Αν κλείσω σφιχτά τα μάτια μου η αλήθεια θα φύγει

«Το 1821 παραμένει το μεγάλο σχολείο του απροσκύνητου ήθους. Και η νέα τάξη πραγμάτων μας θέλει προσκυνημένους και υποταγμένους». Δεν ξέρω τι σας φέρνει στο μυαλό αυτή η δήλωση, αλλά θα σας πω ότι ανήκει στον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδας, Ιερώνυμο.

Ο ιεράρχης μίλησε σε ανώτατους αξιωματικούς των ενόπλων δυνάμεων και ξιφούλκισε κατά όσων αμφισβητούν ότι γίναμε ακόμη μεγαλύτεροι ως λαός και ως έθνος επειδή κάποιοι στις αρχές του 19ου αιώνα κατάφεραν να πάρουν τα εδάφη που η Οθωμανική Αυτοκρατορία βιώνοντας την παρακμή της, έχανε.

Με την ευκαιρία αυτή και βεβαίως βεβαίως αυτήν της εθνικής επετείου, θυμήθηκα και τους μύδρους που δέχτηκε η παραγωγή του ΣΚΑΙ, 1821 γιατί ο Βερέμης τόλμησε να χαλάσει στους τηλεθεατές αυτό που το χάλι της ελληνικής εκπαίδευσης τους είχε φυτεύσει στο κεφάλι.

Πρέπει κάποτε να αρχίσουμε να συμβιβαζόμαστε με τα όσα οι ιστορικές πηγές μαρτυρούν, ακόμη και αν αυτό σημαίνει ότι το εθνικό μεγαλείο θα πρέπει να μικρύνει κατά τι υπέρ της αλήθειας.

Όπως και να το κάνουμε, όσες μικροεξεγέρσεις να είχαν προηγηθεί της εξέγερσης του 1821, δεν θεωρώ ότι η εθνική συνείδηση των Ελλήνων που επί 400 χρόνια κοιμόταν βαρέως ξύπνησε αίφνης για να «αποτινάξει τον ζυγό». Τι, δηλαδή; Επί 400 χρόνια έκανε υπομονή και μετά δεν άντεξε άλλο;

Βολεμένοι στο οθωμανικό σύστημα που αναγνώριζε θρησκευτικόπολιτική αυτοτέλεια στις διαφορετικές κοινότητες οι Έλληνες προεστοί, όταν η κεντρική εξουσία εξακολουθούσε ισχυρή, σώπαιναν. Όταν είδαν ότι η πειθώς της Πύλης δεν συνοδεύεται από την αντίστοιχη στρατιωτική ισχύ, σήκωσαν το μπαϊράκι τους. Και καλά έκαναν. Ήταν ιστορική ανάγκη και εκπληρώθηκε. Κανείς δεν είναι πιο "μάγκας" από τον άλλον επειδή συνέβη αυτό.  

Μού φαίνεται λοιπόν λογικότερο η εξέγερση που εορτάζουμε ως εθνική γιορτή να αποτέλεσε ταξική παρά εθνική διαφοροποίηση και οι πρωτεργάτες της να βρήκαν στην «προγονική ταυτότητα» έναν ακόμη μοχλό επηρεασμού των τοπικών κοινωνιών. Και μετά αυτά δεν ξελέγονται: Επανάσταση του γένους, του Έθνους και όποιου βολεύει τους μεγαλοκτηματίες και την εκκλησία.

Δεν λέω ότι εγώ ή ότι αυτοί που σκέφτονται όπως εγώ κατέχουμε την ιστορική αλήθεια.
 
Λέω όμως ότι το να αμφισβητήσουμε αυτά που μας μάθαιναν στο σχολείο μας επιτρέπει να έχουμε και μία ακόμη άποψη. Όπως άλλωστε λέει ο σοφός λαός, «μία ίσον καμία».

Μπορεί να λοιδορώ όσους αισθάνονται εθνικά υπερήφανοι, αλλά μπορώ να καταλάβω τη λογική τους. Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι το γιατί αυτοί που επιλέγουν να είναι εθνικά υπερήφανοι πρέπει να ανακατεύουν και την ιστορία στα επιχειρήματά τους. Σου αρέσει που είσαι Έλληνας, κύριε; Πιστεύεις ότι είσαι καλύτερος από τους άλλους ακόμα και αν σας χωρίζει μόλις ένα συρματόπλεγμα που ονομάζεται «σύνορα»; Με γεια σου με χαρά σου!

Την ιστορία γιατί πρέπει σώνει και καλά να την κόψεις στα μέτρα σου;

Όσοι διαφωνούν είναι προδότες;