Ο βασικός, βέβαια, λόγος για το ταξίδι μου αυτό στο Λονδίνο, ήταν η ευκαιρία να παρευρεθώ στην πρώτη γευστική δοκιμή των κρασιών της Τουρκίας που έγινε εκτός των συνόρων της. Η εκδήλώση ήταν ιδέα και εκτέλεση του οργανισμού Wines of Turkey, με προσκεκλημένους τους επαγγελματίες του οινικού κλάδου στην Αγγλία. Εγώ είχα προσκληθεί ως μέλος του Βρετανικού Circle of Wine Writers, επιπλέον όμως είχα και προσωπική πρόσκληση από την Wines of Turkey. Έτσι, ανταποκρίθηκα με χαρά σε αυτή την - πραγματικά μοναδική - ευκαιρία να δοκιμάσω τα κρασιά της γειτονικής χώρας.
Στην οργάνωση της εκδήλωσης και στον επαγγελματισμό των διοργανωτών δίνω άριστα με τόνο. Τα πάντα δούλεψαν τέλεια, ενώ το υλικό με το οποίο φύγαμε ήταν εξαιρετικής ποιότητας και βάθους. Πρέπει επίσης να πω ότι εντυπωσιάστηκα από το γεγονός ότι οι ειδικοί που είχαν προσκληθεί για να παρουσιάσουν και να πλέξουν τα εγκώμια των κρασιών της Τουρκίας δεν ήταν άγνωστοι, ούτε κάποιοι Τούρκοι οινοποιοί ή γευσιγνώστες - αντιθέτως, οι ομιλίες και οι παρουσιάσεις της ημέρας έγιναν από προσωπικότητες διεθνούς κύρους όπως η Jancis Robinson MW, o Tim Atkin MW, o Charles Metcalfe, ο διάσημος καθηγητής Βιομοριακής Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου της Pennsylvania, Dr. Patrick E. McGovern, και πολλοί άλλοι ειδικοί από όλο τον κόσμο. Η Jancis μάλιστα μου είπε, πριν την αρχή της εκδήλωσης, ότι βρίσκει τα κρασιά της Τουρκίας πολύ ενδιαφέροντα και ανυπομονούσε να δοκιμάσει μέσα στην ημέρα κάποιες καινούριες προσπάθειες των Τούρκων οινοποιών.
|ig:1-5|
Το Συνέδριο είχε τα πάντα: παρουσιάσεις, σεμινάρια, γευσιγνωσίες, καθώς και συνδυασμό κρασιών με φαγητά, όχι αποκλειστικά της Τούρκικης κουζίνας. Δοκίμασα αρκετά μεγάλο αριθμό κρασιών - κυρίως από γηγενείς ποικιλίες της Τουρκίας - και ξεχώρισα τα λευκά της ποικιλίας Narince, που ήταν αρωματικά, ευχάριστα και με όμορφη οξύτητα, καθώς και τα ερυθρά της ποικιλίας Bogazkere, που χαρακτηρίζονται από ενδιαφέρουσα αρωματική πολυπλοκότητα και τανίνες που "πάνε κόντρα" και με ορισμένα από τα πιο δυνατά Barolo που έχω δοκιμάσει στη ζωή μου (το όνομα της ποικιλίας στα Τούρκικα σημαίνει "λαιμογδάρτης" - κατάλαβα πολύ καλά γιατί...).
Πρέπει, κλείνοντας, να σας πω ότι είχα εξαιρετικά φιλική αντιμετώπιση, ως Έλληνας, από τους διοργανωτές. Είχαν όλοι εντυπωσιαστεί ότι ταξίδεψα από την Ελλάδα στο Λονδίνο αποκλειστικά για να παρευρεθώ στην εκδήλωσή τους. Μάλιστα, σε μίνι-συνέντευξη που μου παραχώρησε ο (εικονιζόμενος στην 3η φωτό παρακάτω) επικεφαλής της Wines of Turkey, Taner Ogutoglu, ο οργανισμός του επιθυμεί διακαώς την συνεργασία με τον Ελληνικό οινικό κλάδο σε θέματα οινικής παιδείας και οινοτουρισμού. Όπως μου είπε χαρακτηριστικά, "Μπορεί οι Κυβερνήσεις μας να έχουν τις διαφορές τους, ας ελπίσουμε όμως ότι το κρασί θα φέρει τους δύο λαούς μας πιο κοντά".
|ig:6-10|
Έμαθα κι άλλα πολλά για τα κρασιά της Τουρκίας από το ενδιαφέρον αυτό Συνέδριο. Σας υπόσχομαι ότι θα τα διαβάσετε με κάθε λεπτομέρεια σε κάποιο από τα επόμενα τεύχη του Οινοχόου.
Στην οργάνωση της εκδήλωσης και στον επαγγελματισμό των διοργανωτών δίνω άριστα με τόνο. Τα πάντα δούλεψαν τέλεια, ενώ το υλικό με το οποίο φύγαμε ήταν εξαιρετικής ποιότητας και βάθους. Πρέπει επίσης να πω ότι εντυπωσιάστηκα από το γεγονός ότι οι ειδικοί που είχαν προσκληθεί για να παρουσιάσουν και να πλέξουν τα εγκώμια των κρασιών της Τουρκίας δεν ήταν άγνωστοι, ούτε κάποιοι Τούρκοι οινοποιοί ή γευσιγνώστες - αντιθέτως, οι ομιλίες και οι παρουσιάσεις της ημέρας έγιναν από προσωπικότητες διεθνούς κύρους όπως η Jancis Robinson MW, o Tim Atkin MW, o Charles Metcalfe, ο διάσημος καθηγητής Βιομοριακής Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου της Pennsylvania, Dr. Patrick E. McGovern, και πολλοί άλλοι ειδικοί από όλο τον κόσμο. Η Jancis μάλιστα μου είπε, πριν την αρχή της εκδήλωσης, ότι βρίσκει τα κρασιά της Τουρκίας πολύ ενδιαφέροντα και ανυπομονούσε να δοκιμάσει μέσα στην ημέρα κάποιες καινούριες προσπάθειες των Τούρκων οινοποιών.
|ig:1-5|
Το Συνέδριο είχε τα πάντα: παρουσιάσεις, σεμινάρια, γευσιγνωσίες, καθώς και συνδυασμό κρασιών με φαγητά, όχι αποκλειστικά της Τούρκικης κουζίνας. Δοκίμασα αρκετά μεγάλο αριθμό κρασιών - κυρίως από γηγενείς ποικιλίες της Τουρκίας - και ξεχώρισα τα λευκά της ποικιλίας Narince, που ήταν αρωματικά, ευχάριστα και με όμορφη οξύτητα, καθώς και τα ερυθρά της ποικιλίας Bogazkere, που χαρακτηρίζονται από ενδιαφέρουσα αρωματική πολυπλοκότητα και τανίνες που "πάνε κόντρα" και με ορισμένα από τα πιο δυνατά Barolo που έχω δοκιμάσει στη ζωή μου (το όνομα της ποικιλίας στα Τούρκικα σημαίνει "λαιμογδάρτης" - κατάλαβα πολύ καλά γιατί...).
Πρέπει, κλείνοντας, να σας πω ότι είχα εξαιρετικά φιλική αντιμετώπιση, ως Έλληνας, από τους διοργανωτές. Είχαν όλοι εντυπωσιαστεί ότι ταξίδεψα από την Ελλάδα στο Λονδίνο αποκλειστικά για να παρευρεθώ στην εκδήλωσή τους. Μάλιστα, σε μίνι-συνέντευξη που μου παραχώρησε ο (εικονιζόμενος στην 3η φωτό παρακάτω) επικεφαλής της Wines of Turkey, Taner Ogutoglu, ο οργανισμός του επιθυμεί διακαώς την συνεργασία με τον Ελληνικό οινικό κλάδο σε θέματα οινικής παιδείας και οινοτουρισμού. Όπως μου είπε χαρακτηριστικά, "Μπορεί οι Κυβερνήσεις μας να έχουν τις διαφορές τους, ας ελπίσουμε όμως ότι το κρασί θα φέρει τους δύο λαούς μας πιο κοντά".
|ig:6-10|
Έμαθα κι άλλα πολλά για τα κρασιά της Τουρκίας από το ενδιαφέρον αυτό Συνέδριο. Σας υπόσχομαι ότι θα τα διαβάσετε με κάθε λεπτομέρεια σε κάποιο από τα επόμενα τεύχη του Οινοχόου.
