οι γερμανοί ξεκίνησαν να το συζητούν.

Το καταπληκτικότερο όμως το άκουσα σήμερα: Σύμφωνα με το πρακτορείο Reuters, Έλληνας υπουργός, που ζήτησε να παραμείνει ανώνυμος, επεσήμανε ότι παρόλο που δημοσίως αμφισβητείται, είναι θέμα χρόνου μέχρι η Ελλάδα προχωρήσει σε αναδιάρθρωση του χρέους της!

Δύο τινά υπάρχουν εδώ. Το ένα είναι οι δηλώσεις- διαρροή του υπουργού να είναι αποφασισμένες από το Μαξίμου για να προετοιμάζεται το έδαφος- θεωρώ το σενάριο «προχωρημένο», αλλά και άκρως προσβλητικό για την ελληνική κοινή γνώμη, αφού στην περίπτωση αυτή η Κυβέρνησή της θα την αντιμετωπίζει ως εχθρό που πρέπει να ξεγελάσει με επικοινωνιακά τρικ.

Το άλλο είναι ακόμη μεγαλύτερο κατάντημα. Βγαίνουν ανώνυμα οι υπουργοί και κάνουν διαρροές στον τύπο σαν τους υπαλληλάκους που θέλουν να τα έχουν καλά με τους δημοσιογράφους αλλά χωρίς να εκτεθούν και στον προϊστάμενο; Ο Υπουργός (υποτίθεται ότι) είναι η αρχή η οποία ψάχνει να ανακαλύψει τη διαρροή και να την βουλώσει γιατί πλήττει το κυβερνητικό έργο. Ο υπουργός (υποτίθεται ότι) έχει παρρησία και βγαίνει μπροστά στα προβλήματα, και δεν δρα με θρασύδειλες ανώνυμες δηλώσεις.

Γιατί τότε είναι σαν να παραδέχεται ότι είναι καρπαζοεισπράχτορας.

Στην περίπτωση αυτή βέβαια είναι πολύ πιο για την Κυβέρνηση να απαντήσει στο ερώτημα για το αν θα γίνει αναδιάρθρωση: «Που να ξέρουμε εμείς; Τα αφεντικά ρώτα...»